Την δική της απάντηση σε όσα της καταμαρτυρά το ΠΑΣΟΚ έδωσε πριν λίγο η βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Άννα Βαγενά με ανακοίνωσή της στην οποία σημειώνει τα εξής:
«Από το γραφείο του ΠΑΣΟΚ στις 5/5/15, εξεδόθη και δημοσιεύτηκε μία ανακοίνωση που με αφορά. Η ανακοίνωση αυτή με προσβάλλει και με διασύρει κατάφορά πολιτικά και προσωπικά και είναι ένας οχετός κακοήθειας και φτήνιας.
Θα σταθώ και θα απαντήσω σε ορισμένα σημεία της.
Αναφέρει η επιστολή ότι το 2009 ήμουν υποψήφια Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και το 2012 αποδέχτηκα τη βουλευτική μου ιδιότητα για να στηρίξω τον «πολιτικό μου τυχοδιωκτισμό». Ευτυχώς η ιστορία αυτή είναι πρόσφατη και ο κόσμος έχει μνήμη.
Ναι κύριοι, αποδέχτηκα τη βουλευτική μου ιδιότητα στις 12/2/12 το πρωί, δηλώνοντας στα αρμόδια όργανα του ΠΑΣΟΚ (Γραμματέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας, κος Έξαρχος), ευθαρσώς, ότι θα ορκιστώ για να καταψηφίσω το β’ μνημόνιο, το οποίο επρόκειτο να ψηφιστεί εκείνη την ημέρα από την Ολομέλεια της Βουλής.
Η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους. Διαγράφηκα το ίδιο βράδυ από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, από τον Πρόεδρο του Κόμματος, κ. Γιώργο Παπανδρέου, επειδή ακριβώς καταψήφισα το μνημόνιο.
Τώρα, αν θεωρείτε τυχοδιωκτισμό τη δική μου πράξη και όχι του Κόμματός σας, το οποίο εξελέγη με τεράστια πλειοψηφία στις Εκλογές του 2009, υποσχόμενο μια αξιοπρεπή ζωή στον ελληνικό λαό και στη συνέχεια τον παρέδωσε στα μνημόνια, εγώ τι να πω; Ασυνεπής δεν ήμουν εγώ προς το ΠΑΣΟΚ, αλλά το ΠΑΣΟΚ προς τον ελληνικό λαό.
Όσο για την παρουσία μου στο Υπουργείο Πολιτισμού, στην οποία αναφέρεστε, πράγματι 40 χρόνια τώρα, από το 1975, που δημιουργήσαμε το «Θεσσαλικό Θέατρο», διεκδίκησα πάντα φανερά και δυναμικά από όλες τις Κυβερνήσεις και τους Υπουργούς Πολιτισμού, είτε για το «Θεσσαλικό Θέατρο», είτε για το Θέατρο «Μεταξουργείο», αυτά που πίστευα ότι δικαιούμαι, σε μια ευνομούμενη πολιτεία, με ίσους όρους και δικαιώματα με τους άλλους συναδέλφους μου.
Και αναφέρομαι στο θέμα των θεατρικών επιχορηγήσεων. Επί πολλά χρόνια που ίσχυε αυτός ο Θεσμός, το Θέατρό μου το «Μεταξουργείο», ποτέ δεν ευνοήθηκε από τις επιχορηγήσεις. Πάντα ήταν αδικημένο, πήρε τις μικρότερες επιχορηγήσεις, σε σχέση με άλλα θέατρα της δικής του δραστηριότητας. Άλλωστε, για το θέμα αυτό υπάρχουν πλήθος συνεντεύξεις και δημόσιες διαμαρτυρίες μου. Όσοι, λοιπόν, από το γραφείο του ΠΑΣΟΚ, ασχολήθηκαν και βρήκαν δηλώσεις μου, τις οποίες βεβαίως πρόβαλλαν αποσπασματικά, όπως τους βολεύει, ας ψάξουν να βρουν και τις αντίστοιχες δηλώσεις μου για το θέμα των επιχορηγήσεων.
Όσο για το αν «παρασίτισα» καλλιτεχνικά στη ζωή μου, είναι ντροπή τους και να το λένε αυτό. Όλοι γνωρίζουν πόσο σκληρά έχω εργαστεί όλα αυτά τα χρόνια. Με συνεχείς παραστάσεις και περιοδείες, πάντα με ποιότητα, ως το τελευταίο χωριό της πατρίδας μας. Γι’ αυτό άλλωστε, με γνωρίζουν και με αγαπούν οι συμπολίτες μου σ’ όλη την Ελλάδα και είμαι υπερήφανη γι’ αυτό.
Εγώ, κύριοι, δεν υπήρξα παράσιτο, ούτε κρατικοδίαιτη. Δεν πήρα ποτέ καμιά δημόσια θέση έμμισθη, ούτε καν καλλιτεχνικού διευθυντή ΔΗΠΕΘΕ, κάτι το οποίο θα ήταν εύλογο, και δεν διόρισα κανένα μέλος της οικογένειάς μου σε πολιτικό γραφείο στη Βουλή.
Αντίθετα, με τις θεατρικές παραστάσεις μου και τα μουσικά θεάματα του συζύγου μου, Λουκιανού Κηλαηδόνη, που διοργανώνουμε όλα αυτά τα χρόνια, έχουμε δώσει δουλειά σε εκατοντάδες συναδέλφους μας, προσπαθώντας να είμαστε πάντα συνεπείς στις εργοδοτικές μας υποχρεώσεις.
Μόνο στο Θέατρο «Μεταξουργείο», που διευθύνω εδώ και 15 χρόνια, έχουν ανεβεί πάνω από 28 παραστάσεις, έχουν πραγματοποιηθεί συνεχείς περιοδείες και έχουν δουλέψει σ’ αυτές εκατοντάδες ηθοποιοί, τεχνικοί και άλλοι συνεργάτες.
Να είστε, λοιπόν, σίγουροι, ότι δεν έχω ανάγκη να «γλείψω» κανέναν. Ευτυχώς, είμαι αρκετά δυνατή και υπερήφανη για να καταδεχτώ κάτι τέτοιο. Και όταν σταματήσω να είμαι Βουλευτής και εφόσον ισχύσει ξανά ο θεσμός των επιχορηγήσεων, να είστε βέβαιοι, ότι και πάλι, ανεξαρτήτως κυβέρνησης, θα διεκδικήσω δυναμικά ό,τι πιστεύω ότι δικαιούμαι.
Τώρα, για τον αν υπήρξα «κάποτε καλή ηθοποιός», όπως αναφέρετε, υπονοώντας ότι τώρα δεν είμαι, αφήστε καλύτερα τους θεατές μας να το κρίνουν αυτό.
Όσο για τον Αλέξη Τσίπρα, σε ανύποπτο χρόνο, πριν ακόμα αναλάβει κανένα αξίωμα, του έχω πει : «Παιδί μου, για μένα είσαι ο Ιησούς Χριστός της Αριστεράς, πρόσεξε μη σε σταυρώσουν».
Κλείνοντας, θέλω να πω, σε όσους πετούν τόση λάσπη, ότι όταν προχωράει το καραβάνι, τα σκυλιά πίσω του γαυγίζουν.
Άννα Βαγενά Βουλευτής Ν. Λαρίσης – ΣΥ.ΡΙΖ.Α.»
