«Ο προϋπολογισμός που φέρατε, δεν αφήνει χαραμάδα ελπίδας και προοπτικής», υπογράμμισε στην ομιλία του, για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών για την «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού και του προϋπολογισμού ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2014» ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ κ. Θ. Ψύρρας. Αναλυτικά τόνισε:
«Οι συντάκτες του προϋπολογισμού έκτισαν ένα προϋπολογισμό με βάση μη ομολογημένες παραδοχές, ότι:
• το βάθεμα της ύφεσης θα συνεχιστεί
• η έλλειψη ρευστότητας θα εξακολουθήσει
• η αδυναμία των επιχειρήσεων να προσφύγουν στον τραπεζικό δανεισμό δεν θα ανατραπεί
• η συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας θα συνεχίσει
• η ανεργία μετατρέπεται σε φαινόμενο μόνιμο και ενδημικό
Ουσιαστικά ο προϋπολογισμός απευθύνεται στην κοινωνία λέγοντάς της να συμβιβαστεί με την μονιμότητα της κρίσης, να αποδεχτεί τα αποτελέσματά της, κι ότι τελικά δεν υπάρχει ελπίδα παρά ένας αργός βασανιστικός μονόδρομος διαχείρισης. Από αυτή την πλευρά είναι ένας προϋπολογισμός ηττοπαθής , που δεν δίνει ελπίδα.
Βεβαίως προσπαθεί να δώσει δείγματα ανάκαμψης. Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι ένα από αυτά. Αν όμως κοιτάξουμε προσεκτικά κι αυτό είναι αμφίβολο. Για παράδειγμα: Στον κεντρικό πίνακα της εισηγητικής έκθεσης, διαπιστώνει κανείς πως οι κωδικοί από τους οποίους πληρώνονται όλες οι κρατικές δαπάνες και πιστώνονται με τα φορολογικά έσοδα, είναι βαθιά ελλειμματικός. Συγκεκριμένα, τα έσοδα μείον έξοδα εμφανίζουν έλλειμμα ύψους 12,8 δισ. ευρώ!
Ακόμη, αν αφαιρέσουμε το ποσό για τις πληρωμές τόκων, του κράτους, 6,1 δισ. ευρώ, προκύπτει ένα πρωτογενές έλλειμμα ύψους 6,8 δισ. ευρώ. Το στοιχείο αυτό δημιουργεί ένα σοβαρό προβληματισμό για την προέλευση του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Με τέτοιες λογιστικές αλχημείες δεν λύνεται το πρόβλημα. Και το ξέρετε καλά.
Είπα ότι ο προϋπολογισμός είναι ηττοπαθής γιατί έχει χτιστεί χωρίς πολιτικό σχέδιο και στόχους• συντάχθηκε υπό το άγχος του πρωτογενούς πλεονάσματος και της συμφωνίας με την τρόικα. Δεν υπάρχει σχέδιο για την πολιτική αντιμετώπιση της ύφεσης, της ανεργίας, της φτώχειας. Δεν απαντά στην κρίση ρευστότητας της οικονομίας Δεν απαντά στο αίτημα για ανάπτυξη.
Απόδειξη για την έλλειψη αναπτυξιακής λογικής είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στον πρωτογενή τομέα.
Στην εισηγητική έκθεση οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις εντοπίζονται στην εφαρμογή νέου οργανογράμματος του υπουργείου, στην ενίσχυση της έρευνας και καινοτομίας με 100 ερευνητές και στη μεταφορά όλων των υπηρεσιών του ΥΠΑΑΤ σε ενιαίο κτίριο.
Δεν χρειάζεται να επισημάνω ότι αυτές οι τρεις μεταβολές δεν συγκροτούν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αλλά απλές ρυθμίσεις και μάλιστα ατελείς. Παράδειγμα: στο νέο οργανόγραμμα υποβαθμίζεται η βιολογική γεωργία και οι γεωργικές εφαρμογές που δεν αποτελούν πλέον ξεχωριστές διευθύνσεις , καταργείται η θέση ειδικής γραμματείας κοινοτικών πόρων και υποδομών, θέση κρίσιμη για την απορρόφηση και αξιοποίηση των πόρων ενώ η αντίστοιχη θέση στο ΕΣΠΑ παραμένει. Αυτό είναι μάλλον απορρύθμιση.
