«Η αυξανόμενη ζήτηση για την πραγματοποίηση φωτογραφίσεων και οπτικοακουστικών λήψεων στους αρχαιολογικούς χώρους και στα μνημεία για ποικίλους εμπορικούς σκοπούς, παράλληλα με την εμφάνιση νέων ψηφιακών μέσων που πωλούνται μέσω διαδικτύου, καθιστά σήμερα περισσότερο από ποτέ αναγκαία τη διαμόρφωση και εφαρμογή νέου θεσμικού πλαισίου που να εξασφαλίζει τους όρους και τις διαδικασίες φωτογραφίσεων, κινηματογραφήσεων, τις χρήσεις αυτών καθώς και την καταβολή των αντίστοιχων τελών», σημειώνει στην επιστολή του ο ΣΕΑ, τονίζοντας μια ακόμα παράμετρο ως προς την αναγκαιότητα αλλαγής του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου:
«Το τελευταίο μάλιστα διάστημα οι ανεξέλεγκτες πωλήσεις ποικιλόμορφων απεικονίσεων/αναπαραστάσεων αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και μουσείων, τις οποίες προμηθεύονται οι επισκέπτες σε διάφορες ψηφιακές μορφές για τις περιηγήσεις/ξεναγήσεις τους σε χώρους αυξημένης επισκεψιμότητας δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν επαρκώς από το ισχύον νομικό πλαίσιο. Η νέα αυτή τάση δεν διασφαλίζει την είσπραξη των τελών από τις εμπορικές χρήσεις διαφόρων μορφών ψηφιακών εφαρμογών πολιτιστικού υλικού που προέρχεται από τα μνημεία και χρησιμοποιείται ή πωλείται ανεξέλεγκτα στο διαδίκτυο και σε διάφορες ψηφιακές εφαρμογές, χωρίς καμία μέριμνα για την αξιοπιστία του περιεχομένου που διακινείται και για τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων του Ελληνικού Δημοσίου επί των μνημείων».
«Για την αντιμετώπιση της παραπάνω κατάστασης και την αποφυγή άνθησης μιας πρωτόγνωρης παραοικονομίας από τρίτους γύρω από τα μνημεία, με κίνδυνο μη απόδοσης εσόδων στο ΤΑΠΑ», συνεχίζει ο ΣΕΑ, «είναι απαραίτητη η θέσπιση ενός επικαιροποιημένου θεσμικού πλαισίου για τις κινηματογραφήσεις, με σαφείς όρους και διαδικασίες υποβολής των αιτημάτων για συγκεκριμένες περιόδους παραχώρησης μέσα στο έτος, με περιγραφή του επιτρεπόμενου εξοπλισμού, αναφορά του ανώτατου αριθμού μελών του συνεργείου και στοιχεία του σεναρίου, από τα οποία να αποδεικνύεται ότι δεν τίθενται σε κίνδυνο τα μνημεία και θα εξασφαλίζεται ο απαραίτητος σεβασμός στις αρχαιότητες και στους επισκέπτες». Στην επιστολή του, που επισυνάπτεται, ο ΣΕΑ αναφέρει εκτενώς τα ζητήματα που θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη, όπως ότι θα πρέπει να γίνει «επαναξιολόγηση της πολιτικής των τελών κινηματογράφησης, με διαφοροποίηση ανάλογα με το είδος της κινηματογράφησης (ταινία μυθοπλασίας ή ντοκιμαντέρ ή διαφημιστική ταινία)», «τα τέλη κινηματογράφησης πρέπει να είναι ανάλογα με τον συνολικό προϋπολογισμό της παραγωγής και άλλα στοιχεία, όπως οι χώρες διανομής, το μέσο προβολής (τηλεόραση, διαδίκτυο ή κινηματογράφος)» και να επανακαθοριστεί η διαδικασία «για την αδειοδότηση φωτογράφισης και τρισδιάστατης σάρωσης αρχαιολογικών χώρων και μνημείων και καταβολή ανταποδοτικών τελών, ανάλογα π.χ. με τον τύπο των χρήσεων, όπου θα διαχωρίζονται με σαφήνεια οι εμπορικοί από τους εκπαιδευτικούς σκοπούς και ο απαιτούμενος εξοπλισμός (ερασιτεχνικός ή επαγγελματικός)».
