Της Λένας Κισσάβου
Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο ισχυρή απόδειξη της ανάγκης να λειτουργήσει το συντομότερο η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας, στο νέο της κτίριο, από το γεγονός ότι με την είδηση και μόνο της μετακόμισής της αρκετοί Λαρισαίοι εθελοντές έσπευσαν να βοηθήσουν.
Το προσωπικό της Βιβλιοθήκης, έμεινε άναυδο όταν είδε κόσμο να πλησιάζει ζητώντας να συμμετέχει στην όλη διαδικασία της τακτοποίησης του πλούσιου υλικού της, θέτοντας εαυτούς στην υπηρεσία τους και περιμένοντας τις ...εντολές τους.
Ήταν ένα ευχάριστο ξάφνιασμα, στην αγχώδη περίοδο της μεγάλης αλλαγής που γινόταν στην ιστορία της βιβλιοθήκης και μια επιβεβαίωση του ρόλου της στην τοπική κοινωνία.
Άτομα διάφορων ηλικιών, διαφορετικών επαγγελματικών χώρων, τους ένωνε ένα κοινό στοιχείο, η αγάπη τους γι’ αυτό το έργο και η αγωνία τους να περάσουν αισίως την πόρτα του, μετά από χρόνιες και συνεχείς καθυστερήσεις της ολοκλήρωσής του.
Στην εποχή που οι λέξεις αλληλεγγύη, συνεργασία, βοήθεια, συμπαράσταση, στήριξη... βρίσκουν σιγά –σιγά το πραγματικό τους νόημα, ακόμη κι αν χρειάστηκε να προκληθεί αυτό κάτω από την πίεση των δύσκολων συνθηκών, η τοπική κοινωνία παρουσιάζει ακόμη ένα παράδειγμα ευαισθησίας.
Για ό,τι κίνησε αυτούς τους εθελοντές- που δεν κλήθηκαν αλλά ζήτησαν οι ίδιοι να στηρίξουν την προσπάθεια της βιβλιοθήκης- το διαπιστώνεις από τα λόγια τους, όταν μιλούν γι’ αυτό το έργο.
-Κώστας Μαντζώρος: «Ο χώρος είναι εξαιρετικός οι επισκέπτες απολαμβάνουν την ανάγνωση και τη γνώση σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό περιβάλλον. Η προσφορά υπηρεσιών από τους υπαλλήλους της Βιβλιοθήκης είναι άψογη και δημιουργική. Επιτέλους οι πολίτες της Λάρισας μπορούν να περνούν ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο τους στη Δημόσια Βιβλιοθήκη Λάρισας που αποτελεί ένα κόσμημα στην καρδιά της πόλης. Μακάρι να συνεχίζονται τέτοιες πρωτοβουλίες.
-Δήμητρα Μπαρδάνη (καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας – συγγραφέας –πρόεδρος της Ένωσης Λογοτεχνών Συγγραφέων Λάρισας):
«Ένα αιώνιο ηλιάτικο έως θάναι η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Λάρισας στο σκοτάδι της ηθελημένης αμάθειας που μας τυλίγει. Θα προσπαθήσω κι εγώ απ’ τη μεριά μου, να κρατώ φωτεινό αυτόν τον ήλιο κατάμεσα στον θεσσαλιώτικο κάμπο!
Κόσμημα για τη Λάρισα το καινούριο κτήριο! Περνώντας καθημερινά απ’ το παλιό της Παπακυριαζή, άθελα, γυρίζω το κεφάλι, εκεί που πριν τη μετακόμιση, έλαμπε πάλι ο ήλιος της γνώσης και της προσφοράς.
Τώρα, σαν ευχαριστημένη μάνα, θα μας αγκαλιάζει όλους στη ζεστή και πλούσια αγκαλιά της γνώσης και της προσφοράς!
Ανοίγοντας τα κουτιά για να ξαναβάλουμε τα βιβλία στα ράφια, αντίκριζα κι εγώ τα δικά μου, φτωχά βιβλία. Πόσο υπερήφανα αισθανόμουν! Είμαι κι εγώ εκεί! Σε κάποιο ράφι! Ένα μικρό πετραδάκι στη γνώση! Ευχαριστώ!».
-Κατερίνα Α. Δερβένη (καθηγήτρια Μουσικής): «Με μεγάλη μου χαρά και τιμή αποφάσισα να προσφέρω εθελοντικά την εργασία μου στη Βιβλιοθήκη το διάστημα της τακτοποίησης του έντυπου και μη υλικού της. Το νέο κτίριο είναι αντάξιο ως προς τον πλούτο της Βιβλιοθήκης και ως προς τις υπηρεσίες που τις δίνεται τώρα η δυνατότητα να προσφέρει».
