Στη διάσημη λίστα του Forbes, με τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, βρέθηκε για λίγες ώρες ο 32χρονος Φαρσαλινός αγρότης, που είδε απροσδόκητα τον τραπεζικό του λογαριασμό του "φουσκωμένο" κατά 2 δισ...
Μπορεί να μην κατάφερε να ξεπεράσει τον ιδιοκτήτη της Microsoft τον Μπιλ Γκέιτς, ή τον Ισπανό Αμάνθιο Ορτέγα των γνωστών καταστημάτων Zara και Pull & Bear, ή έστω τον Μαρκ Ζούκερμπεργκ του Facebook, μιας και η περιουσία του καθενός ανέρχεται σε μερικά δεκάδες δισ., ωστόσο άνετα έμπαινε σε περίοπτη θέση στη λίστα των 1.826 πλουσιότερων ατόμων στον πλανήτη... Και των αυτοδημιούργητων μάλιστα...
Για την Ελλάδα δεν το συζητάμε, ήταν ο πλουσιότερος νέος όλων των εποχών της χώρας. Φυσικά δεν μπορούμε να ξέρουμε αν υπέστη σοκ από τα υπερβολικά και αναπάντεχα συναισθήματα, τις αντιδράσεις και τις ανισορροπίες που θα ένιωσε, ή αν προβληματίστηκε για το πώς θα διαχειριστεί και θα ξοδέψει αυτό τον πλούτο, ωστόσο επιλογές θα είχε πολλές... Στη σφαίρα της φαντασίας πάντοτε γιατί οι πιθανότητες να βρεθεί κάποιος με 2 δισ. είναι εξωπραγματικές. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως για να κερδίσεις το τζόκερ οι πιθανότητες είναι 1 προς 24,5 εκ.!
Συνεπώς τα 2 δισ. ευρώ, είναι χρήμα με τη... σέσουλα. Σε χαρτονομίσματα θα απαιτούνταν εκατοντάδες βαλίτσες (για να γεμίσουν με 40.000 δεσμίδες των 500 ευρώ), τα οποία αν τα πήγαινες προς κατάθεση στην τράπεζα, θα άνοιγαν οι πόρτες διάπλατα, θα είχε στρωθεί κόκκινο χαλί και όλο το διοικητικό συμβούλιο του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος, θα απέδιδε τιμές... Σκεφτείτε μόνο πως το σύνολο των καταθέσεων στην Ελλάδα είναι 120 δισ. ευρώ.
Το επιτόκιο που θα έπαιρνες, δεν θα το μάθαινε ποτέ κανείς, αλλά με τα σημερινά ισχύοντα τα χρήματα θα απέδιδαν τόκο 30 εκ. τον χρόνο, 2,5 εκ. τον μήνα και 5.500 ευρώ την ημέρα.
Βεβαίως, έχεις και την επιλογή να αγοράσεις απευθείας την τράπεζα και να γίνεις ο ίδιος ιδιοκτήτης αλλά σε συνθήκες ύφεσης και οικονομικής αβεβαιότητας δεν είναι και η καλύτερη επιλογή. Σε κάθε περίπτωση ένα τέτοιο ποσό, αν έμπαινε στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, θα άλλαζε τις οικονομικές ισορροπίες, τους οικονομικούς δείκτες της, το ΑΕΠ και το μέλλον της χώρας. Το δημόσιο δηλαδή θα έβγαινε πολλαπλώς κερδισμένο, όχι μόνο από την είσπραξη των 15% επί των τόκων, μιας και τα 4,5 εκ. τον χρόνο δεν είναι και ευκαταφρόνητο ποσό.
Όπως και να έχουν τα πράγματα και επειδή δεν ξέρουμε αν πρόλαβε να τα σκεφτεί όλα αυτά ο συμπολίτης μας, τουλάχιστον ένα ποσό για την ψυχική οδύνη που υπέστη το δικαιούται...
Σκεφτείτε μόνο τί έχασε...
ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΟΥΛΗΣ
