«Καμπανάκι» για το μέλλον της μεταποιητικής δραστηριότητας στην περιφέρεια –και δη την αγροτική μεταποίηση- χτυπά ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, υπογραμμίζοντας ότι η έλλειψη στρατηγικής στη γεωργική παραγωγή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της ΕΕ θα αποβεί καταστροφική για τη βιομηχανία μεταποίησης αγροτικών προϊόντων. Ο πρόεδρος του Συνδέσμου, Νικόλαος Πέντζος, στην πρόσφατη συνάντηση που είχε η διοίκηση του φορέα με τον πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή, επισήμανε ότι ο τομέας της οικονομίας ο οποίος έχει πληγεί περισσότερο από την οικονομική κρίση είναι η μεταποίηση και κυρίως η περιφερειακή βιομηχανία.
Μάλιστα, ο κ. Πέντζος τόνισε ότι οι αρνητικές συνέπειες από την οικονομική κρίση είναι μεγάλες για τη μεταποίηση, διότι τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία η μεταποιητική βιομηχανία δεν έχει αποτελέσει προτεραιότητα στις εκάστοτε εφαρμοζόμενες κυβερνητικές πολιτικές. Για το λόγο αυτό ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ, ζήτησε να τεθεί η μεταποίηση και η βιομηχανική δραστηριότητα της ελληνικής περιφέρειας στις άμεσες προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής, τόσο για την υποβοήθησή της, ούτως ώστε οι μεταποιητικές επιχειρήσεις να εξέλθουν από την οικονομική κρίση με τις λιγότερες δυνατές απώλειες, όσο, κυρίως, για τη δημιουργία προοπτικής για την ανάπτυξη της χώρας μέσω της μεταποίησης.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Σε επίπεδο κεντρικής οικονομικής πολιτικής και στρατηγικής ανάπτυξης, ο ΣΒΒΕ προτείνει, μεταξύ άλλων:
-Ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων, μέσω: α) της λήψης άμεσων μέτρων όπως η κατάργηση της εισφοράς 0,6%, το πάγωμα και η κεφαλαιοποίηση των τόκων των δανείων για τα δυο επόμενα εξάμηνα και η μείωση του spread των επιτοκίων δανεισμού με τη δημιουργία ειδικού προγράμματος επιδότησης επιτοκίου, β) της θεσμοθέτησης προγράμματος τύπου ΤΕΜΠΜΕ, που θα ενισχύει αποκλειστικά τη μεταποίηση και θα ισχύει για όλες τις επιχειρήσεις ανεξάρτητα από το μέγεθός τους, γ) της πληρωμής των οφειλών του κράτους προς τις επιχειρήσεις, όπως οι πληρωμές έργων και προμηθειών, οι επιστροφές ΦΠΑ για τις εξαγωγικές επιχειρήσεις και η επιδότηση εργασίας για τις επιχειρήσεις της Θράκης, δ) της παροχής ενισχύσεων και κινήτρων προς τις επιχειρήσεις για τη διατήρηση των υφιστάμενων θέσεων εργασίας, και, ε) του εξορθολογισμού της διαδικασίας έκδοσης μεταχρονολογημένων επιταγών, αφού σήμερα το βάρος της πίστωσης μετακυλίεται στις παραγωγικές επιχειρήσεις.
-Άσκηση ουσιαστικής βιομηχανικής πολιτικής, με τη μετεξέλιξη της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας (ΓΓΒ) του Υπουργείου Ανάπτυξης (ΥΠΑΝ) από φορέα εφαρμογής, υλοποίησης και διαχείρισης προγραμμάτων, σε φορέα σχεδιασμού, παραγωγής και άσκησης βιομηχανικής πολιτικής. Επίσης, άσκηση (έμμεσης) κλαδικής βιομηχανικής πολιτικής, και ενίσχυσης ευπαθών και δυναμικών κλάδων της μεταποίησης (π.χ. αγροτικά προϊόντα), με ταυτόχρονη ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων περιοχών και περιφερειών της χώρας, κατ΄ αντιστοιχία με πολιτικές που ακολούθησαν άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως π.χ. η Γαλλία, («Πόλοι Βιομηχανικής Ανταγωνιστικότητας») και με τη χρηματοδότηση κατά προτεραιότητα της παραγωγικής βάσης της χώρας.
-Παροχή κατευθύνσεων για την παραγωγή προϊόντων υψηλής ποιότητας και προστιθέμενης αξίας βάσει ολοκληρωμένων συστημάτων διαχείρισης και πλήρους ιχνηλασιμότητας, για καλλιέργειες που θα εξυπηρετούν εξειδικευμένες χρήσεις, και, κυρίως, παραγωγή αγροτικών προϊόντων που θα καλύπτουν τις βασικές απαιτήσεις των μεταποιητικών επιχειρήσεων και των καταναλωτών.
Κατάργηση του «Ειδικού Τέλους Ακίνητης Περιουσίας» (ΕΤΑΚ) για τη βιομηχανία και κυρίως για τις αποθήκες που είναι κενές και λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής.
-Για τη μείωση των τιμών των καταναλωτικών προϊόντων και για την ανάπτυξη της παραγωγικής βάσης της περιφέρειας είναι επιβεβλημένη η θεσμοθέτηση υγιέστερου πλαισίου συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων και αλυσίδων λιανικού εμπορίου.
-Λειτουργία των μηχανισμών εφαρμογής του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου ελέγχου της αγοράς για την προστασία των εγχώριων επιχειρήσεων.
-Να υπάρξει ρύθμιση για την υποχρεωτική χρήση προδιαγραφών υλικών και προϊόντων που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή δημόσιων έργων.
-Χρονική συντόμευση των αξιολογήσεων, των ελέγχων, της πιστοποίησης των δαπανών και των εκταμιεύσεων – συχνότερη σύγκλιση και αποτελεσματικότερη λειτουργία των γνωμοδοτικών επιτροπών.
-Κατάργηση του σχετικού νόμου που ισχύει από το 1927 και εκσυγχρονισμό της σχετικής νομοθεσίας για τις επενδύσεις σε παραμεθόριες περιοχές.
