Παρέμβαση σε δικαστήριο της Λάρισας, υπέρ πολίτη και κατά του Ελληνικού Δημοσίου, για το πρόβλημα καθυστέρησης των δικών, έκανε ο Δικηγορικός Σύλλογος Λάρισας. Συγκεκριμένα, παρενέβη αυτοβούλως, στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Λάρισας, προκειμένου να γίνει δεκτή αίτησή Λαρισαίου και να επιδικασθεί σε αυτόν χρηματική ικανοποίηση, από το Ελληνικό Δημόσιο.
Σε δελτίο τύπου, ο Δικηγορικός Σύλλογος Λάρισας, αναφέρει για το θέμα τα εξής: «Είναι γνωστό ότι το πρόβλημα της καθυστέρησης της διαδικασίας απονομής Δικαιοσύνης στη πατρίδα μας, έχει χαρακτήρα συστημικό και δομικό. Η αναμφισβήτητη αυτή πραγματικότητα, έχει επισημανθεί και από τα όργανα των ευρωπαϊκών θεσμών. Υπενθυμίζεται, ότι η επιτροπή υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης στις 6-6-2007 διαπίστωσε την “κατ' εξακολούθηση” παράβαση συγκεκριμένων διατάξεων της Ευρωπαικής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), εκ μέρους της Ελλάδας σχετικά με την υπερβολική διάρκεια των διαδικασιών ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων και κάλεσε την Ελληνική Δημοκρατία να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για τη συμμόρφωσή της προς τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) όπως η αύξηση του αριθμού των οργανικών θέσεων δικαστικών λειτουργών και δικαστικών υπαλλήλων και η ανάπτυξη των κατάλληλων υποδομών. Τα ίδια επεσήμαναν και οι πρόσφατες πιλοτικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) για τις διοικητικές, ποινικές και αστικές δίκες, οι οποίες επίσης υποχρέωσαν τη χώρα μας να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για την συμμόρφωση με τις διαπιστώσεις του. Στα αίτια καθυστέρησης της διαδικασίας απονομής της Δικαιοσύνης, περιλαμβάνονται και η πολυνομία, η έλλειψη κωδικοποίησης της νομοθεσίας, η κακοδιοίκηση, η αλόγιστη άσκηση ενδίκων μέσων εκ μέρους του Δημοσίου και των λοιπών δημοσίων αρχών (Ο.Κ.Α., Ο.Τ.Α., Ν.Π.Δ.Δ. κλπ) με μόνο σκοπό την επιμήκυνση των υποχρεώσεων τους και η μη συμμόρφωση με το νομολογιακό προηγούμενο.
Κλασσικό παράδειγμα του αρνητικού αυτού φαινομένου αποτελεί η περίπτωση συμπολίτη μας του οποίου παρακρατήθηκε αχρεωστήτως ποσόν φόρου, για την απόδοση του οποίου άσκησε προσφυγή στο διοικητικό δικαστήριο το 2007, η οποία, αφού τελικά συζητήθηκε σε πρώτο βαθμό το 2012, έγινε δεκτή.
Ενόψει της προφανούς αυτής υπέρβασης της εύλογης διάρκειας της δίκης αλλά και της παρελκυστικής τακτικής του Δημοσίου, το οποίο δεν αρκέστηκε στην παράνομη φορολόγηση και δεν συμμορφώθηκε με την απόφαση όπως όφειλε, ο πολίτης άσκησε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Λάρισας, το ένδικο βοήθημα της αίτησης δίκαιης χρηματικής ικανοποίησης το οποίο υποχρεώθηκε η πολιτεία να θεσπίσει με βάση τις αποφάσεις του ΕΔΔΑ και αίτημα των δικηγορικών συλλόγων, ώστε να αναγκασθεί υπό την απειλή και το βάρος επιδίκασης χρηματικών ποσών υπέρ των πολιτών, να άρει επιτέλους τις δομικές και συστημικές αδυναμίες της οργάνωσης του δικαστικού συστήματος, με τέτοιο τρόπο, ώστε τα δικαστήρια να εγγυώνται το δικαίωμα απονομής της δικαιοσύνης εντός ευλόγου χρόνου. Μετά την άσκηση της αίτησης αυτής το αντίδικο Ελληνικό Δημόσιο αναγκάστηκε να συμμορφωθεί δηλαδή μετά πάροδο εξη και πλέον ετών σε ένα μόνο βαθμό δικαιοδοσίας.
Επειδή τα ανωτέρω ζητήματα άπτονται ευθέως και αμέσως της αποστολής του δικηγόρου, ως υπερασπιστή των ανθρώπινων δικαιωμάτων, και της αποστολής του δικηγορικού συλλόγου, ως υπερασπιστή των αρχών και των κανόνων του κράτους δικαίου, σε μια δημοκρατική πολιτεία και ως εγγυητή της διασφάλισης της αποτελεσματικής και ταχείας απονομής της δικαιοσύνης, σύμφωνα με ρητές διατάξεις του νέου Κώδικα Δικηγόρων και αφορούν ζητήματα έντονου κοινωνικού ενδιαφέροντος, που ενδιαφέρουν το δικηγορικό σώμα, τα μέλη του συλλόγου, καθώς και μεγάλο κύκλο ενδιαφερομένων προσώπων (δηλαδή το κοινωνικό σύνολο), ο Δικηγορικός Σύλλογος Λάρισας άσκησε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Λάρισας, αυτοβούλως, παρέμβαση υπέρ του συμπολίτη μας στη δίκη αυτή, προκειμένου να γίνει δεκτή αυτή και να επιδικασθεί σε αυτόν από το Ελληνικό Δημόσιο η χρηματική ικανοποίηση. Με την ευκαιρία αυτή δηλώνουμε ότι θα ασκούμε το δικαίωμα της παρέμβασης σε κάθε δίκη όταν κρίνεται οτι διακυβεύεται ζήτημα μείζονος εθνικού, κοινωνικού, πολιτισμικού ή οικονομικού ενδιαφέροντος, το οποίο είναι θεμελιωμένο σε ρητή και συγκεκριμένη διάταξη του πρόσφατα ψηφισθέντα Κώδικα Περί Δικηγόρων.»
