Ο ήρωας του Γιάννη Σκαρίμπα, Αντώνης Σουρούπης, περιφέρεται στους δρόμους της πόλης «με οίστρο επί πτερύγων ρεζίλικου» παρέα με την παλινδρομική κίνηση της σκέψης του που ξεκινά από τον έξω κόσμο, από αυτά που βλέπει, που ακούει, που οσμίζεται και φτάνει ως το μέσα κόσμο του, στο χαλασμένο του μυαλό, μετά το ντίνγκισμα μιας χορδής που έσπασε άξαφνα από καπνούς, οξειδώσεις, εξατμίσεις... περνώντας στο στάδιο του πολύ λογικός.
Και αυτό το πολύ λογικό σουλατσάρει στα γρανάζια του μυαλού του, με τη Λουίζα-Νίνα, τη γυναίκα φωνή και οδηγήτρα. Ανατρεπτικός ο λόγος ξεφλουδίζει την ψυχή, ερεθίζει τον νου, φτάνει ως τα βαθιά φυλλοκάρδια με το κλειδί- στιλέτο της μουσικής κούκλας Λουίζα-Νίνα θύμα και θύτης. Με το έργο αυτό ο Σκαρίμπας διερευνά τα όριά του δίνοντας τη δυνατότητα στον αναγνώστη να κοιτάξει τον καθρέφτη που αλλοιώνει τον χρόνο, να ακούσει τις βαθύτερες φωνές, να δει την προσωπική του αλήθεια και να αποφασίσει ως θύτης και θύμα.
Στη θεατρική του μεταφορά ένα έργο δοκιμασία για τον θεατή, τον ερμηνευτή, τον μουσικό, τον σκηνοθέτη.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σολίστ: Γιάννης Θωμάς, μουσική επι σκηνής: Κώστας Θεοδώρου (κοντραμπάσο +), φωτισμοί: Φωτεινή Ποταμιά, διασκευή: Δημήτρης Κωστής, σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόγκος.
