Μία από τις σπανιότερες ιατρικές περιπτώσεις αντιμετώπισε πρόσφατα η Παιδοχειρουργική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, σε ένα πεντάχρονο κοριτσάκι, στο οποίο ένας τεράστιος κυστικός όγκος βάρους 4 κιλών είχε αναπτυχθεί στην κοιλιά του!
Η αφαίρεσή του πραγματοποιήθηκε με επιτυχία από τον παιδοχειρούργο κ. Ανδρέα Μάρκου διευθυντή της Παιδοχειρουργικής Κλινικής, την Ελένη Καρβούνη παιδοχειρουργό και τους Γεώργιο Καλογιάννη και Μαρία Μασμανίδου ειδικευόμενους ιατρούς, με το κοριτσάκι σήμερα να είναι καλά στην υγεία του.
Πρόκειται για όγκο, που όπως υποστηρίζει ο κ. Μάρκου, «πρέπει να προϋπήρχε από τη γέννησή του και να μεγάλωνε σταδιακά στην κοιλιά του, για να καταλήξει μετά από τόσα χρόνια να έχει τόσο μεγάλο μέγεθος. Καταλάμβανε ολόκληρη την κοιλιά από το ήπαρ μέχρι την ουροδόχο κύστη».
Ο ίδιος ανέφερε επίσης ότι «όλο το προσωπικό της Κλινικής ανέλαβε την εντατική παρακολούθηση του παιδιού και έτσι δεν χρειάστηκε να διακομιστεί και να νοσηλευτεί σε ΜΕΘ Παίδων.
Παρά τη δυσκολία αφαίρεσης του όγκου από το ήπαρ και παρόλο που φαινόταν πολύ δύσκολο να διατηρηθεί η χοληδόχος κύστη εν τούτοις έγινε προσπάθεια και “κρατήθηκε” γιατί σ' αυτή την ηλικία χρειάζεται για την ανάπτυξη του παιδιού (καλύτερη πέψη των λιπών, απορρόφηση των λιποδιαλυτών βιταμινών, ασβεστίου κλπ)».
Αναλυτικότερα για την περίπτωση του κοριτσιού ο κ. Μάρκου, ανέφερε τα ακόλουθα: «Πρόκειται για σπάνιο κυστικό όγκο ήπατος. Το παιδί ηλικίας 5 χρόνων σήμερα εμφάνιζε μια μετεωρισμένη κοιλία, δυσανάλογη για την ηλικία του, που τελευταία παρουσίαζε αναπνευστικά προβλήματα λόγω της ανύψωσης του διαφράγματος και πίεσης των πνευμόνων. Επίσης παρουσίαζε δυσκολία κατά τη μετακίνηση λόγω του βάρους της κύστης (περίπου 4 kg). Η μικρή εξήλθε χωρίς τη μετεωρισμένη κοιλία, ελαφρότερη κατά 4 kg και χαίρει άκρας υγείας.
Το κορίτσι είναι ηλικίας 5 χρόνων και διακομίστηκε στο Νοσοκομείο επειδή παρουσίασε έντονη δυσκολία στην αναπνοή λόγω του ότι ο όγκος μεγάλωσε αρκετά και πίεζε τα διαφράγματα και τον θώρακα προς τα πάνω και παρεμπόδιζε την αναπνοή.
Είχε την κύστη από τότε που γεννήθηκε αλλά το μέγεθός της ήταν μικρό και γι' αυτό θεωρούσαν ότι φαινόταν μεγάλη η κοιλίτσα του επειδή το παιδάκι ήταν παχουλό.
Τα ίδια είχαν πει στους γονείς πριν 1-2 χρόνια (όπως και λίγο μετά τη γέννησή του) ότι είναι παχουλό το παιδί και γι' αυτό έχει μεγάλη κοιλιά.
Όμως η κοιλιά του μεγάλωνε συνεχώς δυσανάλογα με την αύξηση του σώματός του. Πρόσφατα παρουσίασε δυσκολία στην αναπνοή η οποία χειροτέρευε συνεχώς και γι' αυτό επισκέφθηκε το Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας.
Έγιναν όλες οι απαραίτητες εξετάσεις και η Μαγνητική Τομογραφία αποκάλυψε έναν γιγαντιαίο κυστικό όγκο ο οποίος κατελάμβανε ολόκληρη την κοιλιά από ήπαρ μέχρι την ουροδόχο κύστη.
Επειδή ο κυστικός όγκος ήταν τεράστιος και στη Μαγνητική Τομογραφία φαινόταν να καταλαμβάνει όλη την κοιλιά και να ξεκινά από το ήπαρ και να φτάνει να εφάπτεται με τα έσω γεννητικά όργανα και την ουροδόχο κύστη γι' αυτό έγινε σχολαστική προετοιμασία και σχεδιασμός προκειμένου οι χειρουργοί να μπορέσουν να διαχειριστούν όλες τις πιθανές περιπτώσεις που πιθανόν θα συναντούσαν και που δεν μπορούσαν να διευκρινιστούν προεγχειρητικά με τη Μαγνητική Τομογραφία.