-Λίνα Μουσιώνη, (δρ. Αρχαιολόγος – Λαογράφος): «Ανάσα πολυπόθητη για τα βιβλία και τους αναγνώστες, μικρούς και μεγάλους η νέα Βιβλιοθήκη. Μια μεγάλη ανάγκη – αίτημα της πόλης εκπληρώνεται επιτέλους! Εύχομαι να αξιοποιηθούν όλες οι δυνατότητες του νέου κτιρίου και η Βιβλιοθήκη να χτυπά δυνατά στην καρδιά της πόλης, όπως της αξίζει».
-Δήμητρα Παπαναστασοπούλου (συγγραφέας): «Η είδηση πριν λίγο καιρό ότι επιτέλους η Βιβλιοθήκη της Λάρισας μετακομίζει στο νέο, ωραιότατης αρχιτεκτονικής κτίριο, με γέμισε χαρά.
Με την πρώτη ευκαιρία, αφού συνεννοήθηκα με τις υπεύθυνες κυρίες, πέρασα να δω το «θαύμα».
Η χαρά μου ήταν μεγάλη όταν είδα το κτίριο, τους μεγάλους και ευρύχωρους χώρους, το φως που το λούζει, τις αίθουσες για άλλες χρήσεις, τη μαγευτική πίσω πλευρά... Φαντάστηκα αμέσως το κτίριο γεμάτο: βιβλία, κόσμος, εκθέσεις, συζητήσεις. Χαμογέλασα ευτυχισμένη κι ένιωσα το κτίριο να ανταποκρίνεται. Τα βιβλία δεν ήταν ακόμη εκεί, αλλά είμαι σίγουρη, το έμαθαν, ετοιμάζονται και παίρνουν μεγάλες ανάσες: «Επιτέλους μετακομίζουμε! Πάμε στο φως, πάμε στο σπίτι μας!».
-Ελένη Σκρέκου (συγγραφέας παιδικών βιβλίων): «Πριν είκοσι πέντε περίπου χρόνια, θυμάμαι, η μητέρα μου με πήρε από το χέρι και με πήγε βόλτα στον Εθνικό Κήπο.
Βρεθήκαμε μπροστά σε ένα μικρό σπιτάκι. Η ταμπέλα στην είσοδο έγραφε «Βιβλιοθήκη».
Ενθουσιάστηκα τόσο που επιστρέφοντας στην πόλη μας σχεδόν απαίτησα να με πάει η μητέρα μου στη «δική μας» βιβλιοθήκη.
Μπαίνοντας στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Λάρισας έριξα μια ματιά γύρω μου, είπα μετά βίας καλημέρα στη συμπαθητική κυρία που μας υποδέχθηκε, τράβηξα τη μητέρα μου από το χέρι και της είπα με απογοήτευση: «Πάμε μαμά, δεν είναι καθόλου ωραία εδώ».
Βγαίνοντας με πήρε το παράπονο. «Γιατί δεν είναι όπως στον Εθνικό Κήπο μαμά; Γιατί;». Η μητέρα μου τότε με παρηγόρησε λέγοντας ότι η βιβλιοθήκη στεγαζόταν σε αυτό το μικρό χώρο προσωρινά, ότι σε λίγο καιρό θα είχε το δικό της κτίριο ότι το νέο κτίριο θα ήταν ειδικά φτιαγμένο για βιβλιοθήκη ότι θα ήταν μεγάλο, φωτεινό και φιλόξενο ότι...
Σήμερα, είκοσι πέντε χρόνια μετά, τα λόγια εκείνα της μητέρας μου, εκείνο το όνειρο κάθε μικρού και μεγάλου αναγνώστη, γίνεται επιτέλους πραγματικότητα.
Ας πάρουμε λοιπόν κι εμείς τα παιδιά μας από το χέρι και ας συναντηθούμε εκεί, στο αίθριο της βιβλιοθήκης, στο μικρό υπαίθριο θεατράκι, στον κήπο της, στο πολύχρωμο παιδικό της τμήμα. Ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να περιπλανηθούμε στους χώρους της και να ανακαλύψουμε τον πλούσιο θησαυρό εμπειρίας, γνώσης και ψυχαγωγίας που απλόχερα μπορεί η βιβλιοθήκη να μας προσφέρει.
Ας γνωρίσουμε τους ανθρώπους της, ας τους χαμογελάσουμε, ας τους σφίξουμε το χέρι και ας τους ευχαριστήσουμε από καρδιάς αφού, εκείνοι πάλεψαν καιρό, ξεπέρασαν εμπόδια κάθε λογής που πριν φάνταζαν ανυπέρβλητα, δούλεψαν σκληρά, και έτσι, χάρη στις προσπάθειες και το μεράκι τους, αυτή η μετεγκατάσταση έγινε επιτέλους πραγματικότητα.
