Την Εαρινή Ισημερία γιόρτασαν την περασμένη Κυριακής 24 Μαρτίου μέλη και φίλοι της Περραιβοθεσσαλικής Λατρευτικής ομάδας «Δωδωναίων Δύναμις» σε μία πανέμορφή πλαγιά του Όρους Τόμαρος (γνωστό και ως Αμάρμπεης) όχι πολύ μακριά από τον αρχαιολογικό χώρο της Περραιβικής Δωδώνης. Κάτω από έναν καταγάλανο ουρανό, με θέα τον Όλυμπο και το πολύχρωμο ημιορεινό ανάγλυφο της δυτικής Περραιβίας, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της ομάδας «ακούστηκαν ύμνοι προς τιμή των Ελλήνων θεών, ακολουθούμενοι από τις πρέπουσες χοές οίνου και θυμιάματος καθώς και προσφορές γλυκισμάτων σε όλους τους παρευρισκόμενους. Μετά το πέρας της ιεροπραξίας ακολούθησε συμπόσιο στη ταβέρνα «Διόνυσος» (έναντι πρώην Δημαρχείου Σαρανταπόρου). Κατά τη διάρκεια του συμποσίου σειρά ομιλητών αναφέρθηκε στην αστρονομική, μυθολογική και ιστορική σημασία που απέδιδαν οι πρόγονοί μας στο φαινόμενο της Εαρινής Ισημερίας, επισημαίνοντας την ανάγκη αφύπνισης των Ελλήνων σε μία κρίσιμη για το γένος και τη χώρα περίοδο».
Φέτος η εαρινή ισημερία έλαβε χώρα στις 20 του Μάρτη, στις 13.02 ώρα Ελλάδος. Για τους προγόνους μας η εαρινή ισημερία σηματοδοτεί την αρχή του έτους με την επίσημη έναρξη της Άνοιξης. Είναι η εποχή όπου η κόρη της Δήμητρας, Περσεφόνη, επιστρέφει στη Γη μετά από παραμονή έξι μηνών στο βασίλειο του Πλούτωνα. Οι ιεροπραξίες τελούνταν κατά τον αττικό μήνα Ελαφηβολιώνα και ήταν αφιερωμένες στους θεούς του φωτός και της γονιμότητας.
Πιο συγκεκριμένα, στην Αθήνα από την 8η ή την 9η μέχρι την 13η του Ελαφηβολιώνα, τελούνταν τα «Μεγάλα» ή «εν Άστει Διονύσια». Άλλη διάσημη γιορτή των Αθηναίων κατά την ίδια περίοδο ήταν τα «Γαλάξια», προς τιμή της Ρέας-Κυβέλης, προσφέρονταν στη θεά χρυσή φιάλη που περιείχε τη «γαλαξία», έναν χυλό από κριθάλευρο και γάλα. Επίσης, κατά την Εαρινή Ισημερία σε όλες σχεδόν τις ελληνικές πόλεις τελούνταν διήμερες γιορτές προς τιμή του Άδωνη και της Αφροδίτης, τα λεγόμενα «Αδώνια». Τέλος, πολλές ομοιότητες με τις σημερινές γιορτές της Αποκριάς φαίνεται να είχε η γιορτή των «Ιλαρίων» που τελούνταν από όλους τους Έλληνες (ιδιαίτερα της Κρήτης και τη Μικράς Ασίας), κατά την οποία οι εορτάζοντες πανηγύριζαν φορώντας στεφάνια και κωμικά προσωπεία.
