Ο Ανδρέας Μπάρκουλης ήταν στα νιάτα του ζεν πρεμιέ του Ελληνικού Κινηματογράφου. Για χάρη του δημιουργήθηκε ολόκληρο σλόγκαν, «Κορίτσια, ο Μπάρκουλης!». Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1936. Έφηβος ακόμα, βρέθηκε να συμμετέχει σε παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας με το θίασο των Σπύρου Μουσούρη – Κρινιώς Παπά, ενώ παράλληλα σπούδαζε στη Σχολή υποκριτικής του Κ. Μιχαηλίδη.
Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1956 και πρίν τελειώσει την Σχολή του πήρε άδεια ηθοποιού, ως εξαιρετικό ταλέντο, και εργάστηκε στο θέατρο Κοτοπούλη με κλασικό ρεπερτόριο σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυράτ.
Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση έγινε το 1957 στην ταινία του Κώστα Ανδρίτσου «Μαρία η Πενταγιώτισσα», στο πλευρό της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Το 1958, συμμετείχε ταυτόχρονα σε εννέα ταινίες ως συμπρωταγωνιστής των μεγάλων σταρ της εποχής εκείνης, ενώ αργότερα έπαιξε σε πολλές ταινίες σαν δίδυμο με τον Θανάση Βέγγο. Η συνεργασία του με την Φίνος Φίλμ ξεκινά το 1964 με την ταινία «Το Δόλωμα» με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Το θελκτικό παρουσιαστικό του, η ευγενική φυσιογνωμία και η φυσική του γοητεία, γρήγορα τον καθιέρωσαν ως τον πιο δημοφιλή πρωταγωνιστή του Ελληνικού Κινηματογράφου της εποχής εκείνης.
Συνολικά έπαιξε σε περισσότερες από εκατό ταινίες, ερμηνεύοντας σπουδαίους ρόλους σε δραματικές ταινίες, όπως «Κοινωνία ώρα Μηδέν» και «Κοντσέρτο για Πολυβόλα», αλλά και σε κωμωδίες, όπως «Τζένη Τζένη» και «Η Θεία μου η Χίπισσα».
Εξαιρετική ήταν και η πορεία του στο θέατρο μέχρι το 1973 όπου λίγο αργότερα έφυγε στην Αμερική, και ασχολήθηκε με το τραγούδι.
Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, το 1983, αφοσιώθηκε στο ποιοτικό θέατρο, ερμηνεύοντας με μοναδική ευαισθησία σπουδαίους ρόλους μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1980.
