Η όλη εκδήλωση βασίστηκε στα τοπικά έθιμα του χωριού καθώς και στα τραγούδια που οι μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες του χωριού ανακάλεσαν από τη μνήμη τους.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με τις δύο προξενήτρες, την κ. Χαρίκλεια Καρατέγου και την κ. Φρειδερίκη Τόπη, οι οποίες εξέφρασαν την πρόθεση να μεσολαβήσουν για να κάνουν προξενιό ανάμεσα σε δύο αξιόλογες οικογένειες, παινεύοντας η μία την οικογένεια του γαμπρού και η άλλη της νύφης. Αποφάσισαν λοιπόν, να πάνε στα σπίτια των υποψηφίων και να μιλήσουν με τις μητέρες των δύο νέων σε πρώτη φάση, ανιχνεύοντας τις προθέσεις τους.
Η μητέρα του γαμπρού υποδέχθηκε την προξενήτρα στο σπίτι της όπου καθόταν στο καθιστικό, ενώ η μητέρα της νύφης ήταν στον αργαλειό και τελείωνε την προίκα της κόρης της. Και οι δύο μητέρες δεν έδωσαν σαφή απάντηση, καθώς έπρεπε προηγουμένως να συζητήσουν με τον σύζυγο («νοικοκίρλου») και έπειτα να αποφανθούν. Σε επόμενη φάση, δίνεται η έγκριση και από τις δύο πλευρές και ορίζεται για το επόμενο Σάββατο ο αρραβώνας.
Ο αρραβώνας γίνεται παραδοσιακά στο σπίτι της νύφης. Μόλις σφίξουν τα χέρια οι δύο πατεράδες και πιούν τα τσίπουρα η νύφη φιλά το χέρι του πεθερού και της πεθεράς και ρίχνει στον ώμο τους μια λευκή πετσέτα διακοσμημένη με δαντέλα που από καιρό ετοίμαζε για εκείνη την ημέρα. Στη συνέχεια, ακολουθεί χορός και γλέντι.
Οι προετοιμασίες του γάμου ξεκινούν με το πλύσιμο της προίκας της νύφης. Την Πέμπτη πριν τον γάμο και στα δύο σπίτια «ανάβουν τα προζύμια». Κοσκινίζουν αλεύρι και ρίχνουν κέρματα στο κόσκινο (για αφθονία στη ζωή του ζευγαριού), ζυμώνουν ψωμί («κουλάκλου»), το οποίο κεντάνε από πάνω με ζυμάρι και είναι αυτό που ανταλλάζουν την ημέρα του γάμου. Το Σάββατο το βράδυ γίνεται ξεχωριστό γλέντι τόσο στο σπίτι της νύφης όσο και στου γαμπρού με αρνιά, ρύζι, χειροποίητες πίτες και κρασί.
Την Κυριακή του γάμου, το πρωί, πάνε να πάρουν τον νονό και τον πηγαίνουν στο σπίτι του γαμπρού. Στο σπίτι της νύφης έρχεται ο παπάς ο οποίος διαβάζει το νυφικό, και πηγαίνει και στου γαμπρού για να ευλογήσει και τα δικά του ρούχα για τον γάμο.
Το σόι του γαμπρού πάει με τραγούδια στη νύφη να πάρει τα προικιά. Φορτώνουν την προίκα στο τρακτέρ (αρχικά σε κάρα με άλογα ή γαϊδούρια, αργότερα σε τρακτέρ και μετέπειτα σε αγροτικά αυτοκίνητα), Οι φίλες της νύφης (μπρατίμισσες) κουβαλούν τα προικιά και έχουν τον νου τους να μην τους κλέψουν κάποιο μαξιλάρι ή άλλο αντικείμενο οι φίλοι του γαμπρού (βλαμάδες).
Όταν ξεκινάει ο γαμπρός για να πάει να πάρει τη νύφη για την εκκλησία ρίχνουν μπροστά στα πόδια του νερό από μια κανάτα και το αφήνουν να τρέξει για να περάσουν όμορφα, σαν νερό τα χρόνια του έγγαμου βίου που ξεκινά. Φτάνοντας στο σπίτι της νύφης τον υποδέχονται με τραγούδια και ξεκινά μπροστά, ο γαμπρός με το σόι του για την εκκλησία με τραγούδια. Η νύφη πίνει κρασί και ρίχνει πίσω της το ποτήρι για να σπάσει ενώ οι συγγενείς της ρίχνουν ρύζι και της εύχονται «Καλά στέφανα». Στη συνέχεια ακολουθεί και εκείνη τον γαμπρό στην εκκλησία.
Στην όλη εκδήλωση ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στα τραγούδια που ερμήνευσαν οι γυναίκες του χωριού και συγκεκριμένα οι: Ανδρέου Ευαγγελία, Βουλάγκα Μαρίκα, Ζησοπούλου Ευαγγελία, Καρατέγου Χαρίκλεια, Κοντοθεοδώρου Ζωή, Λίταινα Μαρίκα, Λίταινα Σουλτάνα, Νούσιου Βασιλική, Πίσσα Φραγγούλα, Πίσσα Χριστίνα, Σαμαρίνα – Τζιατζιάφη Ασημίνα, Σαμαρίνα Βασιλική, Σαμαρίνα Ευαγγελία, Στραβέλα Ασημίνα, Τόπη Κωνσταντινιά, Τόπη Χρυσαυγή, Τόπη Φρειδερίκη και Χουρχούμπα Μαρία.
Την επιμέλεια της πολυφωνικής χορωδίας είχε η Μαρία Μαγκούτη – Τόπη.
Επίσης, συμμετείχαν ο Αντώνης Λίταινας και οι Βασιλική και Στέργιος Σαμαρίνας ως πεθεροί καθώς και οι νέοι Βασίλης Δαλιανάς ως γαμπρός και η Ηλιάννα Λίταινα ως νύφη.
Ψυχή της όλης διοργάνωσης η πρόεδρος του συλλόγου κ. Ελευθερία Σκρίμπα – Τόπη, η οποία παραχώρησε στην «Ε» όλα τα στοιχεία της διοργάνωσης και την οποία ευχαριστούμε.
Του Κώστα Τσόλα
Φωτ. Λ. Τζέκας
