ΤΥΡΝΑΒΟΣ (Γραφείο «Ε»)
Του Κώστα Τσόλα
Ένα από τα πλέον ιστορικά κτίρια του Αμπελώνα είναι το παλιό συγκρότημα του αλευρόμυλου της οικογένειας Χρυσοβέργη ο οποίος άρχισε τη λειτουργία του το 1926 με τη θεμελίωσή του αρκετά χρόνια πριν. Είναι εντυπωσιακό ιστορικό κτίριο όπου στο κτίσιμό του δένουν αρμονικά η πέτρα, το συμπαγές τούβλο και ο χειροποίητος πλίνθος ο οποίος λόγω της αρχιτεκτονικής και παρά τα 90 χρόνια που πέρασαν διατηρείται σε άριστη κατάσταση.
Ο αλευρόμυλος της οικογένειας Χρυσοβέργη, πέρα από αρχιτεκτονικό κόσμημα για την πόλη του Αμπελώνα είναι παράλληλα και ένα βιομηχανικό μνημείο μοναδικό στην περιοχή και δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από τους αντίστοιχους αλευρόμυλους Παππά της Λάρισας και των Τρικάλων οι οποίοι χρόνια τώρα έχουν αξιοποιηθεί και έχουν μετατραπεί με τον καλύτερο τρόπο σε πολιτιστικά κέντρα και διατηρητέα αρχιτεκτονικά μνημεία.
Πολύ νωρίς και μετά από συζητήσεις, το 2001 ο Δήμος Αμπελώνα με πρωτοβουλία της τότε δημάρχου Αμπελώνα κ. Αναστασίας Ψύρρα και με τη συγκατάθεση της οικογένειας Χρυσοβέργη η οποία στόχο είχε (και έχει) όχι το οικονομικό όφελος αλλά τη διατήρηση του μνημείου ο παλιός αλευρόμυλος να μετατραπεί σε ένα πολιτιστικό κέντρο για την ευρύτερη περιοχή φροντίζοντας για τη διατήρηση και συντήρησή του.
Όλα αυτά το 2001 όπου με πρωτοβουλία του Δήμου Αμπελώνα, της Περιφέρειας Θεσσαλίας και μετά από σχετική απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού, της Διεύθυνσης Λαϊκού Πολιτισμού, Τμήματος Νεωτέρων Μνημείων στις 5 Ιουλίου του 2002 χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.
Στην εισήγησή της και στον φάκελο που κατατέθηκε η τότε δήμαρχος Αμπελώνα κ. Αναστασία Ψύρρα ανέφερε μεταξύ άλλων ότι πρόκειται για ένα συγκρότημα, κόσμημα για την πόλη του Αμπελώνα ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής αξίας και ένα από τα τρία ιστορικά μνημεία μετά τον ιερό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου και το παλιό πέτρινο Δημοτικό Σχολείο το οποίο έχει μετατραπεί σε δημαρχείο. Ο αλευρόμυλος πέρα από το κεντρικό κτίριο διαθέτει και τον μεγαλύτερο περιστερώνα σε επίπεδο Θεσσαλίας με 1.000 θέσεις, δηλαδή για 2.000 περιστέρια.
Ο Χαράλαμπος Χρυσοβέργης με την έναρξή του Μύλου το 1926 και στη συνέχεια ο γιος του Αντώνης Χρυσοβέργης, υπήρξαν άνθρωποι που σε δύσκολες εποχές συνέδραμαν και στήριζαν πολλές οικογένειες του Αμπελώνα και ο Μύλος προσέφερε οικονομική ευμάρεια σε όλο το νομό Λάρισας και ιδιαίτερα στην τότε Κοινότητα Αμπελώνα, τόσο με το αλεύρι, όσο και με το τμήμα γιαρμάδων για ζωοτροφές.
Η παρουσία του Μύλου υπήρξε καθοριστική στις δύσκολες περιόδους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου λόγω της ουσιαστικής προσφοράς του σε υλικά αγαθά στους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΔΗΜΟΥ ΑΜΠΕΛΩΝΑ
Το 2001 για τον χαρακτηρισμό του συγκροτήματος ως διατηρητέου, η δήμαρχος Αμπελώνα κ. Αναστασία Ψύρρα έκανε συγκεκριμένες προτάσεις για τον τρόπο λειτουργίας του αν το συγκρότημα περνούσε στην ιδιοκτησία του Δήμου.
Με την αγορά του συγκροτήματος και μετά από σχετικές μελέτες και την ανάλογη διαμόρφωση των χώρων θα μπορούσε να στεγαστεί εκεί Λαογραφικό Μουσείο, να υπάρξουν αίθουσες για πολλαπλές χρήσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Επίσης αίθουσες για θεατρικές και άλλες παραστάσεις, διδασκαλία χορού, εργαστήρι και έκθεση ζωγραφικής .
Επίσης οι εξωτερικοί χώροι θα χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή ανοιχτού θεάτρου και λειτουργία θερινού κινηματογράφου.
Μιλώντας στην «Ε» ο εγγονός του Χαράλαμπου Χρυσοβέργη, που το 1926 κατασκεύασε και λειτούργησε το εντυπωσιακό αυτό συγκρότημα του αλευρόμυλου, κ. Χαράλαμπος (Μπάμπης) Χρυσοβέργης ξεναγώντας μας στο εσωτερικό των εγκαταστάσεων μιλώντας με αγάπη και σεβασμό για τους προγόνους του που δημιούργησαν αυτό το εντυπωσιακό συγκρότημα και απευθυνόμενος στη σημερινή δημοτική αρχή Τυρνάβου και στην αρμόδια Αντιδημαρχία Πολιτισμού η οποία δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία στην προστασία και διατήρηση των ελάχιστων διατηρητέων μνημείων, όπως είναι ο Μύλος, την προτρέπει να πάρει πρωτοβουλίες ώστε το βιομηχανικό αυτό συγκρότημα να περιέλθει στο Δήμο Τυρνάβου και να αξιοποιηθεί γιατί αν περάσουν ακόμα λίγα χρόνια κινδυνεύει με κατάρρευση.
