Τονίζοντας μεταξύ άλλων στην ίδια ανακοίνωση πως «η κυβέρνηση της Ν.Δ σε συνέχεια των πρόσφατων μέτρων για την αύξηση στην τιμή του ρεύματος από 16,4 έως 19,4%, τη μείωση της έκπτωσης συνέπειας από το 10% στο 5%, την επιβολή «ρήτρας ρύπων» στα τιμολόγια, την ένταση των εκβιασμών και απειλών προς λαϊκά νοικοκυριά, εργαζόμενους, ανέργους και αυτοαπασχολούμενους που έχουν ανεξόφλητες οφειλές, ανακοίνωσε «νομοσχέδιο – οδοστρωτήρα» στο όνομα δήθεν της εξυγίανσης και του εκσυγχρονισμού του ομίλου ΔΕΗ.
Η αλήθεια είναι ότι στο όνομα της πολιτικής της «απελευθέρωσης» της ηλεκτρικής ενέργειας και πιάνοντας το νήμα από εκεί ακριβώς που το είχε αφήσει η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, προχωράει στην πλήρη και ολοκληρωτική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των εργαζόμενων στον όμιλο ΔΕΗ, βαθαίνει περαιτέρω την ιδιωτικοποίηση, πριμοδοτεί ξεκάθαρα τα συμφέροντα μεγάλων ιδιωτικών μονοπωλιακών ομίλων και φέρνει σε διευθυντικές θέσεις «χωροφύλακες» από τον ιδιωτικό τομέα με παχυλούς μισθούς προκειμένου να επιβλέπουν τη δουλειά.
Το νομοσχέδιο μεταξύ άλλων προβλέπει: Κατάργηση της μονιμότητας για τους νεοπροσλαμβανόμενους στον όμιλο ΔΕΗ, ενώ για τους παλαιότερους «προβλέπονται στοχευμένα προγράμματα εθελουσίας εξόδου» και «ένα ειδικότερο Σύστημα Εσωτερικής Κινητικότητας, σε κενές οργανικές θέσεις αντίστοιχης ή παρεμφερούς ειδικότητας», ή ακόμα και μετακινήσεις στο δημόσιο.
Κατάργηση του σημερινού εκπτωτικού τιμολογίου ρεύματος για τους εργαζόμενους και συνταξιούχους της ΔΕΗ, που έχει θεσπιστεί σύμφωνα με την ισχύουσα Σύμβαση Εργασίας από το 1991 και αντικαθίσταται από μια έκπτωση μόνο στην αξία του ρεύματος, η οποία δεν θα μπορεί να υπερβαίνει το 30%. Επίσης προβλέπεται περαιτέρω και πολύμορφη στήριξη των ιδιωτικών επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον τομέα των ΑΠΕ.
Την εισαγωγή κινήτρων για την «προσέλκυση στελεχών» από τον ιδιωτικό τομέα με συμβάσεις τριετούς διάρκειας και αμοιβές που θα καθορίζονται από το Διοικητικό Συμβούλιο της επιχείρησης και φυσικά χωρίς πλαφόν. Επιβεβαιώνεται πως η πολιτική της «απελευθέρωσης» πάει χέρι - χέρι με το παραπέρα χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων». «Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι οι εργαζόμενοι στον κλάδο, τα λαϊκά στρώματα όχι μόνο δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τους σχεδιασμούς αυτούς, αλλά χρειάζεται να δώσουν άμεσα αγωνιστική απάντηση».