«Ζωή... Χαρισάμενη» ξανά στη Λάρισα

ΑΠΟ 3 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΥΛΟΥ

Με τo έργο του Κώστα Τσιάνου «Ζωή... Χαρισάμενη» θα κάνει έναρξη των παραστάσεών του το «Θεσσαλικό Θέατρο» από την Παρασκευή 3 Νοεμβρίου, για την νέα χειμερινή θεατρική περίοδο. Οι παραστάσεις με τη «Ζωή... Χαρισάμενη», επαναλαμβάνονται μετά την πολύ μεγάλη επιτυχία που είχαν σημειώσει στο «Θέατρο του Μύλου», στη Λάρισα, τον περασμένο Απρίλιο, στο πλαίσιο της «Θεατρικής Άνοιξης - 2017».

Το έργο «Ζωή... χαρισάμενη!», είναι επίσης υποψήφιο για τα βραβεία της Ακαδημίας Ελληνικών Βραβείων, της Χρονιάς, καθώς και η ερμηνεία της Αγγελικής Λεμονή. Το έργο έγινε δεκτό με ενθουσιασμό την περασμένη Θεατρική Περίοδο, απ΄το θεατρόφιλο κοινό της Αθήνας και απέσπασε τους ύμνους της κριτικής. Χαρακτηρίστηκε «έργο αριστουργηματικό», η «θεατρική έκπληξη της χρονιάς», «ένα συνταρακτικό κείμενο πολυσήμαντο, κόσμημα της δραματουργίας, κατόρθωμα θεατρικού λόγου και σκηνοθετημένο αριστοτεχνικά από τον Κώστα Τσιάνο. Ενθουσιώδεις κριτικές απέσπασε και η ερμηνεία της Αγγελικής Λεμονή. «Πρόκειται για μοναδικό φαινόμενο εκφραστικής υποκριτικής». «Καμιά άλλη ηθοποιός δεν θα μπορούσε να παίξει αυτόν τον γιγαντιαίο ρόλο, να σηκώσει στους ώμους της, ένα συγγραφικό άτλαντα, εκτός από την Αγγελική Λεμονή». Για τις παραστάσεις του έργου στο «Θέατρο του Μύλου», αρχίζει από την ερχόμενη Τρίτη 31 Οκτωβρίου η προπώληση των εισιτηρίων στα γραφεία του «Θεσσαλικού Θεάτρου» - Τηλ. 2410-533417.
ΤΟ ΕΡΓΟ
H Zωή, η ηρωίδα του έργου, πέρασε «Δια Πυρ(αι) ός και σιδήρου» από τη μέρα που την βρήκαν νεογέννητη σαν «πεταμένο σκατό» στο κατώφλι κάποιου χωριάτικου σπιτιού. Πότε από δω, πότε από κει κατέληξε, πάμφτωχη κι αγράμματη, παραδουλεύτρα σε οίκο ανοχής. Αστεφάνωτη και με παιδιά νόθα έζησε μια «Ζωή… χαρισάμενη» ανάμεσα σε πόρνες, σωματέμπορους, μαυραγορίτες, προδότες και μ΄ όλα τ΄ αποβράσματα της κοινωνίας. Γνώρισε τη δικτατορία του Μεταξά, τον πόλεμο, την κατοχή, τον εμφύλιο σπαραγμό και όλη τη ζοφερή μετεμφυλιακή περίοδο. Σε μια Ελλάδα εξαθλιωμένη πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά, κατόρθωσε με το παντοδύναμο μητρικό της ένστικτο να μεγαλώσει και να αποκαταστήσει μόνη τα παιδιά της. Έχοντας έμφυτο το αίσθημα της αυταπάρνησης, της γενναιοψυχίας και του αυτοσαρκασμού βγήκε νικήτρια στη ζωή και τελικά αναδεικνύεται πρόσωπο ιερό, σεβαστό, όπως τόσες και τόσες γυναίκες που βίωσαν κι αυτές μια «Ζωή... χαρισάμενη!».