Ειδικότερα το νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα δεύτερης ευκαιρίας σε όσους επιχειρηματίες πτωχεύουν εξαιτίας πραγματικής αδυναμίας εξυπηρέτησης των ληξιπρόθεσμων χρεών τους. Μάλιστα ορίζει ότι, εφόσον ο επιχειρηματίας επιδεικνύει καλή πίστη κατά την κήρυξη της πτώχευσης, η πτώχευση δεν οφείλεται σε δόλιες ενέργειές του και ο ίδιος παραμείνει συνεργάσιμος - και εφόσον υποβάλει σχετική αίτηση - μετά την παρέλευση δύο ετών μπορεί να πετύχει απόφαση που θα τον απαλλάσσει ακόμη και πλήρως από το υπόλοιπο των απαιτήσεων των πιστωτών του που δεν ικανοποιείται από την πτωχευτική περιουσία.
Προκειμένου να επικυρωθεί η συμφωνία εξυγίανσης, αυτή θα πρέπει να έχει συναφθεί από τον οφειλέτη και από πιστωτές του που εκπροσωπούν το 60% του συνόλου των απαιτήσεων στο οποίο περιλαμβάνεται το 40% των τυχόν εμπραγμάτων ή με ειδικό προνόμιο ή με προσημείωση υποθήκης εξασφαλισμένων απαιτήσεων. Αν η συμφωνία συναφθεί μόνον από πιστωτές, χωρίς τη σύμπραξη του οφειλέτη, τότε είναι έγκυρη εφόσον ο οφειλέτης βρίσκεται, κατά τον χρόνο σύναψης της συμφωνίας, σε παύση πληρωμών.