ΕΛΑΣΣΟΝΑ (Γραφείο «Ε»)
Του Γιάννη Μουκίδη
«Δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη του Ολύμπου, όσο υπάρχει στο βουνό το στρατόπεδο του ΚΕΟΑΧ».
Αυτό είναι το μήνυμα που θα στείλει στην τοπική και κεντρική ηγεσία του στρατού αντιπροσωπεία Ελασσονιτών, στις επαφές που θα έχει το αμέσως επόμενο διάστημα, καθώς εύλογες απορίες και δικαιολογημένη ανησυχία έχει προκαλέσει η κατασκευή και τοποθέτηση τριπλού συρματοπλέγματος, που οριοθετεί την έκταση που ανήκει στο ΚΕΟΑΧ Ολύμπου στο χιονοδρομικό κέντρο. Η «Ε» έχει δεχθεί τηλεφωνήματα διαμαρτυρίας για το ζήτημα που προκύπτει, ενόψει και της χειμερινής περιόδου και ήδη, με δημοσιεύματά τους οι τοπικές εβδομαδιαίες εφημερίδες «ΕΚΔΟΣΗ» και «ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ» αναφέρονται διεξοδικά στο σοβαρό θέμα.
Φαίνεται λοιπόν ότι μετά την απομάκρυνση του στρατοπέδου πυρομαχικών της ΠΑΠ, το τοπικό αίτημα διευρύνεται και συμπεριλαμβάνει και την απομάκρυνση του ΚΕΟΑΧ, ώστε η επισκεψιμότητα του βουνού να γίνεται πιο εύκολα.
Είναι χαρακτηριστικό πως στους Αγώνες Παγκοσμίου Ορειβατικού Σκι στον Όλυμπο, η έναρξη των αγώνων καθυστέρησε, καθώς οι στρατονόμοι (φωτ.) ανέμεναν το πράσινο φως από τη διοίκηση του Στρατοπέδου, ενώ «παρών» ήταν ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας κ. Γεωργούλης και ο αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας κ. Λοπέζ.
Αθ. Παιδής
Τη δυσφορία των κατοίκων της Ελασσόνας για την ενέργεια του ΚΕΟΑΧ μετέφερε στον διοικητή της 1ης Στρατιάς κ. Μανωλά ο περιφερειακός σύμβουλος Αθανάσιος Παιδής, με τον Στρατηγό να διευκρινίζει πως «αρμόδια υπηρεσία για το θέμα είναι η Διεύθυνση Ειδικών Δυνάμεων».
Μετά απ’ αυτά ο κ. Παιδής δήλωσε σχετικά στην «Ε»: «Η μη τουριστική αξιοποίηση του Ολύμπου αποτελεί αντικείμενο παγκόσμιας πρωτοτυπίας. Η αξιοποίηση του Ολύμπου είναι συνολική υπόθεση. Είναι υπόθεση όλων μας . Η αξιοποίηση του Ολύμπου πρέπει να είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες του τουριστικού κλάδου όχι μόνο της περιοχής αλλά όλης της χώρας. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια σημαντική προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση αφού με τη συνδιοργάνωση της Περιφέρειας Θεσσαλίας έχουν πραγματοποιηθεί αγώνες παγκόσμιας εμβέλειας . Πρέπει λοιπόν να βρεθεί η χρυσή τομή της ελεύθερης πρόσβασης των πολιτών στο βουνό και της λειτουργίας του στρατοπέδου . Είναι λογικό ο στρατός για λόγους ασφαλείας να θέλει να κάνει περίφραξη αλλά είναι απαραίτητη και η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών. Πιστεύω ότι υπάρχουν οι λύσεις, ώστε και η ασφάλεια του χώρου να υπάρχει, και η πρόσβαση των πολιτών να γίνεται χωρίς εμπόδια. Εάν μακροπρόθεσμα θα μπορούσε να υπάρχει ένα πλάνο απαμάκρυσνης του στρατοπέδου και αξιοποίησης των εγκαταστάσεων από τοπικούς φορείς θα ήταν ίσως το ιδανικό, αλλά είναι κάτι που θέλει χρόνο και δεν είναι άμεσα εφικτό. Εν κατακλείδι αυτό που χρειάζεται τώρα είναι διάλογος και συναίνεση και όχι μονομερής ενέργειες, όπως αυτή της περίφραξης από τη μονάδα».