Στη μαγνητική τομογραφία φαινόταν επίσης ότι το ήπαρ είχε συμπιεστεί και είχε ελαττωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό το μέγεθός του.
Από τη βιβλιογραφία δεν έχουμε διαπιστώσει παρόμοιο περιστατικό σε τόσο μικρή ηλικία το οποίο να καταλαμβάνει ολόκληρη την κοιλιά.
Είχαμε να επιλέξουμε: Είτε μαρσιποποίηση της κύστης, δηλαδή εξωτερίκευσή της μέσω του πρόσθιου κοιλιακού τοιχώματος, για να μην αφήσουμε μεγάλη τραυματική επιφάνεια μέσα στο ήπαρ.
Είτε αφαίρεση της κύστης, μαζί με το εφαπτόμενο σ' αυτήν τμήμα του ήπατος.
Αυτή η επιλογή τεχνικά θα ήταν ευκολότερη αλλά αρκετά βαρύτερη για την ασθενή. Είτε να αφαιρεθεί μόνο η κύστη, διαδικασία που απαιτούσε, πολλή προσοχή και πολύ λεπτούς χειρισμούς του ήπατος και της κύστης προκειμένου να αποφύγουμε μια μεγάλη αιμορραγία του ήπατος αλλά και πιθανή ρήξη της κύστης, της οποίας το περιεχόμενο υγρό ήταν αγνώστου συστάσεως και περιεχομένου.
Όπως μεγάλωνε (για χρόνια η κύστη) απώθησε προς τα κάτω την χοληδόχο κύστη η οποία ήταν συγκολλημένη με την ηπατική κύστη, με αποτέλεσμα να αυξηθεί σε μέγεθος αλλά και να επιμηκυνθεί και η ίδια η χοληδόχος κύστη αλλά και ο κυστικός και ο χοληδόχος πόρος καθώς και τα συνοδεύοντα αυτές τις δομές, αγγεία. Λόγω της αύξησης των παραμέτρων αυτών των στοιχείων βρέθηκε η χοληδόχος κύστη να φτάνει κρέμεται μέχρι πιο κάτω από το ύψος του ομφαλού.
Μετά την αφαίρεση της ηπατικής κύστης και αφού σεβαστήκαμε και διατηρήσαμε-κρατήσαμε τη χοληδόχο κύστη, τον χοληδόχο και τον κυστικό πόρο μαζί με την αγγείωσή τους βρεθήκαμε σε δίλημμα σχετικά με τη διατήρηση ή την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης.
Δηλαδή από τη μία έπρεπε να κρατήσουμε τη χοληδόχο κύστη επειδή το παιδάκι είναι μικρό και την έχει περισσότερη ανάγκη επειδή είναι ένα όργανο που συμβάλλει αρκετά στη θρέψη, στη σωματική ανάπτυξη του, και από την άλλη λόγω του μεγάλου μήκους αυτών των δομών υπήρχε δυσκολία στην τοπογραφική διαχείριση και τοποθέτησή τους στον κατάλληλο χώρο, με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφευχθεί αναδίπλωση των ήδη επιμηκυνθέντων πόρων, κατάσταση η οποία αν συνέβαινε θα προκαλούσε απόφραξή τους με αποτέλεσμα τη μη παροχέτευση προς το δωδεκαδάκτυλο της παραγόμενης στο ήπαρ χολής, κατάσταση η οποία θα προκαλούσε πολύ σύντομα σοβαρά προβλήματα στο ήπαρ.
Τελικά αποφασίστηκε η εμφύτευσή της σε ένα τμήμα της κοίτης (στο χώρο) που δημιουργήθηκε μετά την αφαίρεση της ηπατικής κύστης. Λόγω του σχετικά μεγάλου μεγέθους της τραυματικής επιφάνειας η οποία δημιουργήθηκε λόγω της αφαίρεσης της ευμεγέθους ηπατικής κύστης, κατέστη δυνατή από τεχνική άποψη η εμφύτευση της χοληδόχου χωρίς αναδίπλωση του κυστικού της αλλά και του χοληδόχου πόρου.
Με την πάροδο του χρόνου και όταν η ηπατική κύστη κατέλαβε σχεδόν όλο τον χώρο της κοιλιάς, τότε εκτός του ότι παρεκτοπίστηκαν όλα τα ενδοκοιλιακά όργανα (έντερο, στομάχι κλπ) προς τα αριστερά, συγχρόνως το ήπαρ απωθήθηκε και αυτό προς τα πάνω προς το διάφραγμα με αποτέλεσμα αυτό -το ήπαρ- να συμπιεστεί ανάμεσα στο διάφραγμα και στη γιγαντιαία κύστη με επακόλουθο την έντονη λέπτυνση του και την μη φυσιολογική διάπλαση του δηλαδή την υπέστη και αυτό μία υποπλασία.
Τις τελευταίες μέρες έγιναν οι απαραίτητες εξετάσεις και
σήμερα έγινε υπερηχογραφικός έλεγχος της κοιλίας. Δεν διαπιστώθηκε κανένα πρόβλημα και το παιδί έφυγε υγιές για το σπίτι του».
Λ.Κ.
