Την ανάγκη να ενεργοποιηθεί άμεσα ο αναπτυξιακός νόμος και το ΕΣΠΑ ώστε να επιστρέψει η ελληνική οικονομία σε αναπτυξιακούς ρυθμούς επισήμανε κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Ε.Σ.Π.Α. ο
πρώην πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Δημήτριος Σιούφας. Η παρέμβαση του κ. Σιούφα ήταν ιδιαίτερα σημαντική τονίζοντας τα εξής:
«Όταν οι προηγούμενες της σημερινής κυβέρνηση, Κυβερνήσεις της Ν.Δ., εξασφάλιζαν 20,5 δισ. ευρώ για την Δ΄ Προγραμματική Περίοδο, όλοι έμειναν έκπληκτοι για την επιτυχία, γιατί κανείς δεν το περίμενε. Το ίδιο συνέβη και με την εξασφάλιση άλλων 5,5 δις ευρώ για τον αγροτικό τομέα. Μαζί με την Εθνική συμμετοχή 40 δις ευρώ. Και ελπίζω ότι δεν θα αλλάξει η απόφαση της κυβέρνησης Καραμανλή να κατευθυνθεί το 80% αυτού του ποσού προς την Ελληνική Περιφέρεια. Αυτό είναι το σημαντικό κεφάλαιο που έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και στην Πατρίδα μας, μαζί με τις επενδύσεις.
Το Ε.Σ.Π.Α. και ο αναπτυξιακός νόμος είναι τα βασικά (αν όχι τα μοναδικά) εργαλεία που διαθέτει η Πολιτεία, ώστε από το 2011 να επιστρέψουμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Στα προηγούμενα χρόνια, οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης της περιόδου 2004-2008, σε μεγάλο βαθμό στηρίχθηκαν στον αναπτυξιακό νόμο και στην υψηλή απορρόφηση του Γ΄ ΚΠΣ. Και μάλιστα ιδίως του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα» που διαχύθηκε σε όλο το φάσμα της Επιχειρηματικότητας (ενέργεια, βιομηχανία, βιοτεχνία, εμπόριο). Σας επισημαίνω ότι ο αναπτυξιακός νόμος του ν. 3299/2004, προϊόν της συνεργασίας των Υπουργείων Οικονομίας & Οικονομικών και Ανάπτυξης, του Γιώργου Αλογοσκούφη και εμού ως υπουργού Ανάπτυξης, καθώς και άλλων Υπουργείων, με την καθιέρωση των υψηλότερων δυνατόν ποσοστών επιχορήγησης, με βάση τον Χάρτη Περιφερειακών Ενισχύσεων είχε τη μεγαλύτερη συμβολή στην αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων στην περίοδο αυτή.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις αρχές του 2005 μέχρι τον Οκτώβριο του 2009, υποβλήθηκαν συνολικά 10.769 επενδυτικά σχέδια, συνολικού ύψους 26,8 δισ. ευρώ. Από αυτά εγκρίθηκαν 6.967 επενδυτικά σχέδια, συνολικού ύψους 13,8 δισ. ευρώ και εγκρίθηκαν επιχορηγήσεις 5,8 δισ. ευρώ (μέσο ποσοστό επιχορήγησης 42%), διασφαλίζοντας τη δημιουργία περίπου 32.000 νέων θέσεων εργασίας. Επισημαίνω ότι στην προηγούμενη περίοδο 1998-2004 (για 6,5 χρόνια) με βάση τον αναπτυξιακό νόμο 2601/98 εγκρίθηκαν 3.068 επενδύσεις, συνολικού ύψους 3,4 δισ. ευρώ και καταβλήθηκαν επιχορηγήσεις ύψους 1,1 δισ. ευρώ (μέσο ποσοστό επιχορήγησης 33%).
Και σήμερα, θέλω να σας επαναλάβω ότι στη δύσκολη δημοσιονομική και οικονομική συγκυρία, πρέπει και πάλι να ενεργοποιηθεί το εργαλείο του αναπτυξιακού νόμου.
Έχετε εξαγγείλει την τροποποίηση του αναπτυξιακού νόμου. Να το πράξετε σύντομα, χθες αν είναι δυνατόν. Ωστόσο, είναι αδιανόητο μέχρι τότε να μην καταβάλλονται οφειλόμενες δόσεις επιχορηγήσεων σε επιχειρήσεις παρά το ότι και ολοκληρώθηκαν οι επενδύσεις τους, ή βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά και οι σχετικοί έλεγχοι πιστοποίησης. Επίσης να εξεταστούν άμεσα οι εκκρεμούσες επενδύσεις
Σε μια εποχή που επικρατούν συνθήκες πιστωτικής ασφυξίας, η πολιτική αυτή επιβαρύνει περαιτέρω το επιχειρηματικό περιβάλλον και το επενδυτικό κλίμα.
