Του Δημήτρη Βάλλα
Ένα ακόμα ιστορικό «στέκι» της πόλης το θρυλικό –κατά πολλούς- καφενείο «Πιγκουίνος» περνά πλέον στην ιστορία, καθώς ο τελευταίος ιδιοκτήτης του χθες κέρασε τους επίσης τελευταίους πελάτες του και τους αποχαιρέτησε.
Με τους τελευταίους του... Πιγκουίνου βρεθήκαμε, τιμής ένεκεν, χθες το μεσημέρι και έτσι έπρεπε, καθώς για χρόνια τώρα το μαγαζί ήταν δημοσιογραφικό στέκι, αλλά και ο μόνιμος προμηθευτής αναψυκτικών και καφέδων της «Ε».
Ας αφήσουμε λοιπόν τις συγκινήσεις και αρχίσουμε από την αρχή...
Το καφενείο λοιπόν με 3 δραχμές το ούζο, καφές 1,20, τίλιο 1 δραχμή και με ακριβότερη τη μερίδα μπακαλιάρου μόνο πρωτοξεκίνησε 40 χρόνια πριν, όταν έκλεισε η γνωστή ταβέρνα «Χαλεπά» που βρισκόταν στην γωνία Ασκληπιού και Παπασταύρου, εκεί που τώρα βρίσκεται το κατάστημα αθλητικών ειδών «Europa».
Από εκεί φεύγοντας ο Γιώργος Μπαζούκης που εργαζόταν ως σερβιτόρος με συνέταιρο τον Νίκο Κέντρα άνοιξαν το καφενείο επί της Ασκληπιού 15.
«Νονός» του καφενείου, ο τότε δημοσιογράφος της «Ε», Αλέκος Χατζηευθυμίου γνωστός σε όλους ως «Α.Χ.» που έριξε την ιδέα για το όνομα Πιγκουίνος...
«Πρέπει να υπάρχει ένα όνομα που να συνδέεται με το υγρό στοιχείο, είχε πει, τότε ο Α.Χ., υπονοώντας φυσικά όχι τις βουτιές στο...νερό.
Η πρόταση έγινε αποδεκτή και ο «Πιγκουίνος» συνέχισε την παρουσία του επί της Ασκληπιού μέχρι το 1989.
Ο Γιώργος παίρνει σύνταξη και τη λειτουργία του καφενείου με τους ίδιους παλιούς Λαρισαίους ως πελάτες, αναλαμβάνει ο συνέταιρός του Νίκος Κέντρας.
«Από δώ, θα μας πει ο Νίκος πέρασε όλη η Λάρισα, ζήσαμε προξενιά, χωρισμούς καλλιτεχνικά δρώμενα και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς.
Η πιο ευτυχισμένη στιγμή του μαγαζιού, ήταν όταν τότε ο συνεταίρος ο Γιώργος κέρδισε στο Προπό 13άρι στο πρωτάθλημα της... Αργεντινής. Θυμάμαι πήρε περίπου 2.500.000 δραχμές που ήταν πολλά λεφτά γιατί τότε αγόραζες με αυτά τέσσερα διαμερίσματα!
Παρόλα αυτά παρέμεινε απλός και στη θέση του και τελικά γεράσαμε μαζί!
Μεσημέρι και βροχή μια να δυναμώνει και μια να λιγοστεύει.
Οι τελευταίοι του «Πιγκουίνου» σήκωσαν τα ποτήρια...
«Κερασμένα από μένα παιδιά και δεν έχει άλλο», αναφώνησε συγκινημένος ο Νίκος που έφυγε κλείνοντας τελευταίος την πόρτα και μοιράζοντας ποτήρια και φλιτζάνια για σουβενίρ...
