Του Γιώργου Ρούστα
Εμφανώς ανακουφισμένος για το αίσιο τέλος που είχε η περιπέτεια του στον Όλυμπο και περήφανος που κατάφερε να επιβιώσει σε υψόμετρο 2.700 μέτρων, υπό αντίξοες συνθήκες εμφανίστηκε, μιλώντας για την περιπέτεια του στην «Ε» ο 18χρόνος Θωμάς Κωσταβάκας από την Ελασσόνα.
Ο σπουδαστής στο Τμήμα Τεχνολόγων Γεωπόνων στη Φλώρινα, χρειάστηκε να δοκιμάσει τις αντοχές του ίδιου και του αλόγου του, όταν χάθηκε στον Όλυμπο και ενώ βρίσκονταν σε εξέλιξη μια ισχυρή χιονοθύελλα και διανυκτέρευσε στις χιονισμένες πλαγιές του, χωρίς καμία προστασία και τρόφιμα.
Ο ίδιος διηγώντας μας την περιπέτεια του, ανέφερε τα εξής: «Όλα ξεκίνησαν πριν δύο Σάββατα, όταν ξεκίνησα μαζί με τον θείο μου και τον ξάδελφο μου με τα άλογα μας να κατεβάσουμε ένα κοπάδι άλογα που είχαν ξεμείνει στον Όλυμπο, αφού γνωρίζαμε ότι θα χαλούσε ο καιρός. Κάποια στιγμή και σε υψόμετρο 2.500 μέτρων χωριστήκαμε για να τα βρούμε πιο εύκολα. Η ομίχλη όμως άρχισε να γίνεται πυκνή και αποφάσισα να επιστρέψω. Μπερδεύτηκα όμως και αντί να βρεθώ κοντά στο ΚΕΟΑΧ, βρέθηκα σε γκρεμό από την πλευρά του Λιτοχώρου. Στο μεταξύ η χιονοθύελλα άρχισε να γίνεται έντονη και ο χρόνος να περνά. Ο δυνατός αέρας και το πυκνό χιόνι που σκέπαζε τα πάντα, δεν μου επέτρεπαν να συνεχίσω, αφού με έριχνε κάτω. Κρατούσα το άλογο από το καπίστρι, στο πρόσωπο του οποίου άρχισαν να δημιουργούνται κρυσταλλώσεις από το χιόνι, για να μην χάσω την επαφή μαζί του. Η μπαταρία του κινητού μου άρχισε να τελειώνει. Έτσι αποφάσισα για να κρατήσω δυνάμεις να στείλω ένα μήνυμα στους δικούς μου, για να μην ανησυχούν ότι θα διανυκτερεύσω στο βουνό, περιμένοντας την υποχώρηση της κακοκαιρίας. Ήταν ήδη 6 το απόγευμα και επικρατούσε το απόλυτο σκοτάδι. Βρήκα έναν θάμνο και άρχισα να σκάβω το χιόνι που υπήρχε δίπλα του, για να μπω μέσα στην τρύπα και να προστατευτώ. Έβαλα ως κάλυψη στο πρόσωπο μου την σέλα και στα γόνατα ένα πατάκι. Προσπαθούσα να μην κοιμηθώ και κουνούσα συνεχώς τα χέρια και τα πόδια μου. Λογικά η θερμοκρασία θα πρέπει να ήταν -15 βαθμούς κελσίου. Κάποια στιγμή χρειάστηκε να φάω χιόνι γιατί είχε κολλήσει το στόμα μου, αλλά όπως μου είπαν στη συνέχεια οι άνδρες της ΕΜΑΚ δεν έπρεπε να το κάνω, γιατί το χιόνι δεν σε ξεδιψά, αλλά αντίθετα κολλάει περισσότερο το στόμα σου, ενώ δημιουργούνται και άλλες ασθένειες, όπως στοματίτιδα κ.λπ. Παρόλαυτα δεν φοβήθηκα και ήξερα ότι μόλις ξημερώσει, σε όποια κατάσταση και αν ήμουν θα έπαιρνα τον δρόμο της επιστροφής. Πράγματι μόλις ξημέρωσε, ξεκίνησα μαζί με το άλογο τον δρόμο της επιστροφής, ψάχνοντας για κατήφορο. Η ομίχλη επέμεινε. Ευτυχώς το άλογο κατάλαβε την ομάδα της ΕΜΑΚ που περνούσε μερικά μέτρα δίπλα μας και σήκωσε τα αυτιά του, ενώ κοίταξε προς το μέρος τους. Κατάλαβα τι συνέβαινε και άρχισα να πηγαίνω προς το μέρος τους, για να τους βρω λίγο μετά. Δεν ξέρω τι θα συνέβαινε αν αργούσα να τους βρω. Όταν βγάλανε τα ρούχα μου, δεν πίστευα πόσο βαριά ήταν από τον πάγο».
Ο Θωμάς Κωσταβάκας ευχαριστεί όλες τις Ομάδες Διασωστών που πραγματοποίησαν ολονύκτιες έρευνες για τον εντοπισμό του και όσους μερίμνησαν για να ξεκινήσουν άμεσα οι έρευνες. Να σημειωθεί πως αρχικά έπρεπε να δηλωθεί η εξαφάνιση, όπως κι έγινε στο ΑΤ Ελασσόνας, το οποίο με την σειρά του ενημέρωσε την Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας της Περιφέρειας Θεσσαλίας, κι αυτή το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ώστε να ανάψει το πράσινο φως στο ΚΕΟΑΧ να ξεκινήσει τις έρευνες. Λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών, στις έρευνες από το στρατόπεδο του ΚΕΟΑΧ συμμετείχαν μόνο αξιωματικοί και όχι φαντάροι, για να μην κινδυνεύσουν οι τελευταίοι, ελλείψει εμπειρίας.
Τον ρωτάμε να μας πει τι του απέμεινε απ΄αυτή την περιπέτεια. Καταρχήν θα μας πει «χρειάζεται να δείχνουμε ψυχραιμία, για να έχουμε καθαρό μυαλό και να σκεφτόμαστε σωστά. Επίσης καλό είναι οι αρμόδιοι κάποια στιγμή να συντηρήσουν σωστά τα καταφύγια που υπάρχουν στον Όλυμπο, αλλά και κάποιες καλύβες κτηνοτρόφων. Και ας μην κατάφερα να τις βρω προσωπικά, πιστεύω πως μία φορά να χρειαστούν, θα σώσουν μια ανθρώπινη ζωή».
Σίγουρα η ψυχραιμία που επέδειξε έχει να κάνει και με την ενασχόληση του με την κτηνοτροφία από μικρό παιδί, όπως και από το γεγονός ότι γνωρίζει τον Όλυμπο, την κορυφή του οποίου επισκέπτεται συχνά με τα άλογα του, τους απόγονους του Βουκεφάλα.
Αν και απ’ ότι έδειξε η περιπέτεια του 18χρόνου Θωμά, το βουνό των Θεών, όσο καλά και να το γνωρίζεις δεν πρέπει ποτέ να το υποτιμάς, ιδίως όταν υπάρχουν κακές καιρικές συνθήκες.