Ας ανοίξουμε λοιπόν κι όλοι εμείς, οι κάτοικοι αυτής της πόλης την αγκαλιά μας και την καρδιά μας και ας την καλωσορίσουμε όπως της αξίζει».
-Μάρω Καχριμανίδη, (ιστορικός Τέχνης-μεταπτυχιακή φοιτήτρια Πανεπιστημίου Τορόντο): «Έχουμε διδαχθεί κατά καιρούς να μην δίνουμε έμφαση στην εξωτερική εμφάνιση, αλλά στο περιεχόμενο. Σε ό,τι αφορά βέβαια στο νέο κτίριο της Δημόσιας μας Βιβλιοθήκης, η θεωρία ανατρέπεται. Πρόκειται για ένα πανέμορφο κτίριο, με σεβασμό στο περιβάλλον, καθώς στο χώρο εισέρχεται άπλετο φυσικό φως ελαχιστοποιώντας έτσι τη χρήση ρεύματος. Το όμορφο εξωτερικά οικοδόμημα της Δ.Β. προσελκύει τον επισκέπτη-αναγνώστη στο εσωτερικό του κι έπειτα τον καλεί σε ένα ταξίδι στον ατελείωτο χώρο της γνώσης, της τέχνης και της φαντασίας με οδηγό το Βιβλίο! Το φιλόξενο κι έμπειρο προσωπικό περιμένει μικρούς και μεγάλους να εξερευνήσουν μαζί τον μικρό θησαυρό που κρύβεται μέσα στα τείχη της Δημόσιας Βιβλιοθήκης, ο οποίος επιτέλους αναδεικνύεται όπως του αρμόζει. Εξερχόμενη του κτιρίου, η πρώτη μου αντίδραση ήταν να εισέλθω πάλι σε αυτό. Όσο κανείς βρίσκεται εντός αυτής, ο χρόνος κι ο χώρος αποκτούν άλλη σημασία».
-Ισιδώρα Κυριακούλη, (φιλόλογος- γλωσσολόγος): «Με αφορμή τη μεταφορά της δημόσιας βιβλιοθήκης στο καινούργιο σπίτι της, θα ήθελα να καλωσορίσω τη λειτουργία της και να ευχηθώ να είναι μόνιμη, δημιουργική και να συμβάλλει στην πνευματική προκοπή των συμπολιτών μας, με πολλές ευχάριστες κοινωνικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες για μικρούς και μεγάλους. Ο καινούργιος χώρος της βιβλιοθήκης, λόγω κατασκευής, έχει τα χαρακτηριστικά της άνεσης χώρου και φωτεινότητας για να λειτουργήσει σαν πραγματικός ναός γνώσης, πνευματικής δημιουργίας, ψυχαγωγίας και χαλάρωσης, κάτι το οποίο στο παρελθόν η βιβλιοθήκη είχε στερηθεί. Θα ήθελα να ευχηθώ στους λειτουργούς της κάθε επιτυχία, δύναμη στην αποστολή τους κι η προσπάθειά τους να είναι καρποφόρα».
-Ράνια Γιωτάκη (χρήστης Βιβλιοθήκης-έμπορος): «Τα θερμά μου συγχαρητήρια στη Δ/νση και στο προσωπικό της Βιβλιοθήκης να επισπεύσουν τη διαδικασία της μετακόμισης στο νέο ημητελές κτίριο της Βιβλιοθήκης. Το νέο κτίριο αποτελεί κόσμημα για την πόλη μας που το περιμέναμε σχεδόν 20 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Ως χρήστης της Βιβλιοθήκης χαίρομαι να βρίσκομαι σε ένα όμορφο, φωτεινό, καθαρό περιβάλλον».
-Εύη Γίτσα, (εκπαιδευτικός):
«Βλέπεις, είπε, είναι οι Άλλοι
και δε γίνεται Αυτοί χωρίς εσένα
και δε γίνονται μ’ Αυτούς χωρίς Εσύ.
Βλέπεις, είπε, είναι οι Άλλοι
και ανάγκη πάσα να τους αντικρίσεις
η μορφή σου, αν θέλεις ανεξάλειπτη να ναι
και να μείνει αυτή».
Νοστάλγησα τούτο τον παράδεισο των βιβλίων.
