Η εργατική τάξη, η νεολαία, οι γυναίκες, οι άνεργοι, πρέπει να γυρίσουν την πλάτη και να εκφράσουν πολύμορφα την αντίθεσή τους στην πολιτιστική της πλουτοκρατίας. Αυτό επισημαίνουν με κοινή δήλωσή τους, οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» του Δήμου Λαρισαίων, με αφορμή την συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο της πρότασης για την υποψηφιότητα της Λάρισας ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2021.
Ολόκληρη η σχετική δήλωση των κ. Π. Κρίκη και Γ. Παζιάνα, έχει ως εξής:
«Στο προσεχές Δημοτικό συμβούλιο της Τρίτης 7 Απρίλη 2015 ένα από τα θέματα της ημερήσιας διάταξης θα είναι η λήψη απόφασης για κατάθεση φακέλου υποψηφιότητας για τον θεσμό της «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 2021». Μετά τη «μεγάλη ιδέα» των Μεσογειακών Αγώνων της προηγούμενης δημοτικής αρχής (ΝΔ) του κ. Τζανακούλη, έρχεται να προστεθεί μια «νέα» από την τωρινή δημοτική αρχή (ΣΥΡΙΖΑ) του κ. Καλογιάννη, αυτήν της ανάληψης από τη Λάρισα της «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης» για το 2021.
Ο αντιδραστικός θεσμός της «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης», στοχεύει στην πανευρωπαϊκή πολιτιστική ομογενοποίηση, στην περιθωριοποίηση του λαϊκού πολιτισμού και της παράδοσης, στην εξαφάνιση της προοδευτικής καλλιτεχνικής δημιουργίας. Αυτό λοιπόν που ενδιαφέρει την ΕΕ είναι όχι μόνο η αύξηση της κερδοφορίας από τον πολιτιστικό τομέα, αλλά και η «κοινωνική ενσωμάτωση», γνωστή και ως «κοινωνική συνοχή» ή «κοινωνική ειρήνη». Δηλαδή, η ιδεολογική χειραγώγηση των λαών ώστε να «καταπιούν» «αμάσητη» την επίθεση εναντίον τους από το κεφάλαιο, που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Σχετικά με την εισήγηση που κατατέθηκε από πλευράς δημοτικής αρχής, μεταξύ άλλων μεγαλόπνοων σχεδίων, υποσχέσεων, και ψεύτικων διακηρύξεων είναι και τα εξής: α) η βιώσιμη ανάπτυξη της πόλης, β) οι δυνατότητες της Λάρισας ώστε να γίνει ένα τουριστικό και πολιτιστικό κέντρο της περιοχής αξιοποιώντας το γεωγραφικό σημείο, την ιστορία της, τα μνημεία της περιοχής, την πολιτιστική της παράδοση κτλ γ) η βελτίωση και κάλυψη των αναγκών σε υποδομές που λείπουν κτλ.
Ήδη η εμπειρία της χώρας μας από την Αθήνα το 1985, τη Θεσσαλονίκη το 1997 και την Πάτρα το 2006 είναι θλιβερή στον πολιτιστικό και στον οικονομικό τομέα. Πολυδάπανα και ιστορικά ασύνδετα, επιφανειακά πολιτιστικά προγράμματα επιχειρηματικών γραφείων, φαγοπότι εργολάβων και ατζέντηδων, πάρτι χορηγών με χυδαία εμπορικά - κερδοσκοπικά κριτήρια που έπνιξαν όποιες φωτεινές εξαιρέσεις. Κοσμικές εκδηλώσεις, πλούσιοι μπουφέδες, πανηγυριώτικες κακόγουστες δράσεις που περιθωριοποίησαν ή απώθησαν ό,τι προοδευτικό υπήρχε στον τόπο και στις γειτονικές χώρες. Αυτό είναι το "Ευρωπαϊκό πολιτιστικό μοντέλο" το οποίο και λειτουργεί ως πηγή τεραστίων κερδών για τις διάφορες εταιρίες.
Αποτελεί πρόκληση για τη Λάρισα και τη Θεσσαλία των πολλών χιλιάδων ανέργων, των εκατοντάδων οικογενειών που ζουν σε συνθήκες πλήρους εξαθλίωσης και προστρέχουν στα συσσίτια, που στερούνται βασικών αγαθών όπως ηλεκτρικό και θέρμανση, που καλούνται καθημερινά να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να συμμετέχουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους στις πολιτιστικές δραστηριότητες του Δήμου, που χάνονται και οι τελευταίοι ελεύθεροι χώροι λόγο έλλειψης κονδυλίων, να κατασπαταληθούν 25-30 εκατομμύρια ευρώ για τις εκδηλώσεις.
Την ίδια ώρα μάλιστα που εκατοντάδες πολιτιστικοί φορείς της πόλης φυτοζωούν χωρίς καμιά ουσιαστική μέριμνα και χρηματοδότηση από το κράτος, τη στιγμή που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να είναι το ζωντανό κύτταρο της πολιτιστικής δημιουργίας της πόλης, κάποιοι να μιλάνε για πολιτιστική άνθηση και ανάπτυξη. Η πείρα από τις προηγούμενες απόπειρες έδειξε ότι οι τοπικοί φορείς θα αποτελέσουν τον «φτωχό συγγενή» των εκδηλώσεων, ενώ τη μερίδα του λέοντος θα πάρουν οι εργολάβοι της τέχνης. Επίσης κερδισμένοι θα είναι οι διάφοροι χορηγοί, οι μεγάλοι τουριστικοί όμιλοι και οι λοιποί χρυσοκάνθαροι και θα πληρώσει ακριβά το μάρμαρο ο λαός.
Η εργατική τάξη, η νεολαία, οι γυναίκες, οι άνεργοι, πρέπει να γυρίσουν την πλάτη και να εκφράσουν πολύμορφα την αντίθεσή τους στην πολιτιστική της πλουτοκρατίας. Είναι ώριμη πλέον η ανάγκη της συσπείρωσης και της συντονισμένης δράσης των εργατικών συνδικάτων, των πολιτιστικών συλλόγων και φορέων, του κινήματος της νεολαίας, των ανθρώπων της Τέχνης και των Γραμμάτων, με στόχο την καθημερινή προσπάθεια για την καλλιέργεια και την προβολή της προοδευτικής δημιουργίας, της Τέχνης που εκφράζει τη ζωή, τους αγώνες, τα οράματα της εργατικής τάξης. Απέναντι στην Πολιτιστική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στον πολιτισμό της αστικής τάξης που προωθεί και προβάλλει τις ξεπερασμένες αντιδραστικές θεωρίες, τα ψευτοϊδανικά, είναι αναγκαία η πλατιά αγωνιστική συσπείρωση για την ανάπτυξη του λαϊκού πολιτισμού, της προοδευτικής κι ερασιτεχνικής δημιουργίας. Γι’ αυτούς τους λόγους η Λαϊκή Συσπείρωση και οι εκλεγμένοι δημοτικοί της σύμβουλοί θα καταψηφίσουν την πρόταση της δημοτικής αρχής».
