Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει, παρά τη βελτίωση του κλίματος εμπιστοσύνης από την έξοδο στις αγορές, την προσμονή για συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα με χρηματοδότηση και τη θετική αξιολόγηση από τον οίκο S&P, το πρόβλημα παραμένει ότι πολλά εξαρτώνται από τις 140 εκκρεμείς μεταρρυθμίσεις και τις άλλες 100 συμφωνημένες πρόσθετες δράσεις, που θα επιτρέψουν στη χώρα να αποκτήσει πρόσβαση στα υπόλοιπα 26,9 δισ. ευρώ πριν από τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος σε έναν χρόνο, τον Αύγουστο του 2018.
Ενώ το σφίξιμο του ζωναριού είναι εμφανές παντού, η χώρα έχει λίγα να επιδείξει στο τομέα των δομικών αλλαγών. Οι απαιτήσεις των δανειστών για περισσότερα μέτρα απειλούν να τινάξουν στον αέρα το πολιτικό σκηνικό, καθώς πολίτες και επιχειρήσεις μετρούν το κόστος της οικονομικής κρίσης που έχει φέρει μεγάλη αναστάτωση στη ζωή τους τα τελευταία επτά χρόνια, αναφέρει το δημοσίευμα.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να συμπιέσει κι άλλο τις συντάξεις, να επιτρέψει το κυριακάτικο άνοιγμα των καταστημάτων, ενώ εξετάζει το ενδεχόμενο περισσότερων φόρων και αλλαγών στα εργασιακά που θα καταστήσει την απεργία πιο δύσκολη.
«Δεν υπάρχει σοβαρή εφαρμογή δύσκολων δομικών αλλαγών» επισημαίνει στο πρακτορείο ο καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Γεράσιμος Μοσχονάς. «Το ελληνικό κράτος απέτυχε» να τις εφαρμόσει ακόμη και μετά την ψήφισή τους από το Κοινοβούλιο, λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης και απουσίας τεχνοκρατικής εξειδίκευσης, συνεχίζει ο ίδιος.
Το Bloomberg φέρνει ως παράδειγμα το παλαιό αεροδρόμιο του Ελληνικού. Η συμφωνία, παρ' ότι έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί το 2014, είναι ακόμη μπλοκαρισμένη, σημειώνει.
