Της Σοφίας Ορφανιώτη
Μετρά μόλις λίγους μήνες ζωής και δημιουργήθηκε από την έκδηλη ανάγκη των μελών του, να βγουν από το σπίτι, να αλλάξουν παραστάσεις, να ασχοληθούν με κάτι δημιουργικό και πρωτίστως να ξεφύγουν από την κατάθλιψη που σε αρκετές περιπτώσεις προκαλεί η ανεργία.
Ο νεοσυσταθείς Σύλλογος Ανέργων και Χαμηλόμισθων με Εναλλακτικές Λύσεις «Ηλιαχτίδα», διότι περί αυτού πρόκειται, δημιουργήθηκε τα Χριστούγεννα του 2012 και σήμερα απαρτίζεται από 30 μέλη.
Στον σύλλογο συμμετέχουν άνθρωποι κάθε ηλικίας, από 20 έως και 70 ετών, άνδρες και γυναίκες, που έχασαν τη δουλειά τους, εργαζόμενοι που αμείβονται με έναν πενιχρό μισθό, αλλά και συνταξιούχοι, που θέλοντας να περάσουν όσο γίνεται πιο δημιουργικά τον πλούσιο ελεύθερο χρόνο τους, έγιναν ένα με τα υπόλοιπα μέλη.
Η κρίση αναμφίβολα άλλαξε τα οικονομικά δεδομένα σε πολλά νοικοκυριά. Οικογενειάρχες που είχαν μια σταθερή δουλειά έμειναν στον δρόμο και πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα με όποια μέσα διαθέτουν, νέοι με όνειρα και προσδοκίες βγήκαν εκτός «μάχης» και εκφράζουν την πίκρα τους για το επαγγελματικό τους μέλλον.
Η απόφαση στο να δημιουργηθεί αυτός ο σύλλογος επισημαίνει στην «Ε» η πρόεδρος και εκείνη που ουσιαστικά σκέφτηκε την ύπαρξή του, η κ. Ιωάννα Γαγάρα, «ήταν να δώσουμε την ευκαιρία σε κάποιους ανθρώπους που βρίσκονται στην ίδια οικονομική κατάσταση και γνωρίζουν κάποια τέχνη, να τη μάθουν και σε κάποιους άλλους. Έτσι όλοι έγιναν μια παρέα, μια ομάδα, όπου ο καθένας μαθαίνει με τη βοήθεια του άλλου, αυτό που ξέρει να κάνει».
Τα μέλη του συλλόγου ασχολούνται με μικροκατασκευές, μαθαίνουν ζωγραφική, ραπτική, ντεκουπάζ και γενικά ανακατασκευάζουν διάφορα πράγματα, από παλιές καρέκλες και τραπέζια μέχρι και μικροαντικείμενα.
Σε έναν χώρο που νοικιάζουν στην οδό Κύπρου 84 στον 3ο όροφο, τα μέλη του συλλόγου, περνούν εκεί πολλές ώρες της ημέρας και μαθαίνουν, δημιουργούν, συζητούν…. για όλα. Για τη δουλειά που έχασαν, για την τρέχουσα επικαιρότητα και φυσικά για το αντικείμενο που κάθε φορά έχουν μπροστά τους και πρέπει να το αναμορφώσουν.
Ένα από τα μέλη αυτού του νεοσύστατου και πρωτόγνωρου συλλόγου είναι και η 27χρονη Ζωή. Είναι φυσικοθεραπεύτρια, εργαζόταν σε κέντρο αποκατάστασης ώσπου την απέλυσαν, εδώ και ένα χρόνο είναι άνεργη.
«Μέσα από τον σύλλογο γνώρισα νέους ανθρώπους, όταν βρισκόμαστε παρά τα προβλήματα που έχει ο καθένας από μας περνάμε όμορφα, η συντροφιά μας θυμίζει ιστορία παλιάς ελληνικής ταινίας, όπου οι ατάκες διαδέχονται η μία την άλλη», θα πει με χαμόγελο.
Τα μέλη του συλλόγου όπως σημειώνει η κ. Γαγάρα, είχαν μια έντονη επαγγελματική δραστηριότητα ο καθένας στους χώρους τους. Όμως λόγω της υπάρχουσας οικονομικής κατάστασης δεν άντεξαν, έχασαν απρόσμενα τη δουλειά τους, άλλοι την επιχείρησή τους, όχι όμως και τη διάθεση να ασχοληθούν με κάτι άλλο, και έτσι δεν έμειναν με τα χέρια σταυρωμένα.
Σε αυτό το μικρό διάστημα της ύπαρξης του συλλόγου, έχουν φτιάξει διάφορες μικροκατασκευές. Η πρώτη παρουσία τους έγινε δειλά κατά τη διάρκεια λειτουργίας του παραδοσιακού χωριού, το Πάσχα, όπου κατασκεύασαν και μοίρασαν στους Λαρισαίους λαμπάδες.
Η επίσημη παρουσία τους όμως γίνεται αυτές τις μέρες στο Φεστιβάλ Πηνειού που διοργανώνει ο Δήμος Λαρισαίων, όπου έχουν στήσει το δικό τους περίπτερο και εκεί με χαρά εκθέτουν τα δημιουργήματά τους.
Δεν πωλούνται, παρά μόνο εκτίθενται, είναι ουσιαστικά μια πρώτη επαφή γνωριμίας με τους Λαρισαίους. Στα μελλοντικά τους σχέδια είναι η συνεργασία με άλλους συλλόγους και μια έκθεση όπου θα παρουσιάσουν τα είδη που κατασκεύασαν, αυτή τη φορά προς πώληση.
Η πόρτα του συλλόγου είναι ανοιχτή σε όλους όσοι θέλουν να γίνουν μέλη του, να μάθουν μία τέχνη αλλά και να τη μεταδώσουν εφόσον την ξέρουν σε κάποιους άλλους.
Η καθηγήτρια, η διακοσμήτρια, η νηπιαγωγός, ο οικοδόμος, ο τσαγκάρης, σήμερα είναι λίγα από τα μέλη του συλλόγου, το μόνο βέβαιο είναι με τη συνεχή αύξηση της ανεργίας, ότι θα γίνουν ακόμη πιο πολλά.
Για να γίνει κανείς ενεργό μέλος αυτού του συλλόγου είναι απλό. Αρκεί να πληρώσει το ποσό των 10 ευρώ τον μήνα για τις ανάγκες συντήρησής του και να επικοινωνήσει με τα γραφεία του συλλόγου στο τηλέφωνο 2410 - 414.029. Η διάθεση για δημιουργία σε αυτή τη νέα ομάδα ανθρώπων περισσεύει…
