Είναι πράγματα και καταστάσεις, που δεν μπορεί να περιγράψει κανείς.
Ένα τεράστιο πλήθος, πολύς κόσμος, πάρα πολύς, μέσα και έξω από τον ιερό ναό του Αγίου Χαραλάμπους και στη συνέχεια να ανηφορίζει σιωπηλός προς το κοιμητήριο, συνοδεύοντας τον μικρό Αλέξανδρο στην τελευταία του κατοικία. Την ώρα, που σε όλη τη Νίκαια, επικρατούσε σιγή...
Η κακιά στιγμή, η κακιά ώρα, ό,τι να πει κανείς, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Αργά το βράδυ της Τετάρτης, η τηλεόραση έδειχνε ποδοσφαιρικό αγώνα, στο απομακρυσμένο σπίτι πάνω σε λόφο, στις άκρες του οικισμού της Νίκαιας. Ένα κυνηγετικό όπλο σε μια ντουλάπα και τα δύο αδέλφια, ο 13χρονος Αλέξανδρος μαθητής της Α΄ Γυμνασίου, με τον κατά ένα χρόνο μεγαλύτερο αδελφό του, βρέθηκαν να παίζουν με αυτό. Σε άλλο χώρο και ο 6χρονος τρίτος αδελφός. Το κακό έγινε ξαφνικά, το πώς και τι, μικρή σημασία έχουν και ο Αλέξανδρος σωριάστηκε. Ο θάνατος ήταν ακαριαίος...
Πολύ βαρύ το κλίμα χθες στον οικισμό της Νίκαιας. Δύσκολα μιλούσαν οι άνθρωποι. Άδεια η πλατεία, λίγος κόσμος περνούσε, βιαστικός, αλλά οι συνήθεις κυκλοφοριακοί θόρυβοι και η μεγάλη κίνηση, στον κεντρικό δρόμο Λάρισας- Φαρσάλων. Οι περαστικοί μπορεί να μην γνώριζαν ή απλά να προσπαθούσαν να συνεχίσουν τον δρόμο τους. Στο σχολείο έγινε και κάποια κουβέντα περί όπλων...
Το ιδιαίτερα βαρύ κλίμα, προσπάθησε να αποδώσει και ο δήμαρχος κ. Ρίζος Κομήτσας, υπογραμμίζοντας ότι «η κοινωνία της Νίκαιας είναι συγκλονισμένη. Μάλιστα και πριν από χρόνια, υπήρξε κι ένα ακόμα ανάλογο συμβάν...Η οικογένεια είναι ιδιαίτερα αγαπητή, τι να πω άλλο...».
Ο θάνατος του Αλέξανδρου, άνοιξε όμως ένα άλλο κεφάλαιο, που αφορά όλους. Το ζήτημα της κατοχής κυνηγετικών όπλων και της χρήσης τους. Η κουβέντα ξαναρχίζει...