Κώστας Ζιάκος
Κείμενο με τον τίτλο: «Δύσκολοι αποχαιρετισμοί: Ο Όλυμπος μας», δέχθηκε η «Ε» (...και οφείλει να δημοσιεύσει) από τον γνωστό στην περιοχή μας και όχι μόνο εκπαιδευτικό και φίλο του βουνού και των ορεινών σπορ, δρομέα μεγάλων αποστάσεων(…με συμμετοχές σε διεθνείς μαραθώνιους) κ. Κώστα Ζιάκο, που αναφέρεται με κάθε λεπτομέρεια στο θέμα που προκύπτει.
«Ο Όλυμπος είναι μνημείο ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ κληρονομιάς, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τον οικειοποιείται και τουλάχιστον κανένα συρματόπλεγμα δεν μπορεί να φράζει-παρεμποδίζει την είσοδο σε κανέναν πολίτη του κόσμου αυτού», επισημαίνει με νόημα, ανάμεσα σε όλα, ο κ. Ζιάκος.
Το κείμενο, που έλαβε η «Ε», είναι:
ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ: O ΟΛΥΜΠΟΣ ΜΑΣ
«Κατά την τελευταία μου επίσκεψη στον Όλυμπο, από τις Βρυσοπούλες, διαπίστωσα ότι το Στρατόπεδο του Κ.Ε.Ο.Α.Χ. οριοθέτησε πλήρως την έκτασή του, η οποία έχει παραχωρηθεί από τη Μητρόπολη Ελασσόνας για τη δημιουργία του πριν 50 χρόνια (εγκατάσταση στρατού την περίοδο 1960-1962, πώληση έκτασης 100 στρ., την 28-9-1973 για 26.000 δρχ.). Το αποτέλεσμα της κατασκευής του συρματοπλέγματος είναι να δυσχεραίνει αδικαιολόγητα τη διέλευση των επισκεπτών και με έμμεσο τρόπο να τους αποθαρρύνει από το να επαναλάβουν κάποια μελλοντική επίσκεψη από τη συγκεκριμένη θέση, αναγκάζοντάς τους να αναζητήσουν διαφορετικά σημεία πρόσβασης από άλλες πλευρές του βουνού. Η περίφραξη του Στρατοπέδου περιλαμβάνει επιπρόσθετα το παράπλευρο ρέμα, που βρίσκεται δυτικά του στρατοπέδου και αποτελούσε τη μοναδική δίοδο παράκαμψής αυτού. Τη δίοδο αυτή χρησιμοποιούσαμε όταν το στρατόπεδο απαγόρευε τη διέλευση των επισκεπτών του βουνού κατά τις βραδινές ώρες για λόγους ασφαλείας. Η διέλευση της πύλης του στρατοπέδου κατά τη διάρκεια της ημέρας δεν είναι απαγορευτική, αλλά είναι αμφίβολη, χρονοβόρα (απαιτείται επίδειξη ταυτότητας, καταγραφή των στοιχείων του επισκέπτη και αναμονή για άδεια διέλευσης από τον αρμόδιο αξιωματικό) και τρόπον τινά αγχωτική, αφού πρέπει να προσδιορίσει κανείς τη συγκεκριμένη περιοχή του βουνού που πρόκειται να επισκεφθεί, να δώσει τον αριθμό του κινητού του τηλεφώνου και να δηλώσει επακριβώς την ώρα της επιστροφής του (...για να λάβει πολλές φορές αρνητική απάντηση). Εξάλλου εκδράμει κανείς στο βουνό για να απαλλαγεί από το άγχος της καθημερινότητας και όχι για να το μεταφέρει μαζί του.
