Δράσεις για να ανακόψουν την «πλημμυρίδα» των μη εξυπηρετούμενων δανείων, των λεγόμενων «κόκκινων» δανείων, ζήτησε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γ. Προβόπουλος να αναλάβουν οι επικεφαλής των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, στη σημερινή τους συνάντηση. Επίσης, κάλεσε τους τραπεζίτες να εξετάσουν πιθανές συνεργασίες, συγχωνεύσεις ή ανταλλαγές των θυγατρικών τους στο εξωτερικό.
Η κατάσταση είναι πλέον εκρηκτική, καθώς -σύμφωνα με πληροφορίες- μόνο στη στεγαστική πίστη, σχεδόν ένα στα δύο δάνεια έχει ήδη υπαχθεί σε καθεστώς ρύθμισης. Εκτιμάται ότι ο αριθμός των στεγαστικών δανείων που έχει ρυθμιστεί κυμαίνεται σε 500.000 με 600.000 δάνεια. Οι δανειολήπτες που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να χάσουν το σπίτι τους στην περίπτωση που απελευθερωθεί το καθεστώς των πλειστηριασμών υπολογίζονται στις 60.000. Ωστόσο, ανησυχητική είναι η ταχύτητα με την οποία καθημερινά νέοι δανειολήπτες εισέρχονται στην «γκρίζα» ζώνη. Υπολογίζεται ότι περίπου 50.000 με 60.000 δάνεια παρουσιάζουν καθυστέρηση μεγαλύτερη των 90 ημερών.
Το «αντίδοτο» που πρότεινε, σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Προβόπουλος στους τραπεζίτες για την αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής, η οποία γίνεται ακόμη πιο πιεστική αν προστεθούν τα «κόκκινα» καταναλωτικά δάνεια και εκείνα των επιχειρήσεων, είναι η δημιουργία μίας κεντροποιημένης διαχείρισης των προβληματικών δανείων. Συνέστησε δε, να αναβαθμιστούν οι υφιστάμενες διευθύνσεις καθυστερήσεων που διαθέτουν τα πιστωτικά ιδρύματα. Όπως ορίζεται και από το Μνημόνιο, οι τέσσερις τράπεζες κλήθηκαν να υποβάλουν συμπληρωματικά σχέδια για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων στα οποία θα αναφέρεται, εκτός από τις ενέργειες που θα γίνουν, το χρονοδιάγραμμα που θα ακολουθήσουν.
Συζήτηση έγινε ακόμη και για το ζήτημα του λειτουργικού κόστους, κατά την οποία υπογραμμίστηκε η πρόοδος που έχει συντελεστεί στον τομέα αυτόν, με τη μείωσή του κατά 20% την τελευταία πενταετία σε επίπεδο ομίλων. Σε ό,τι αφορά στην παρουσία των ελληνικών τραπεζών στην ανατολική Ευρώπη, την οποία ο κ. Προβόπουλος χαρακτήρισε ιδιαίτερα σημαντική, επισήμανε ωστόσο σε αρκετές περιπτώσεις, η κάθε τράπεζα έχει μικρό μερίδιο αγοράς, με αποτέλεσμα να μην αξιοποιούνται όσο πρέπει οι οικονομίες κλίμακος. Για τον λόγο αυτόν κάλεσε τους τραπεζίτες να εξετάσουν πιθανές συνεργασίες, συγχωνεύσεις ή ανταλλαγές των θυγατρικών τους στο εξωτερικό.
