Η αρχαιολόγος κ. Αγγελική Ασημακοπούλου, ήταν η κεντρική εισηγήτρια, η οποία αναφέρθηκε λεπτομερώς σε σημαντικά μνημεία της πόλης όπως το Α Αρχαίο Θέατρο, το Β αρχαίο θέατρο, η πλατεία Λαού, τα οθωμανικά κτίρια (τζαμιά και λουτρά), το Μπεζεστένι, η παλιά πυριτιδαποθήκη του στρατοπέδου της Πύλης των Φαρσάλων και το Γενί τζαμί. Ταυτόχρονα, η κ. Ασημακοπούλου έκανε εκτενή αναφορά και στα σημαντικά κτίρια της νεότερης ιστορίας της πόλης που είναι το συγκρότημα του μύλου του Παπά, στο Πύργο Χαροκόπου, στην Αβερώφειο Γεωργική Σχολή, στο πάρκο του Αλκαζάρ που στους χώρους του φιλοξενείται το Μνημείο της Εθνικής Αντίστασης το μνημείο του Ιπποκράτη.
«Η Λάρισα μεταπολεμικά βίωσε την περίοδο της ανοικοδόμησης. Μεγάλωσε σε έκταση και άλλαξε όψη. Οι λιγοστές πια μονοκατοικίες και τα διατηρητέα κτίρια δίνουν το στίγμα μιας άλλης εποχής πλάι στα πολυώροφα οικοδομήματα. Το χτες και το σήμερα σε αυτή την πόλη διανύουν παράλληλες πορείες και σχεδόν κάθε κομμάτι της έχει τη δική του ξεχωριστή ιστορία. Συνειδητοποιεί κανείς ότι η εγγύτητα των μνημείων και η άσχημη – τις περισσότερες φορές – κατάσταση διατήρησής τους οφείλεται στις επάλληλες και αλληλοδιάδοχες οικοδομικές φάσεις της πόλης εξαιτίας της συνεχούς και αδιάλειπτης κατοίκησης στον ίδιο χώρο. Ας μεριμνήσουμε τουλάχιστον να τα χαρούν και οι επόμενες γενιές» σημείωσε καταλήγοντας η ομιλήτρια.
Ακολούθησαν τοποθετήσεις συνέδρων, ο απολογισμός της Πολιτιστικής Ένωσης Εργαζομένων ΟΤΕ και συζήτηση για τον καθορισμό της πόλης, όπου θα διεξαχθεί το επόμενο προσυνέδριο.
