Το τμήμα μουσικοθεατρικής αγωγής του Πολιτιστικού Καλλιτεχνικού Σωματείου ART GATE παρουσιάζει τον “Πλούτο” του Αριστοφάνη, το Σαββατοκύριακο 11 και 12 Ιουνίου στις 20:40 στο θερινό κινηματογράφο Μύλο, υπό την αιγίδα της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού & Επιστημών.
Παίζουν οι μαθητές:
ΧΡΕΜΥΛΟΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΣΤΟΡΗΣ
ΚΑΡΙΩΝ: ΓΑΒΡΙΕΛΑ ΚΟΥΤΣΙΚΟΥ
ΠΛΟΥΤΟΣ: ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΥΔΗΣ
ΑΓΛΑΪΑ: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΩΣΤΑΒΕΛΛΑ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΠΟΤΟΥΛΗ
ΒΛΕΨΙΔΗΜΟΣ: NΙΚΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ
ΠΕΝΙΑ: ΑΝΘΗ ΚΟΛΟΒΟΥ - ΗΛΙΑΝΑ ΟΥΤΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΣ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΑΛΟΠΗΤΑΣ
ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ
ΓΡΙΑ: ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥ - ΝΕΦΕΛΗ ΠΟΧΟΥ
ΝΕΟΣ: ΕΛΕΑΝΑ ΠΛΙΑΤΣΙΚΑ
ΕΡΜΗΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΤΣΑΔΑΚΗΣ
ΙΕΡΕΙΑ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΑΡΓΑΛΑ
ΧΟΡΟΣ: ΑΜΑΛΙΑ ΣΔΡΑΒΟΠΟΥΛΟΥ
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΡΑΜΗΤΣΙΟΥ
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΣΤΟΡΗ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΑΝΤΑΛΙΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΑΜΑΡΑ
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΠΑΝΑΤΣΙΟΥ
ΜΕΛΙΝΑ ΚΡΙΚΗ
ΜΕΛΙΝΑ ΠΑΠΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Διδασκαλία: Κατερίνα Ζαχοπούλου
Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.
Η υπόθεση έχει ως εξής:Ο γέρος αγρότης Χρεμύλος, πνιγμένος στα χρέη, μηχανεύεται τρόπους για να εξαπατήσει τους δανειστές του, (το όνομα είναι επινόηση του Αριστοφάνη, από τις λέξεις χρέος + αιμύλω = απατώ).
Απογοητευμένος από τη φτώχεια του, αναχωρεί για το Μαντείο των Δελφών για να συμβουλευθεί τον θεό Απόλλωνα για τον τρόπο που θα αναθρέψει τον γιο του: τίμια για να πεθάνει φτωχός ή ως κλέφτης και απατεώνας και να πνιγεί στα πλούτη; Η Πυθία τον συμβουλεύει να παραλάβει στην οικία του τον πρώτο άνθρωπο που θα συναντήσει αναχωρώντας από το ναό.
Ο Χρεμύλος, συνοδευόμενος από τον δούλο του Καρίωνα (όνομα δηλωτικό της καταγωγής του, από την Καρία της Μ. Ασίας), συναντά έναν τυφλό, ντυμένο με κουρέλια γέροντα, ο οποίος δεν επιθυμεί να θεραπευθεί. Είναι ο θεός Πλούτος, τον οποίο κατά τον Αριστοφάνη, έχει τυφλώσει ο Δίας, για να μην βλέπει πού μοιράζει τα πλούτη του. Ο θεός Πλούτος φοβάται πως αν ξαναβρεί το φως του, ο Δίας θα θυμώσει και θα προξενήσει καταστροφές στην ανθρωπότητα.
Ο Χρεμύλος αποφασίζει να τον γιατρέψει για να πλουτίζουν οι καλοί άνθρωποι και όχι οι άτιμοι, οι πονηροί, οι ρήτορες και διάφοροι άλλοι. Ο Χρεμύλος και ο Καρίωνας του ανοίγουν με όλη τη δύναμή τους τα βλέφαρά του και σύμφωνα με τις θρησκευτικές συνήθειες τον παραδίδουν για μία νύχτα στο ιερό του Ασκληπιού για να επανέλθει το φως των ματιών του.
Ο Πλούτος θεραπεύεται. Εδώ όμως, παρεμβαίνει η θεά Πενία, η οποία προσπαθεί με διάφορα επιχειρήματα να πείσει τους φτωχούς πως αν γιατρευτεί ο Πλούτος θα γίνουν οκνηροί και δεν θα έχουν καμία επιθυμία για εργασία. Έπειτα από τη γιατρειά του ο Πλούτος επιστρέφει στους ανθρώπους.
Διάφοροι επιτήδειοι καταχραστές, ιερείς και θεοί, οδύρονται επειδή χάνουν τη δουλειά τους. Χαριτωμένα επεισόδια ακολουθούν με τους «αδικημένους» της νέας κατάστασης, τα οποία κορυφώνονται με την «πτώση» του Ερμή, που παραπονείται επειδή τώρα οι πολίτες δεν του προσφέρουν θυσίες, γιατί όλοι έγιναν πλούσιοι και δεν παρακαλούν τους θεούς για κέρδη.
Ανάμεσα στα δύο πρόσωπα, τον ξεπεσμένο θεό Ερμή και τον δούλο Καρίωνα, εκτυλίσσεται μια στιχομυθία, όπου εκείνος που ήταν κάποτε φοβερός και απρόσιτος, εκλιπαρεί αυτόν που τώρα έχει την εύνοια του θεού Πλούτου. Ο Ερμής τακτοποιείται σαν κοινός θνητός, απασχολούμενος στην κατοικία του Χρεμύλου.
Τελικά, ο Πλούτος οδηγείται πανηγυρικά στο ταμείο της Πολιτείας. Ο Αριστοφάνης, με αυτή την κωμωδία, πρόσφερε στους Αθηναίους πολίτες της χρεοκοπημένης Αθήνας, έναν προβληματισμό πάνω στην άδικη κατανομή του πλούτου και την έκρηξη της διαφθοράς.