Η πρόσληψη 100 ερευνητών είναι μεν αναγκαία, αλλά πιο αναγκαία είναι η ενίσχυση στους τομείς της συμβουλευτικής με στόχο την τεχνική και οικονομική υποστήριξη όσων ασχολούνται με το γεωργικό επάγγελμα, των νέων και των νεοεισερχόμενων στο αγροτικό επάγγελμα. Χρειάζεται να δημιουργηθούν σε κάθε νομό τέτοιες δομές με σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, να συνεργαστούν οι υπηρεσίες γεωργικών εφαρμογών με το νέο θεσμό των ιδιωτών συμβούλων. Αυτό θα αποτελούσε μία διαρθρωτική μεταρρύθμιση αλλά δεν υπάρχει στην εισηγητική έκθεση.
Η μεταφορά όλων των υπηρεσιών του ΥΠΑΑΤ σε ενιαίο κτίριο δεν χρήζει σχολιασμού. Πρόκειται για τραγέλαφο. Από το 2012 ανακοινώθηκε και ξανα-ανακοινώθηκε αλλά παραμένει για να επανέλθει πάλι του χρόνου.
Άλλη απόδειξη για την έλλειψη αναπτυξιακής λογικής αποτελούν οι προβλέψεις για τα έργα του γεωργικού τομέα. Έχουν προβλεφθεί πιστώσεις 432 εκατ. ευρώ, έναντι 440 εκατ. Ευρώ του 2013. Φέτος είναι μειωμένες. Και μειωμένα κονδύλια στον αγροτικό τομέα αυτομάτως μεταφράζονται σε μειωμένη απορρόφηση κοινοτικών προγραμμάτων από το Γεωργικό Ταμείο. Άρα δεν δίδονται οι οικονομικές δυνατότητες για να απογειωθεί η γεωργική παραγωγή.
Άλλη απόδειξη για την έλλειψη αναπτυξιακής λογικής αποτελεί η αντιμετώπιση του τουρισμού που πορεύεται έως τώρα δίχως στρατηγικό σχέδιο, με την τουριστική εκπαίδευση να έχει αποδιαρθρωθεί, με το επάγγελμα του ξεναγού μα έχει απελευθερωθεί και να καλύπτεται με δίμηνα προγράμματα κατάρτισης, το υπουργείο Τουρισμού να βρίσκεται σε ασυνεννοησία με το ΥΠΕΚΑ για το ζήτημα του χωροταξικού, με την απουσία συμπράξεων στους τομείς της αγροτικής ανάπτυξης και τουρισμού, με τον ΦΠΑ στην εστίαση να ανυψώνεται, να κόβεται για να ξαναπάρει και πάλι τα ύψη...
Και ανέφερα ενδεικτικά μόνο κάποια σημεία που αποδεικνύουν την έλλειψη αναπτυξιακής λογικής.
Ο προϋπολογισμός –που έρχεται να αντιμετωπίσει την Τρίτη παγκοσμίως μεγαλύτερη ύφεση στα τελευταία 100 χρόνια- είναι χαρακτηριστικά άτολμος. Δεν δίνει απαντήσεις. Λείπουν οι εθνικές προτάσεις. Γιατί δεν υπάρχει στο νου και στις προθέσεις των συντακτών του ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανασυγκρότησης, δεν υπάρχει ένα πρόγραμμα διεκδικήσεων, δεν υπάρχει ένα πρόγραμμα για την αναδιάρθρωση του χρέους. Δηλαδή δεν υπάρχει η συνεκτική και ιεραρχημένη αντιμετώπιση των προβλημάτων
Κι όταν δεν έχεις οργανωμένες προτάσεις (παρά μόνο η πολιτική σου αγωνία είναι πως θα παρουσιάσεις λογιστικό πλεόνασμα) δεν σου απομένουν άλλες λύσεις παρά η πεπατημένη της υπερφορολόγησης των γνωστών υποζυγίων, των μισθωτών και των συνταξιούχων, η συνεχής μείωση των δημόσιων δαπανών, η εξόντωση όλων των δομών του κοινωνικού κράτους.
Αλλά, ότι κι αν λέτε, το ξέρετε: αυτό δεν αποτελεί λύση αλλά μόνο αδιέξοδη συνταγή συντήρησης του προβλήματος. Δυστυχώς ο προϋπολογισμός που φέρατε δεν αφήνει χαραμάδα ελπίδας και προοπτικής.»