Οι αδυναμίες του αναπτυξιακού νόμου 2601/98 που είχε σχεδιασθεί και ψηφιστεί από την κυβέρνηση του 1995 είναι καλώς γνωστές σε όλους. Υπογραμμίζω τις βασικότερες:
1. Δεν αξιοποίησε τα ανώτατα όρια ενισχύσεων που προτείνονταν από τις Κατευθυντήριες Γραμμές της Ε.Ε. για τις περιφερειακές ενισχύσεις. Ο Χάρτης Περιφερειακών Ενισχύσεων που προτάθηκε από τότε κυβέρνηση και εγκρίθηκε από την Ε.Ε. το 2000 διαιρούσε τη Χώρα σε τέσσερις περιοχές και καθόριζε ιδιαίτερα χαμηλά όρια ενίσχυσης για κάθε κατηγορία επενδύσεων. Το 2002 ο Χάρτης τροποποιήθηκε και τα ανώτατα όρια μειώθηκαν ακόμη περισσότερο. Έτσι χάθηκε η ευκαιρία περιφερειακών ενισχύσεων έως 40% για τις Περιφέρειες με κατά κεφαλή ΑΕΠ από 60 - 75% του μέσου όρου της Ε.Ε. (Κεντρική Μακεδονία, Δυτική Μακεδονία, Θεσσαλία, Ιόνια Νησιά, Στερεά Ελλάδα, Αττική, Νότιο Αιγαίο και Κρήτη) και έως 50% για τις Περιφέρειες με κατά κεφαλή ΑΕΠ μικρότερο από το 60% του μέσου όρου της Ε.Ε. που είναι η Θράκη, Ανατολική Μακεδονία, Ήπειρος, Δυτική Ελλάδα, Βόρειο Αιγαίο και Πελοπόννησος.
2. Ουδέποτε ενεργοποιήθηκε η δυνατότητα για επιπλέον ενισχύσεις στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις έως και 15% πάνω από τα ανώτατα όρια περιφερειακών ενισχύσεων. Οι παραλείψεις αυτές είχαν πολλαπλά δυσάρεστα αποτελέσματα. Για παράδειγμα: Γειτονικοί νομοί εντάχθηκαν σε διαφορετικές ζώνες με συνέπεια τη μετακίνηση επιχειρήσεων αντί της δημιουργίας νέων εντείνοντας τις ενδοπεριφερειακές ανισότητες (Καβάλα - Θράκη). Παράλληλα περιοχές με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης βρέθηκαν εκτός κινήτρων με συνέπεια την αποβιομηχάνιση (μεταποιητική βιομηχανία στη Θεσσαλονίκη).
3. Ακόμα και μετά την έγκριση του Χάρτη Περιφερειακών Ενισχύσεων δεν αξιοποιήθηκαν πλήρως τα εγκεκριμένα όρια. Μάλιστα, μειώθηκαν δραστικά τα επίπεδα των ενισχύσεων σε επενδυτικά σχέδια, που συνδέονται άμεσα με την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, όπως π.χ. η καινοτομία, η εισαγωγή περιβαλλοντικά φιλικής τεχνολογίας και η αναβάθμιση της ποιότητας των προϊόντων.
- Δεσμευτήκαμε για μια Νέα Οικονομική και Αναπτυξιακή Πολιτική.
- Με το νόμο της Νέας Δημοκρατίας του 2004 είχαμε στρατηγική προτεραιότητα:
* την απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας,
* την ενδυνάμωση των αναπτυξιακών προοπτικών της Χώρας.
* τη δημιουργία ευνοϊκού περιβάλλοντος για την ανάπτυξη επενδυτικών πρωτοβουλιών, που να ανταποκρίνονται στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Πατρίδας μας.
Αυτά για την ιστορία. Ο Αναπτυξιακός Νόμος ήταν ρωμαλέος και επιθετικός. Γι’ αυτό και είχε αυτή την επιτυχία. Τα προηγούμενα χρόνια υπήρξαν και σημαντικές επιτυχίες. Όπως αυτές που ανέφερα. Δεν ήταν όλα αποτυχημένα. Εμείς γι’ αυτές τις επιτυχίες είμαστε περήφανοι. Σήμερα χρειάζεται να κινηθείτε πιο γρήγορα, πιο αποτελεσματικά. Και στο γκρίζο και μελαγχολικό περιβάλλον, δώστε και ελπίδα, προοπτική, αισιοδοξία, ότι θα τα καταφέρουμε όλοι μαζί. Και θα τα καταφέρουμε”.