Προσωπικά, επισκέπτομαι τη συγκεκριμένη περιοχή τακτικά τα τελευταία 20 χρόνια και διαπιστώνω ότι o Στρατός, χρόνο με τον χρόνο, είναι λιγότερο συνεργάσιμος και φιλικός προς τους επισκέπτες (βλέπε και μετατροπή του καταφύγιου Βρυσοπούλες σε Λέσχη Αξιωματικών κ.α.). Αυτή η κατάσταση, μάλιστα, έχει επιδεινωθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, γεγονός που κατά πάσα πιθανότητα οφείλεται στη Διοίκηση του Στρατοπέδου.
Θέλω, επίσης, να τονίσω ορισμένα πράγματα, με τυχαία σειρά, εξίσου σημαντικά κατά τη γνώμη μου: οι Βρυσοπούλες είναι η πιο βατή οδός για τους επισκέπτες των κορυφών του Ολύμπου από τη θεσσαλική πλευρά και, αναμφίβολα, η μοναδική που επιτρέπει την πρόσβαση για το ευρύ κοινό στο σύνολο του ορεινού όγκου κατά τη χειμερινή περίοδο. Η πρόσφατη ασφαλτόστρωση του δρόμου από τη Νομαρχία Λάρισας, έγινε με γνώμονα την ανάδειξη και μελλοντική αξιοποίηση του πλούτου του Ολύμπου (τα 2/3 του βουνού βρίσκονται εντός των ορίων της Περιφέρειας Θεσσαλίας) και όχι για να εξυπηρετήσει κατά προτεραιότητα τις ανάγκες του Στρατοπέδου. Η κατασκευή του λιφτ της χιονοδρομίας, πριν από 15 χρόνια περίπου, δεν χρηματοδοτήθηκε αποκλειστικά από κονδύλι του Στρατού αλλά και την Αναπτυξιακή Ελασσόνας μέσω Leader I, σε ένα σημαντικό ποσοστό (της τάξης του 70%). Να σημειωθεί ότι χρηματοδότηση από τους ίδιους πόρους διατέθηκε και για εργασίες συντήρησης του καταφυγίου Βρυσοπούλες (το 1995), το οποίο 2-3 χρόνια αργότερα μετατράπηκε σε στρατιωτικό κτίριο και δη σε λέσχη αξιωματικών. Είναι ευνόητο ότι το εν λόγω καταφύγιο προϋπήρχε των στρατιωτικών εγκαταστάσεων και φιλοξενούσε πλήθος επισκεπτών ιδιαίτερα κατά τη χειμερινή περίοδο. Το Στρατόπεδο του Κ.Ε.Ο.Α.Χ. θα πρέπει να αφήσει κατά μέρος την αλαζονική στάση, που επιδεικνύει τα τελευταία 15 χρόνια προς τους πολίτες και να συνεργαστεί με τοπικούς συλλόγους και φορείς. Στα πλαίσια αυτής της μεταστροφής, η Διοίκηση του Στρατοπέδου θα πρέπει κατ’ αρχάς να διασφαλίσει την ελεύθερη πρόσβαση στο βουνό ακόμη και αν χρειαστεί ο επανασχεδιασμός της οριοθέτησης του στρατοπέδου. Ο Όλυμπος είναι μνημείο ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ κληρονομιάς, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τον οικειοποιείται και τουλάχιστον κανένα συρματόπλεγμα δεν μπορεί να φράζει-παρεμποδίζει την είσοδο σε κανέναν πολίτη του κόσμου αυτού».
Γ. Τριανταφύλλου
Στο ίδιο μήκος κύματος και οι δηλώσεις του προέδρου του Χιονοδρομικού Ορειβατικού Συλλόγου Ελασσόνας κ. Γιώργου Τριανταφύλλου στην «Ε».
«Είναι σίγουρο πως ανάπτυξη του Ολύμπου με την ταυτόχρονη παρουσία του στρατοπέδου στο βουνό δεν μπορεί να συνδυαστεί. Η τοποθέτηση του συρματοπλέγματος από το ΚΕΟΑΧ είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής, καθώς και στο παρελθόν έχουν καταγραφεί περιστατικά που δεν συμβάλλουν στην αξιοποίηση του βουνού. Ελπίζουμε οι αρμόδιοι φορείς να σκεφτούν σωστά και να μην χρειαστεί να υιοθετήσουμε άλλες μορφές αγωνιστικής αντίδρασης».
