Λαρισαίοι, που τραγούδησαν, χόρεψαν, αφηγήθηκαν. Παρακολούθησε μια παράσταση πλούσια σε εικόνες, μουσική, χορό, δύναμη, ψυχογραφική εμβάθυνση και σκηνοθετικά ευρήματα του Κώστα Λαμπρούλη.
Αξίζουν σε όλους συγχαρητήρια, στο μαέστρο, στους σολίστες, στην ορχήστρα, στη χορωδία, στο σκηνοθέτη και όλους του άλλους συντελεστές. Αξίζουν σε όλους ευχαριστίες.
Αρχίζοντας από τον καταξιωμένο μαέστρο Χρίστο Κτιστάκη που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Με ελάχιστες πρόβες συνύπαρξης ερμηνευτών τραγουδιού, χορωδίας και ορχήστρας κατάφερε να πειθαρχήσει το πολύμορφο αυτό σχήμα. Σολίστες ορχήστρα και χορωδία υπακούοντας στην εύγλωττη μπαγκέτα του μαέστρου έγιναν ένα ενιαίο σύνολο. Η μπαγκέτα του μαέστρου μίλησε τη γλώσσα της μουσικής επικοινωνώντας τόσο με τους ερμηνευτές όσο και με το ακροατήριο.
Η ορχήστρα με ωραίο ήχο και βρισκόμενη σε διαρκή συνομιλία με τους ερμηνευτές, μας καθήλωσε κυριολεκτικά.
Οι σολίστες καταπληκτικοί ερμηνευτικά και ακουστικά . Υπέροχα ονειρική η Μυρτώ Παπαθανασίου, έπλασε μια αριστοκρατική κοντέσσα. Απογειώθηκε στις διακεκριμένες στιγμές της αμφιβολίας της απέναντι στον έρωτα του κόμη. Μικρές κρυστάλλινες ατμόσφαιρες δημιουργούνταν σε κάθε σύνθεση μέσα από την ερμηνεία της Λαρισαίας σολίστ. Την αμεριμνησία την εξυπνάδα, τη χάρη και την πονηριά της Σουζάνας απέδωσε με εκπληκτικό τρόπο και στέρεα τεχνική η Μυρσίνη Μαργαρίτη, «διασκεδάζοντας» με την ευελιξία των απατηλών τεχνασμάτων της και με φωνή λυρική και εστιασμένη. Την άδολη νιότη του Κερουμπίνο μετέδωσε με ορμή και συγκινητική φυσικότητα η Θεοδώρα Μπάκα. ΄Οπως τον θέλει ο Μότσαρτ, έξυπνο, συμπαθή και ευαίσθητο, που αδυνατεί να καταλάβει και να δεχθεί τις απαιτήσεις των αφεντικών, έδωσε τον Φίγκαρο ο Μάριος Σαραντίδης. Ο Κόντε , του Αρκάδιου Ρακόπουλου, παίχτηκε ισορροπώντας ανάμεσα στο ρηχό, ακατάπαυστα μεταβαλλόμενο συναίσθημα και στο στείρο ορθολογισμό και την ατμώδη φιλαυτία. Φαντεζί, εκρηκτική και απαιτητική η Κατερίνα Οικονόμου ως Μαρτσελίνα. Ρητορικός ο Μπάρτολο του Γιάννη Κουκουτάρα γνήσια χαρακτηριστική φιγούρα μέσα στο κλίμα της παράστασης. Ερμηνεία με δεξιοτεχνία κομψότητα και ευαισθησία. Το παίξιμο του Αστέριου Τσέτσιλα ως Μπαζίλιο και Ντον Κούρζιο διέθετε πολλές αποχρώσεις και πλαστικότητα που ο Αστέρης απέδωσε με εκπληκτικό τρόπο. Η Δέσποινα Πούρικα απέδωσε με έξοχη θέρμη το ρόλο της Μπαρμπαρίνας και ο Απόλλωνας Δέλλιος μπόρεσε να παρουσιάσει με απόλυτη φυσικότητα τις αδεξιότητες του ρόλου του Αντόνιο.
Η χορωδία κατάφερε να συνεργαστεί με όλους άριστα και να μας συγκινήσει ιδιαίτερα. Το γενικό αποτέλεσμα αξιοθαύμαστο!
Αγαπητέ μαέστρο, αγαπητοί σολίστες, αγαπητά μέλη του ορχηστρικού και χορωδιακού συνόλου, αγαπητέ σκηνοθέτα και λοιποί συντελεστές της όπερας «οι Γάμοι του Φίγκαρο», Το έργο σας αυτό δεν είναι αποτέλεσμα φωτεινού μυαλού, αλλά αποτέλεσμα φλεγόμενης ψυχής που στοχεύει όλο και ψηλότερα. Το έργο που ορθώσατε σας δημιουργεί μεγαλύτερη ευθύνη, εάν θέλετε να μείνει στητό αυτό που οικοδομήσατε. Συγκινήσατε, ενθουσιάσατε και εντυπωσιάσατε τόσο τον απλό ακροατή, όσο και τον απαιτητικό υποψιασμένο φιλόμουσο. Μας πήρατε από το χέρι και μας ανεβάσατε ψηλά. Μας χαρίσατε συναρπαστικές στιγμές! Καταθέσατε στην κοινωνία της μουσικής το αποτύπωμα της πόλης μας. ΄Εχετε συνδεθεί με την ευρύτερη έννοια του πολιτισμού. Το κοινό στο κατάμεστο ΔΩΛ, όλες τις ημέρες των παραστάσεων, σας αποθέωσε αποχωρώντας από μια εξόχως μεθεκτική εμπειρία!
Σύλλογος Φίλων της ΣΟΛ
Νέλλη Βασβατέκη
