«Έρχομαι στη Λάρισα, γιατί πάντα ψάχνω για ευκαιρίες να νιώσω και πάλι την αύρα της γενέτειράς μου, να έρθω κοντά σε φίλους και συμμαθητές. Με το λεύκωμα αυτό δεν θέλω να καταξιωθώ ως φωτογράφος, αλλά θέλω να δώσω την αίσθηση της υπερηφάνιας σε ένα λαό τσαλακωμένο από τη κρίση και τα μνημόνια, δείχνοντάς τους μέσα από αυτές τις φωτογραφίες ότι μια ελληνική ομάδα βγαίνει στο εξωτερικό παράγει καρδιοχειρουργική και στον ελεύθερο χρόνο μου, σεργιανίζω όπου προστάζει η δική μου καρδιά» σημείωσε ο Σωτήρης Πράπας.
Το λεύκωμα παρουσίασαν ο ομότιμος καθηγητής Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, ο σκηνοθέτης και συγγραφέας Λάκης Παπαστάθης και ο αδερφός του καρδιοχειρούργου και ερασιτέχνης φωτογράφος και μουσικός Βασίλης Πράπας.
Ο κ. Χαραλαμπάκης αναφέρθηκε στο αποφθεγματικό λυρικό λόγο της συγγραφέως Άννας Μανωλοπούλου που «έντυσε» με κείμενά της το λεύκωμα, ο κ. Παπαστάθης ανέλυσε τη φωτογραφική ματιά του Σωτήρη Πράπα τονίζοντας ότι πολλές φορές οι εικόνες του έχουν ένα χαρακτήρα ρεπορταζιακό και σκηνοθετικό και αποκαλύπτουν στον αναγνώστη πληροφορίες για την κουλτούρα των ανθρώπων από διάφορά μέρη του πλανήτη. Ο Βασίλης Πράπας, μίλησε σε πιο προσωπικό επίπεδο αναφέροντας ότι ο Σωτήρης Πράπας δεν είναι πρωτάρης στην τέχνη της φωτογραφίας. Από μικροί γυρνούσαν τους δρόμους του Συκουρίου, όπου μεγάλωσαν, με μια μηχανή ανά χείρας και πάσχιζαν να γεμίσουν το φιλμ -κατά την προσταγή του επαγγελματία φωτογράφου πατέρα τους, Νίκου Πράπα- και ύστερα μπορούσαν να κάνουν ό,τι άλλο ήθελαν ως παιδιά. Τότε μπήκε το μικρόβιο και το λεύκωμα που παρουσιάστηκε χθες στο κοινό της Λάρισας είναι το αποτέλεσμά του. Τη συζήτηση συντόνιζε ο συγγραφέας Άγγελος Πετρουλάκης. Τη μετάφραση των κειμένων στα αγγλικά έκανε ο Βασίλης Πουλόπουλος.
Ν.Π.