Της Λένας Κισσάβου
Αν και τα καυσόξυλα πωλούνται φέτος στην αγορά με μειωμένη τιμή, σε σχέση με πέρυσι, παρόλα αυτά μειωμένη παρουσιάζεται και η ζήτησή τους από τους καταναλωτές, από την άποψη της ποσότητας που προμηθεύονται για τον χειμώνα.
Οι έμποροι ξυλείας, υποστηρίζουν ότι συναντούν για πρώτη φορά φέτος ένα τέτοιο «μούδιασμα» στην αγορά, με τους πελάτες τους να είναι περισσότερο από ποτέ διστακτικοί στην αγορά καυσόξυλων και να ζητούν τη μικρότερη δυνατή ποσότητα, μετριάζοντας τα έξοδά τους, λόγω της οικονομικής δυσπραγίας τους.
Κάθε χρόνο αυτήν την εποχή, Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, πωλούνταν οι μεγαλύτερες ποσότητες καυσόξυλων στους καταναλωτές, αλλά όλα δείχνουν ότι λόγω της συντηρητικής ζήτησης που ήδη παρουσιάζεται, πιθανόν φέτος οι περισσότεροι να σκέφτονται να προχωρήσουν με φειδώ στην προμήθειά τους αυτόν τον χειμώνα. Εκτιμάται ότι το σκεπτικό των περισσότερων είναι να διαπιστώσουν στην πορεία τις ανάγκες τους, ανάλογα και με τις καιρικές συνθήκες του φετινού χειμώνα, θεωρώντας ότι θα είναι ήπιος και ότι δεν θα χρειαστεί να ξοδέψουν πολλά χρήματα για τις ανάγκες τους.
Αυτή η πεποίθηση πιθανόν να πηγάζει και από το ήπιο κλίμα που είχε στη μεγαλύτερη διάρκειά του ο περσινός χειμώνας, στη χώρα μας, που ευνόησε στην οικονομία καύσιμης ύλης για θέρμανση.
ΚΑΥΣΟΞΥΛΑ ΜΕ ΧΩΡΙΚΟ
ΚΥΒΙΚΟ ΜΕΤΡΟ!
Επίσης αυτό που «μούδιασε» και ξάφνιασε, γενικά εμπόρους και καταναλωτές, είναι η απόφαση του κράτους να πωλούνται τα καυσόξυλα, από την 1-1-2013, όχι με τον τόνο, αλλά με το χωρικό κυβικό μέτρο!
Έμποροι και πελάτες αναγκάζονται να εφαρμόζουν μια ιδιαίτερα δύσκολη μέτρηση, (στην ουσία έναν κανόνα φυσικής, στην αναζήτηση του όγκου) που απαιτεί χρόνο και ειδικές επιστημονικές γνώσεις. Συγκεκριμένα αντί να ζυγίζουν στην πλάστιγγα τόνο, η απόφαση του υπουργείου, τους επιβάλλει να «ντανιάζουν» σύμφωνα με τον χαρακτηριστικό όρο, τα ξύλα και έπειτα να μετρούν το μήκος, το ύψος και το πλάτος τους, για να βγάλουν τον αποτέλεσμα του όγκου τους.
Βέβαια, οι πελάτες ούτε γι’ αστείο δεν μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία και επιμένουν να ζητούν καυσόξυλα με τον τόνο, χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Είναι ένα μέτρο μη εφαρμόσιμο στην πράξη, που η λογική του βασίζεται στο να εξασφαλίσει στον καταναλωτή ν’ αγοράζει ξερό ξύλο.
Ο καταναλωτής είναι δύσκολο να καταλάβει την ποιότητα του ξύλου κατά την αγορά του, καθώς αυτή διαπιστώνεται και μόνο με την καύση. Σύμφωνα με τους επαγγελματίες του είδους ένα στοιχείο που μπορεί να υποψιάσει για την κατώτερη ποιότητα ξύλου, είναι η πολύ χαμηλή τιμή του.
ΑΠΟ 130 ΜΕ 150 ΕΥΡΩ
Η ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΤΟΝΟΥ
Η τιμή των καυσόξυλων, σύμφωνα με τον κ. Ανδρέα Κοσμά, ιδιοκτήτη της λαρισινής εταιρείας ξυλείας «Ξυλεία Κοσμά», μειώθηκε σε σχέση με πέρυσι στα 130 μέχρι και 150 ευρώ των τόνο, ενώ πέρυσι αντίστοιχα η τιμή τους ανερχόταν στα 140 ευρώ ως 165 ευρώ τον τόνο, στα είδη δρυς, οξιά και πουρνάρι.
Αν και θα περίμενε κανείς, όπως υποστηρίζει ο κ. Κοσμάς, να προμηθευτούν μεγάλες ποσότητες ξύλων φέτος οι καταναλωτές, για τις σόμπες και τα τζάκια, με το σκεπτικό να μειώσουν τα έξοδα της καύσης πετρελαίου και φυσικού αερίου, αντίθετα είναι συγκρατημένοι.
Αυτό μαρτυρά ότι η βασική τους ανάγκη, η θέρμανση τον χειμώνα, λόγω των εξαντλητικών φόρων που έχουν επιβληθεί σε κάθε νοικοκυριό, έρχεται σε δεύτερη μοίρα! Οι οικονομικές δυνατότητες για την κάλυψη βασικών αναγκών, φτάνουν κάθε χρόνο στο ναδίρ, για όλο και μεγαλύτερο πληθυσμό, στη χώρα.
Παράλληλα, στο πλαίσιο της εφαρμογής μιας οικονομικότερης διαχείρισης, και στην θέρμανση, συνεχίζεται φέτος η ζήτηση σε αγορά μηχανημάτων καύσης πέλετ, καυστήρων ξύλου και σε κατασκευές τζακιών, τόνισε ο κ. Κοσμάς, συμπληρώνοντας ότι ακόμη κι αυτή παρατηρείται μικρότερη από πέρυσι.
ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑ
Το φαινόμενο προμήθειας φθηνών καυσόξυλων από τη Βουλγαρία συνεχίζεται. Πρόκειται για ξύλα που πωλούνται σε χαμηλή τιμή, σε σχέση με αυτή που δίνουν οι έμποροι της Λάρισας, οι οποίοι προμηθεύονται καυσόξυλα από τους Δασικούς Συνεταιρισμούς, προερχόμενα κυρίως από δάση του Κισσάβου και του Μαυροβουνίου. Αυτά τα είδη ξυλείας είναι δρυς, οξιά και πουρνάρι.
Εκτιμάται και έχει διαπιστωθεί στην πράξη, ότι τα βουλγάρικα είναι κατώτερης ποιότητας ξύλα, σε σχέση με τα ελληνικά, καθώς έχει παρατηρηθεί ότι είναι πρόσφατα κομμένα, τα λεγόμενα «φρέσκα» και ως εκ τούτου ακατάλληλα για καύση, καθώς τα καλύτερα προς πώληση αυτή την περίοδο είναι αυτά που έχουν κοπεί πριν τρεις με τέσσερις μήνες.
