Του Φίλιππου Ζάχαρη (phil.zaharis@gmail.com) Σύνδεσμος Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων
Όλο για νέα φορολογικά μέτρα ακούει καθημερινά ο λαός και οι φόβοι του για χειροτέρευση των βιοτικών συνθηκών μεγαλώνουν. Τα μηνύματα από την Ε.Ε. είναι αποκαρδιωτικά και οι πολίτες καλούνται να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και να υποστούν νέες φοροεπιδρομές λίγο πριν από το 2010. Τα νέα δεν είναι καθόλου ευχάριστα. Οι οικονομικές πολιτικές που πρόκειται να εφαρμοστούν θα πλήξουν ιδιαίτερα τις αποταμιεύσεις των πολιτών αφού και περικοπές στους μισθούς θα υπάρξουν, αλλά και απολύσεις, και προσωρινές παύσεις από την εργασία, όπως και ενίσχυση της ημιαπασχόλησης ή της περιστασιακής απασχόλησης. Την ίδια στιγμή, τα στοιχεία για την ανεργία είναι υψηλά και με τον καιρό ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι βρίσκονται στο δρόμο μετά από ξαφνικά «κανόνια» που σκάνε στην αγορά ελέω οικονομικής κρίσης. Από την αρχή του 2009, στην ελληνική οικονομία χάθηκαν περίπου 59.000 θέσεις εργασίας, σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού. Η ΓΣΕΕ, από την άλλη, προειδοποιεί ότι το 2010 το επίσημο ποσοστό ανεργίας θα φτάσει το 11,5%. Σύμφωνα με τη Συνομοσπονδία, το 2010 θα είναι έτος γενίκευσης της οικονομικής κρίσης, με την ύφεση να βαθαίνει τροφοδοτώντας με αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης την ελληνική οικονομία. Μια τέτοια εξέλιξη αναμένεται να πλήξει όλους τους κλάδους της οικονομίας και σε όλες τις γεωγραφικές περιοχές της χώρας, φαινόμενο που σταδιακά είχε εντοπιστεί από τις αρχές του τρέχοντος έτους. Έτσι λοιπόν, με την κατάσταση αυτή να επιβαρύνεται ολοένα και περισσότερο στη χώρα, ο λαός καλείται να αντεπεξέλθει στις παρούσες συνθήκες με μηδενικά οφέλη και προνόμια στο ενεργητικό του. Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, που τόσα υποσχέθηκε προεκλογικά, βρίσκεται ήδη όμηρος της κοινοτικής επιτήρησης, εξαγγέλλοντας μέτρα για περιορισμό του ελλείμματος, την ίδια στιγμή που μάλλον παρακολουθεί αμήχανη την κατάσταση στον εργασιακό τομέα, παρά τις όποιες συζητήσεις για το ασφαλιστικό και τις καλές προθέσεις. Ο υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, από την άλλη, καταθέτοντας τον προϋπολογισμό για το 2010, υπογράμμισε ότι προβλέπεται μείωση του ελλείμματος της τάξεως των 8,4 δισ. ευρώ ή 3,6 μονάδες του ΑΕΠ, από το 12,7% το 2009 στο 9,1% του ΑΕΠ το 2010. Σε σχέση με το προσχέδιο, το τελικό σχέδιο του προϋπολογισμού, λέει ο κ. Παπακωνσταντίνου, προβλέπει μεγαλύτερη μείωση του ελλείμματος, κατά 600 εκ. ευρώ λόγω περαιτέρω περιορισμού των δαπανών. Ταυτόχρονα εξασφαλίζονται μέσω αναδιάταξης δαπανών πόροι ύψους 2,6 δισ. ευρώ ή 1,1% του ΑΕΠ για την στήριξη των ασθενέστερων, του κοινωνικού κράτους, της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Με ποιο τρόπο όμως θα μειωθεί το έλλειμμα αν όχι με φορολογική επιδρομή σε όλα τα επίπεδα; Και τελικά, η πολυπόθητη στήριξη των ασθενέστερων τάξεων μετά από ποιες περικόπτουσες δαπάνες και σε ποιους τομείς θα προέλθει; Μέσω απλά της φορολόγησης των αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού; Ή της μείωσης των τελών κυκλοφορίας στα αυτοκίνητα μικρού κυβισμού; Μήπως τάχα από τις ασταμάτητες κλήσεις της Τροχαίας κατά αυτοκινήτων και δικύκλων; Ή από τα πρόστιμα στα αυθαίρετα και την έρευνα για φοροδιαφυγή σε κάποιους επώνυμους μεγαλογιατρούς; Τα μέτρα που παίρνονται για τη μείωση του ελλείμματος ουδαμώς θα συμβάλλουν στον προαναγγελθέντα στόχο. Θέλει πιο αποφασιστικές πολιτικές, εντατικοποίηση των ελέγχων σε όλους τους υψηλούς εισοδηματικά επαγγελματικούς κλάδους αλλά αυτό δεν θα πρέπει να σημάνει ταυτόχρονα και αφαίμαξη των τάξεων αυτών που σε τελική ανάλυση πληρώνουν φόρους . Η φοροδιαφυγή στην ελληνική κοινωνία δεν αφορά μόνο κάποιους μεγαλογιατρούς αλλά και πολλούς μικρομεσαίους που «τα παίρνουν» κάτω από το τραπέζι με μεγαλύτερη συχνότητα απ΄ ό,τι άλλες τάξεις. Γενικά, για να μπει μια τάξη στην ελληνική κοινωνία, χρειάζεται η αντιμετώπιση της διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα και όχι μεμονωμένα. Το κράτος δεν θα πρέπει να είναι φόβητρο και τιμωρός αλλά με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του θα πρέπει να εμποδίζει εκ των προτέρων τη φοροδιαφυγή. Και αυτό πρωτίστως είναι θέμα που θα πρέπει από πολύ νωρίς να μπαίνει σε προτεραιότητα από την εκάστοτε κυβέρνηση. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που δεν τιθασεύεται με αποσπασματικές πολιτικές καταπολέμησης της διαφθοράς. Πολύ δε περισσότερο όταν αυτές οι πολιτικές είναι προσωρινές και επιχειρούν απλά να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου. Από την άλλη, ούτε οι ξαφνικές φοροεπιδρομές πρόκειται να αποδώσουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ένας φοβισμένος λαός που νιώθει το εισόδημά του να μειώνεται και τις οικονομίες του να κατασπαταλώνται, είναι πολύ πιθανόν να καταφύγει εκ νέου στην παραοικονομία προκειμένου να ανεβάσει το εισόδημά του. Με δεδομένο μάλιστα ότι εξακολουθούν να μην παίρνονται σοβαρά μέτρα για τη δωροδοκία και την ακατάσχετη κερδοσκοπία, η όλη υπόθεση κύκλους κάνει και το έλλειμμα δεν φαίνεται να μειώνεται το 2010.
