Του Γιώργου Νούλη
Όνειρο ήταν και πάει! Οι νέες ρυθμίσεις για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, γνωστού και ως νόμου Κατσέλη, αποσύρονται και παραπέμπονται στις καλένδες.... Ο κ. Κουτρουμάνης επικαλούμενος την εν εξελίξει διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά χθες πως το επίμαχο άρθρο 49 του πολυνομοσχεδίου του υπ. Εργασίας αποσύρεται, δεσμευόμενος ωστόσο ότι θα το επαναφέρει με τροπολογία όταν λάβει την έκθεση της ΕΚΤ.
Λίγες ημέρες μετά την απόσυρση της διάταξης του Υπ. Οικονομικών για τη φορολόγηση των αυθαίρετων κτισμάτων, μια ακόμη ρύθμιση που περιείχε ευεργετικές διατάξεις υπέρ των υπερχρεωμένων δανειοληπτών και... «βλαπτικές» κατά των τραπεζικών ιδρυμάτων αποσύρεται με τη δικαιολογία ότι δεν ήταν… ώριμη η διαβούλευση και είναι σε εξέλιξη «ο διάλογος για το συγκεκριμένο θέμα με την ΕΚΤ». Επιχείρημα που δεν πείθει καθώς οι διαφωνίες για τις διατάξεις της ρύθμισης όπως πληροφορούμαστε από εκπροσώπους καταναλωτικών οργανώσεων ήταν πολλές και πολύπλευρες. Όπως δεν πείθει και η δέσμευση ότι η απόσυρση έχει προσωρινό χαρακτήρα και πως οι νέες ρυθμίσεις θα κατατεθούν με τροπολογία. Με τη διαβούλευση εν εξελίξει κάτι τέτοιο είναι μάλλον δύσκολο να γίνει καθώς το πολυνομοσχέδιο του Υπ. Εργασίας είναι προγραμματισμένο να ψηφιστεί τη Μ. Τρίτη, ενώ πιθανότατα την επομένη η Βουλή θα διαλυθεί ενόψει εκλογών.
Να θυμίσουμε πως η ρύθμιση, αν και για κάποιες επιμέρους διατάξεις είχε προκαλέσει τις ενστάσεις των καταναλωτικών οργανώσεων, ειδικά ως προς το σκέλος του εξωδικαστικού συμβιβασμού, είχε αφήσει θετικές εντυπώσεις καθώς διεύρυνε τη δυνατότητα υπαγωγής στο νόμο και σε χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους που δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στις δόσεις των δανείων τους. Μάλιστα η ΓΣΕΒΕΕ είχε προλάβει να πανηγυρίσει, επειδή με δική της παρέμβαση έγινε πράξη ένα διαχρονικό αίτημα της Συνομοσπονδίας για την ελάφρυνση μεγάλου μέρους των μικρών επιχειρηματιών
ΟΙ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Να θυμίσουμε πως το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας προέβλεπε μεταξύ άλλων την εξαίρεση της πρώτης κατοικίας από την ρευστοποίηση σε περίπτωση υπερχρέωσης προς τις τράπεζες, ενώ καθιέρωνε ακατάσχετο στον τραπεζικό λογαριασμό, για τον ατομικό λογαριασμό έως τα 1500 ευρώ και για κοινό τραπεζικό λογαριασμό έως τα 2000 ευρώ. Το όριο αυτό υπολογίζεται με βάση το σύνολο των καταθέσεων του οφειλέτη.
Επίσης επέκτεινε έως και 35 έτη από 20 που ισχύει το χρονικό διάστημα της ρύθμισης χρέους ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του οφειλέτη. Δινόταν επίσης η δυνατότητα, να υπαχθούν στο νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και έμποροι που ασκούν την εμπορική τους δραστηριότητα μέσα από την προσωπική τους εργασία (αυτοαπασχολούνεοι) και καθίσταται προαιρετική (από υποχρεωτική) για τον οφειλέτη η επιδίωξη εξωδικαστικής ρύθμισης των χρεών πριν από την κατάθεση της αίτησης.
Ακόμη προέβλεπε πως η περίοδος ρύθμισης των χρεών που θα ανέρχεται σε πέντε έτη θα αρχίζει με την κατάθεση της αίτησης, ενώ στις περιπτώσεις οφειλετών με πλήρη αδυναμία καταβολής η περίοδος αναμονής για απαλλαγή από τα χρέη μπορεί με απόφαση του δικαστηρίου να περιοριστεί στα τρία έτη.
Όποιος δηλαδή επειδή είναι χρόνια άνεργος, έχει προβλήματα υγείας, μικρό εισόδημα, είναι συνταξιούχος με μικρή σύνταξη και δεν του περισσεύει κάποιο ποσόν πέραν της κάλυψης των βιοτικών αναγκών για να δίνει στους πιστωτές, θα μπορεί να απαλλάσσεται από τα χρέη στα 3 έτη (αντί για 5). Καθορίζεται χαμηλότερο κόστος για τις επιδόσεις δικογράφων και επιτρέπεται η αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης, σε περίπτωση που η πρωτόδικη απόφαση είναι απορριπτική, μέχρι την έκδοση εφετειακής απόφασης.
ΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ
Πάντως η διάταξη του νομοσχεδίου που προκάλεσε αντιδράσεις μεταξύ των καταναλωτικών οργανώσεων ήταν η κατάργηση του εξωδικαστικού συμβιβασμού ως προαπαιτούμενο στάδιο της διαδικασίας. Η ΕΚΠΟΙΖΩ είχε εναντιωθεί με την κατάργηση του εξωδικαστικού συμβιβασμού και την εφαρμογή του ως προαιρετική κίνηση, με το σκεπτικό ότι οι τράπεζες δεν θα ελέγχονται αυστηρότερα αλλά θα διευκολύνονται, ενώ το ΙΝΚΑ Θεσσαλίας σε επιστολή που είχε στείλει στον Γενικό Γραμματέα Καταναλωτή κ. Δημήτριο Σπυράκο επικροτούσε και συμφωνούσε με τη νέα διάταξη, που θα έδινε μεταξύ άλλων ευελιξία στη διαδικασία, που ούτως ή άλλως οι τράπεζες την υπέσκαπταν. Επικριτικά κατά του νομοσχεδίου είχε ταχθεί και η Κίνηση Πολιτών Δανειοληπτών (πλην των διατάξεων για του εμπόρους) χαρακτηρίζοντας την όλη παρέμβαση ως «νομοσχέδιο του αίσχους» θεωρώντας μεταξύ άλλων ότι η κατάργηση του εξωδικαστικού συμβιβασμού θα οδηγήσει σε απόρριψη των αιτήσεων των υπερχρεωμένων στο δικαστήριο, που δε θα μπορούσαν να αποδείξουν την μόνιμη αδυναμία πληρωμής.
