Να απαντήσει «με ειλικρίνεια και καθαρότητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί με το ρόλο, τις πρωτοβουλίες, τις προτάσεις και τις απαιτήσεις της τρόικας» ζητά η ΓΣΕΕ από τον πρόεδρο του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλο. «Αφού λοιπόν διαφωνεί γιατί αρνείται να προσέλθει σε διάλογο για την υπογραφή της εθνικής σύμβασης και εκχωρεί στον κ. Τόμσεν το ρόλο του εκπροσώπου του ΣΕΒ;» τονίζει η ΓΣΕΕ. Σκληρή η απάντηση του ΣΕΒ, που αφού διαβεβαιώνει ότι ο Σύνδεσμος είναι «σταθερά αντίθετος στη λογική των βεβιασμένων αλλαγών των εργασιακών σχέσεων που διέπει την τρόικα» συμπληρώνει πως οι ''κόκκινες γραμμές'' και οι δήθεν ανένδοτοι οδήγησαν τον κοινωνικό διάλογο σε αδιέξοδο και άνοιξαν το δρόμο στις απαιτήσεις της τρόικα».
Η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΣΕΕ
«Ο κ. Δασκαλόπουλος υπεραμύνεται δημοσίως του κοινωνικού διαλόγου, όταν σε πρόσφατη πρόσκληση της ΓΣΕΕ για την υπογραφή Εθνικής Σύμβασης, που θα επαναφέρει τον κατώτατο μισθό πριν τις μειώσεις, περιορίστηκε στο να σφυρίζει αδιάφορα» αναφέρει η Συνομοσπονδία και προσθέτει:
«Αφού λοιπόν διαφωνεί γιατί αρνείται να προσέλθει σε διάλογο όπως του είχε ζητηθεί από την ΓΣΕΕ και τους δύο εργοδοτικούς φορείς -ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ- για την υπογραφή της εθνικής σύμβασης και εκχωρεί στον κ. Τόμσεν το ρόλο του εκπροσώπου του ΣΕΒ του ΣΕΤΕ και άλλων εργοδοτικών φορέων;
Προφανώς κοινωνικός διάλογος, όταν άλλα λέγονται δημοσίως, άλλα στην κυρία Μέρκελ, άλλα στους κοινωνικούς συνομιλητές και εν τέλει σε εντελώς άλλα συμφωνεί ο πρόεδρος του ΣΕΒ με τις απαιτήσεις της τρόικα, δεν υπάρχει και ούτε μπορεί να υπάρξει και υπεύθυνος για αυτό είναι αποκλειστικά ο κύριος Δασκαλόπουλος» καταλήγει η ανακοίνωση της ΓΣΕΕ.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΕΒ
Ανακοίνωση-απάντηση στη ΓΣΕΕ εξέδωσε ο ΣΕΒ με αφορμή τις επισημάνσεις που έκανε η Συνομοσπονδία για τα εργασιακά. «Εάν οι εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ έκαναν τον κόπο να επισκεφτούν τις σύγχρονες, οργανωμένες επιχειρήσεις που εκπροσωπεί ο ΣΕΒ, θα διαπίστωναν με πόσο καλές συνθήκες, αμοιβές και παροχές, που υπερβαίνουν τους νόμους και τη συλλογική σύμβαση, δουλεύουν οι εργαζόμενοί μας. Θα καταλάβαιναν τότε γιατί ο ΣΕΒ είναι σταθερά αντίθετος στη λογική των βεβιασμένων αλλαγών των εργασιακών σχέσεων που διέπει την τρόικα. Αντίθετα, οι ''κόκκινες γραμμές'' και οι δήθεν ανένδοτοι οδήγησαν τον κοινωνικό διάλογο σε αδιέξοδο και άνοιξαν το δρόμο στις απαιτήσεις της τρόικα».
