Όπως αναφέρει η σχετική απόφαση, «έργο της ομάδας εργασίας είναι ο προσδιορισμός των όρων και των προϋποθέσεων της δυνατότητας εξαγοράς από τους αυθαίρετους καταπατητές των αυθαιρέτως κατεχομένων ακινήτων του Δημοσίου προκειμένου να εξασφαλιστεί η οριστική επίλυση του σχετικού προβλήματος και να διασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον».
Ακόμη και σήμερα, το ελληνικό Δημόσιο αδυνατεί να πει με σαφήνεια πόσα είναι τα ακίνητα που κατέχει. Η κυβέρνηση έχει βρεθεί και αυτή μπροστά στα ίδια προβλήματα που αντιμετώπισαν και οι προηγούμενες, τα οποία συνδέονται με τα τεράστια γραφειοκρατικά εμπόδια που θέτουν προσκόμματα στην αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας.Το νομοσχέδιο που δεν έγινε ποτέ... νόμος
Εκείνοι που έχουν καταπατήσει τη δημόσια γη εμφανίζονται στα δικαστήρια και στην Εφορία ως νόμιμοι ιδιοκτήτες, παρουσιάζοντας τίτλους ιδιοκτησίας τους οποίους έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι, ή δικαιοπάροχοί τους, ή απώτατοι καταπατητές μετά το 1884.
Στο παρελθόν, και συγκεκριμένα το 2014, το υπουργείο Οικονομικών είχε επεξεργαστεί νομοσχέδιο που προέβλεπε τη νομιμοποίηση των περισσότερων καταπατημένων δημόσιων εκτάσεων, μέσω της εξαγοράς των ακινήτων από τους καταπατητές στην αντικειμενική τους αξία.
Το νομοσχέδιο προέβλεπε τη χορήγηση δικαιωμάτων επί καταπατημένων εκτάσεων, ακόμα και εκείνων στις οποίες έχουν ανεγερθεί αυθαίρετα κτίσματα (κατοικίες, επαγγελματικά - αγροτικά κτίσματα, αποθήκες). Τρία χρόνια μετά, ακόμη το θέμα παραμένει αρρύθμιστο και τα καταπατημένα έχουν, ενδεχομένως, αυξηθεί.