Όπως εξήγησε μιλώντας στην «Ε» ο πρόεδρος της Συντεχνίας Αρτοποιών ν. Λάρισας, Αλέξανδρος Γκούλιος, με την ανατίμηση αυτή οι αρτοποιοί «δεν θα μεγεθύνουν τα κέρδη τους. Οι πρώτες ύλες στα αρτοποιία έχουν ανατιμηθεί σε ποσοστό τουλάχιστον 30% και η συγκεκριμένη ημέρα αποτελεί απλώς μια ευκαιρία να περιοριστούν οι μεγάλες ζημιές και όχι να αποκομίσουν κέρδη». Η τιμή της λαγάνας διευκρινιστικά να αναφέρουμε αφορά βάρος 350-400 γραμμαρίων, ενώ πέρυσι πωλούνταν από 1,80 έως 2 ευρώ.
Επίσης, όπως επισημαίνει ο πρόεδρος των Αρτοποιών, η παρασκευή της παραδοσιακής λαγάνας που γίνεται με το χέρι, αποτελεί μια επίπονη διαδικασία 12 ωρών, και την Καθαρά Δευτέρα θα πρέπει ο κάθε φούρνος να δουλέψει από νωρίς το βράδυ της Κυριακής, προκειμένου να ανταποκριθεί στη ζήτηση. «Αυτό καθιστά σαφές ότι θα πρέπει ο φούρναρης να πληρώσει τριπλό μεροκάματο τη στιγμή που το περιθώριο κέρδους για τον αρτοποιό είναι πλέον μηδαμινό».
Σε ό,τι αφορά τις προσδοκίες των αρτοποιών για την κίνηση την Καθαρά Δευτέρα, ο πρόεδρος της Συντεχνίας εμφανίστηκε αισιόδοξος, λέγοντας πως οι Λαρισαίοι παραμένουν πιστοί στις παραδόσεις, εφιστά όμως την προσοχή των καταναλωτών.
«Πρέπει να είναι προσεκτικοί, να μην παρασυρθούν από τυχόν προσφορές. Η επιλογή του φούρνου της γειτονιάς είναι η εγγύηση για ποιοτικό και παραδοσιακό προϊόν. Οι αρτοποιοί φτιάχνουν τη λαγάνα παραδοσιακά χωρίς μηχανήματα, ζυμωμένη στο χέρι και χρησιμοποιώντας 100% αγνά υλικά και τίποτε κατεψυγμένο» είπε χαρακτηριστικά. Για τις λαγάνες νέου τύπου με ελιές, ντομάτες, σοκολάτα ή οτιδήποτε άλλο, οι τιμές είναι διαφορετικές και εξαρτάται από τον φούρνο και το κόστος παραγωγής της»...
ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΛΑΓΑΝΑΣ
Το παραδοσιακό έθιμο της λαγάνας παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στο νηστίσιμο τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας. Η λαγάνα είναι άζυμος άρτος, που σημαίνει ότι παρασκευάζεται χωρίς προζύμι και φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε από τους Ισραηλίτες κατά τη νύχτα της Εξόδου τους από την Αίγυπτο, υπό την καθοδήγηση του Μωυσή. Έκτοτε, επιβαλλόταν από τον Μωσαϊκό Νόμο για όλες τις ημέρες της εορτής του Πάσχα, μέχρι που ο Χριστός στο τελευταίο του Πάσχα ευλόγησε τον ένζυμο άρτο. Η ιστορία της λαγάνας διατρέχει όλη τη διατροφική παράδοση από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ο Αριστοφάνης στις «Εκκλησιάζουσες» λέει «Λαγάνα πέττεται», ενώ ο Οράτιος στα κείμενά του, αναφέρει τη λαγάνα ως «Το γλύκισμα των φτωχών».
Όσο για τον λόγο για τον οποίο η συγκεκριμένη Δευτέρα λέγεται «Καθαρά», αναφέρεται ότι η ονομασία προήλθε από τη συνήθεια που είχαν οι νοικοκυρές το πρωί της ημέρας αυτής να πλένουν με ζεστό νερό και στάχτη όλα τα μαγειρικά σκεύη, ως «ημέρα κάθαρσης». Στη συνέχεια τα κρεμούσαν στη θέση τους, όπου και παρέμεναν μέχρι τη λήξη της νηστείας. Επίσης, κατά την ημέρα αυτή εξέρχονταν όλοι οικογενειακώς στην ύπαιθρο, έστρωναν κάτω στη γη και έτρωγαν νηστίσιμα φαγητά, όπως χαλβά, ελιές, ταραμά και -φυσικά- λαγάνα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΟΥΛΗΣ