Το βιβλίο παρουσίασαν οι: Σπυρίδων Τσιρώνης αντιστράτηγος ε.α. πρόεδρος του Παραρτήματος της ΕΑΑΣ του Ν. Λάρισας, Ηλίας Βενιζέλος ταξίαρχος ε.α. επίτιμος πρόεδρος της Λέσχης Ελλήνων Καταδρομέων Ν. Λάρισας, Αλκιβιάδης Ντούνας πολιτικός μηχανικός – καθηγητής ΤΕΙ Λάρισας, επίτιμος πρόεδρος της Λέσχης Ελλήνων Καταδρομέων Ν. Λάρισας, Σάββας Βλάσσης εκδότης του βιβλίου και φυσικά ο συγγραφέας κ. Αραμπατζής.
Την εκδήλωση συντόνισε ο πρόεδρος της ΛΕΚ Λάρισας Δημ. Δραγανιδάκης ενώ μετά την παρουσίαση έγιναν απονομές τιμητικών πλακετών: στον περιφερειάρχη Θεσσαλίας Κων. Αγοραστό, στον διοικητή της 1ης Στρατιάς Ηλ. Λεοντάρη, στον επιτελάρχη της 1ης Στρατιάς Δημ. Μπίκο, στον πρόεδρο της Ζ΄ Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Ευαγγ. Μπαλατσό και σε ένα μέλος της Λέσχης κ. Ιωάννη Καρδαρά για την πολυετή του προσφορά.
Από τους ομιλητές τονίστηκε μεταξύ άλλων πως το βιβλίο «είναι μια προσφορά, όχι μόνο στη στρατιωτική ιστορία αλλά και στη σύγχρονη ιστορία. Ο Ιερός Λόχος της Μέσης Ανατολής όπως έμεινε γνωστός στην ιστορία ήταν η ελληνική στρατιωτική ομάδα που συγκροτήθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου το 1942 στη Μέση Ανατολή, και αποτελείτο εξ ολοκλήρου από Έλληνες αξιωματικούς. Στις 15 Σεπτεμβρίου του 1942 αναλαμβάνει διοικητής της μονάδας ο Συνταγματάρχης Πεζικού Χριστόδουλος Τσιγάντες ο οποίος θα τη μετονομάσει σε Ιερό Λόχο. Αυτό δεν ήταν τυχαίο. Η ονομασία Ιερός λόχος περικλείει, ένα δυνατό συμβολισμό και μια βαριά κληρονομιά. Η ονομασία "Ιερός Λόχος" μέσα στην ελληνική στρατιωτική ιστορία δόθηκε σε επίλεκτες στρατιωτικές μονάδες που τα κύρια χαρακτηριστικά τους ήταν ότι συγκροτήθηκαν εθελοντικά από νέους και το κυριότερο είναι Ιστορίες στο μεγαλύτερο μέρος ολοκληρωτικών θυσιών.
Εκεί στη Μέση Ανατολή, μέσα σε εποχές δύσκολες, συγκρότησαν τον Ιερό Λόχο. Με ηγήτορα τον θρυλικό συνταγματάρχη Χριστόδουλο Τσιγάντε έγραψαν σελίδες δόξας, στη Βόρεια Αφρική, μαχόμενοι στο πλευρό των συμμαχικών στρατευμάτων και στη συνέχεια απελευθερώνοντας ένα προς ένα τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, που σήμερα ο επιτήδειος ουδέτερος με θράσος αμφισβητεί την ελληνικότητά τους» και καταλήγοντας είπαν «Η ιδέα του Ιερού Λόχου εμπεριέχει όλα εκείνα τα υπέροχα, τα μεγάλα, τα μοναδικά, τα ηρωικά, τα εξωπραγματικά πολλές φορές όπως το χρέος προς την Πατρίδα που υπήρξε διαχρονικά η κινητήρια δύναμη των Ιερολοχιτών, οδηγός τους και φάρος στον αγώνα τους. Οι εποχές αλλάζουν, οι άνθρωποι αλλάζουν, οι προτεραιότητες της καθημερινής ζωής αλλάζουν, το χρέος όμως προς την Πατρίδα παραμένει ίδιο, αναλλοίωτο και φοβερό. Όλα έπονται όταν οι στιγμές καλούν σε υπηρέτηση αυτού του χρέους».
