Υπό αυστηρότερους όρους μπορεί, από τις 8 Ιουνίου, να ασκηθεί έφεση επί χρηματικών φορολογικών διαφορών στις αποφάσεις των διοικητικών πρωτοδικείων. Σύμφωνα με διευκρινιστική εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομίας, αρμοδιότητας του κ. Α. Μπέζα, για να ασκηθεί πλέον έφεση επί των ανωτέρω διαφορών, θα πρέπει το ποσό τής κατά περίπτωση χρηματικής διαφοράς του κύριου φόρου να υπερβαίνει τις πέντε χιλιάδες ευρώ, αντί του προϊσχύοντος ποσού των 200.000 δραχμών (περίπου 600 ευρώ).
Μπορεί όμως να ασκηθεί έφεση επί προστίμων για παράβαση διατάξεων του ΚΒΣ ανεξάρτητα από το ύψος του προστίμου, εφόσον όμως προβάλλεται από το διάδικο και προκύπτει κατά τρόπο συγκεκριμένο ότι η επίλυση της διαφοράς έχει για αυτόν ευρύτερες οικονομικές επιπτώσεις.
Πρόκειται για διάταξη του νόμου 3659/2008 , η οποία τέθηκε σε ισχύ από τις 8 Ιουνίου 2008 κατόπιν της τροποποίησης του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας και με την οποία, επί της ουσίας, «δένονται» τα ...χέρια των φορολογουμένων στην περίπτωση δικαστικών διαφορών με την εφορία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι πρότινος το όριο πάνω από το οποίο ο φορολογούμενος μπορούσε να ασκήσει έφεση σε αποφάσεις διοικητικών πρωτοδικείων ήταν μόλις 200.000 δρχ. ή κάτι λιγότερο από 600 ευρώ!
Ειδικότερα, σύμφωνα με την εγκύκλιο «επί χρηματικών φορολογικών διαφορών, σε έφεση υπόκεινται πλέον οι αποφάσεις των διοικητικών πρωτοδικείων, αν το ποσό της κατά περίπτωση χρηματικής διαφοράς του κύριου φόρου βάσει των αποφάσεων αυτών, υπερβαίνει το ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ (αντί του προϊσχύοντος ποσού των 200.000 δρχ.). Συνεπώς, για τις πρωτόδικες οριστικές αποφάσεις που δημοσιεύονται από 8/6/2008 και μετά ισχύουν πλέον οι προαναφερόμενες διατάξεις».
Περαιτέρω, με τις νέες διατάξεις θεσπίζεται νέα περίπτωση , για την οποία επιτρέπεται πάντοτε να ασκηθεί έφεση και συγκεκριμένα ορίζεται ότι επιτρέπεται πάντοτε να ασκηθεί έφεση επί προστίμων για παράβαση διατάξεων του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, ανεξάρτητα από το ύψος του προστίμου, εφόσον όμως προβάλλεται από το διάδικο και προκύπτει κατά τρόπο συγκεκριμένο, ότι η επίλυση της διαφοράς έχει για αυτόν ευρύτερες οικονομικές επιπτώσεις.
Τέλος, με τις νέες διατάξεις, στις φορολογικές εν γένει διαφορές ο φορολογούμενος μπορεί πλέον να ζητήσει τον ορισμό δικασίμου και πριν από τη διαβίβαση στο δικαστήριο της προσφυγής από την αρμόδια φορολογική αρχή.