Τα βήματα μου με οδήγησαν σε μια πελώρια πράσινη εξώθυρα. Μέσα εκεί χιλιάδες βιβλία με περιμένουν να γεμίσω τις κενές και καινές ώρες μου. Ώρες μοναξιάς και συνοδοιπορίας, στιγμές απομόνωσης και μονολόγου αλλά και συναναστροφής και διαλόγου.
Είναι η πόρτα της βιβλιοθήκης του τόπου μου.
Περιμένει εμένα και σένα, τους Άλλους για μια διαφορετική συναλλαγή. Mια πνευματική συνδιαλλαγή με καρπούς της, την επικοινωνία που τόσο μας λείπει και τη συμμετοχή στους προβληματισμούς των Άλλων...αλλά και των προσωπικών μας ερωτηματικών.
Τούτη την ώρα της βαθιάς κοινωνικής και ανθρώπινης κρίσης, κομβικά σημεία συνάντησης όπως οι βιβλιοθήκες, μπορούν να γίνουν στέκια πνευματικής παρηγοριάς και ψυχικής ανάτασης. Στέκια αυτοανάλυσης και ετεροπροσδιορισμών, στέκια απλά μιας ουσιαστικής κοινωνίας προσώπων. Ας στηρίξουμε λοιπόν κάθε προσπάθεια γύρω μας γι’ αυτή την πολυπόθητη συνάντηση του Εγώ, του Εσύ με τους Άλλους».
-Ιουλία Κανδήλα (σχολική σύμβουλος Φιλολόγων): «Μετά από προσπάθειες πολλών ετών πραγματοποιήθηκε η μεταφορά της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Λάρισας στο νέο κτίριο. Αν και το νέο κτίριο δεν έχει ολοκληρωθεί για να μπορέσει η Βιβλιοθήκη να αναπτύξει όλα τα τμήματά της και να αναδείξει όλη τη δυναμική της, η απόφαση και η υλοποίηση της μεταφοράς της ανοίγει νέους ορίζοντες στη λειτουργία της και δίνει τη δυνατότητα το όνειρο τόσων ετών να γίνει πραγματικότητα και οι κόποι τόσων ανθρώπων που εργάσθηκαν γι’ αυτό να δικαιωθούν».
-Σύνδεσμος Φιλολόγων Ν. Λάρισας:
«Xαιρετίζoυμε την επαναλειτουργία της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Λάρισας και τη μεταφορά της στο νέο κτίριο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι – παρά τη μεγάλη καθυστέρησή του – αυτό το εξαιρετικά σημαντικό έργο θα συνεισφέρει σε μεγάλο βαθμό στην υπόθεση του πολιτισμού και της εκπαίδευσης στην πόλη και την περιοχή. Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Λάρισας, στους δύσκολους καιρούς που διέρχεται το ελληνικό σχολείο και η σχολική βιβλιοθήκη, μπορεί να αποτελέσει πολύτιμο χώρο έρευνας και μελέτης, για φιλολόγους και μαθητές που ασχολούνται με τις ανθρωπιστικές σπουδές. Ελπίδα όλων είναι το νέο ευρύχωρο κτίριο να φιλοξενήσει Λέσχες Ανάγνωσης για την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας σε όλους. Ευχής έργο κάθε φιλόλογος του σχολείου να τη δει ως ιδανικό περιβάλλον εργασίας και να εξοικειώσει τους μαθητές του/της με την έρευνα στον πλούτο του υλικού της και να αξιοποιήσει πολύπλευρα τους χώρους της, ώστε να γεννηθεί η ελπίδα για δημιουργία μιας νέας γενιάς αναγνωστών, που μόνη αυτή θα βοηθήσει στην έξοδο από την (κυρίως) ηθική κρίση στην οποία είμαστε βυθισμένοι».
-Ε. Δημόκα (φιλόλογος): «Είμαι πολύ χαρούμενη που επιτέλους η Δημόσια Βιβλιοθήκη μας αποκτά νέα και σύγχρονη στέγη. Επειδή επίσης πολλοί από τους νεότερους συμπολίτες μας είναι εξοικειωμένοι με τους σύγχρονους χώρους και τις τεχνικές αναζήτησης και επεξεργασίας της πληροφορίας και της γνώσης καθώς πέρασαν τα μαθητικά τους χρόνια με εξαιρετικές βιβλιοθήκες στα σχολεία τους, αλλά και στις σχολές τους αργότερα, οι απαιτήσεις, όπως είναι φυσικό, αυξάνονται. Πιστεύω πάντως πως το πρώτο βήμα είναι το σημαντικότερο κι αυτό έγινε. Εύχομαι σε όλους όσοι δουλεύουν, για να ολοκληρωθεί η Βιβλιοθήκη και να παραδοθεί στο λαό της Λάρισας, καλή δύναμη».
