«Κόντρα» εμπόρων με ΣΕΒ για τα εργασιακά

ΕΣΕΕ: ΟΙ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΠΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

Επιθετικός έναντι των κινήσεων του ΣΕΒ σε ό,τι αφορά στις μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά εμφανίστηκε ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ, σε τοποθέτησή του στην ημερίδα για «Το μέλλον της Εργασίας μετά το Μνημόνιο».

«Ακούσαμε τις θέσεις του ΣΕΒ για το μοντέλο επιχειρηματικότητας που οραματίζεται με «ολίγον» από εργασιακά, διαπιστώνοντας ότι για άλλη μια φορά επιθυμεί έναν προσχηματικό διάλογο, για να δημοσιοποιήσει αυτά που έχει ήδη αποφασίσει χωρίς εμάς. Δυστυχώς, το πάθημα δεν έγινε ακόμα μάθημα στον ΣΕΒ και από ό,τι φαίνεται ούτε πρόκειται!», τόνισε χαρακτηριστικά.
Ο ΣΕΒ επιχειρεί σήμερα να δώσει μια δική του ερμηνεία της ελληνικής κρίσης, όπου βασική ευθύνη έχουν η διαρθρωτική ανεργία, οι ανελαστικοί μισθοί, η δύσκαμπτη και μη ανταγωνιστική αγορά εργασίας,  η οργάνωση των εργασιακών σχέσεων και  το μικρό μέγεθος των επιχειρήσεων. Επίσης επιχειρεί να καταθέσει κάποιες προτάσεις όπως περισσότερη ευελιξία στην εργασία, αλλά και μια άλλη οργάνωση των εργασιακών σχέσεων.  
Αναφερόμενος στις μεταβολές στην αγορά εργασίας ο κ. Κορκίδης τόνισε πως έχουν  καταγραφεί με διάφορους τρόπους και σε άλλες ιστορικές περιόδους της σύγχρονης ιστορίας. Μάλιστα σε αντίστοιχες φάσεις κρίσης, όπως η σημερινή, ο τρόπος που επιλέχτηκε να αντιμετωπιστεί το εργασιακό πρόβλημα ήταν η συνεργασία των επιχειρήσεων με τον κόσμο της εργασίας, την αύξηση και ενίσχυση της ενεργούς ζήτησης. Στην περίπτωση της ελληνικής κρίσης οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας δεν πρέπει να παρουσιάζονται ως «η μία και μοναδική λύση». Οι υψηλοί μισθοί και οι ρυθμίσεις στην αγορά εργασίας θεωρούνται, από την εισήγηση του ΣΕΒ, ότι επηρεάζουν κατά κύριο λόγο αρνητικά την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Ωστόσο οι πολιτικές ‘σοκ’ που εφαρμόστηκαν στην ελληνική αγορά εργασίας επέφεραν βαθιές απορρυθμίσεις, οι οποίες εκφράστηκαν με εντονότερες ανισότητες στη διανομή του προϊόντος, κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων και υψηλά ποσοστά ανεργίας. Η ΕΣΕΕ υποστηρίζει ότι «οι μισθοί ισοδυναμούν με αγοραστική δύναμη και άρα με κατανάλωση». Οι ασφαλείς και σταθερές θέσεις εργασίας δημιουργούν πιο παραγωγικούς εργαζόμενους. Άρα υποστηρίζουμε εξαρχής ότι θα πρέπει το ζήτημα αυτό να αντιμετωπιστεί διαφορετικά.