Ρεπ: Γιώργος Ρούστας
Φωτ: Νίκος Σιούμκας
Θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί το κυνήγι του «κρυμμένου θησαυρού». Κρυμμένου γιατί βρίσκεται σε υψόμετρο 1.500 μέτρων, μέσα στην πυκνή βλάστηση του Κισσάβου και θησαυρού γιατί αν κατασκευαστεί θα λύσει οριστικά το πρόβλημα ύδρευσης και άρδευσης των περιοχών που βρίσκονται στους πρόποδες του βουνού (Δήμος Αγιάς και πρώην Δήμοι Λακέρειας, Ευρυμενών).
Ο λόγος για το περίφημο φράγμα Μπελμά, το οποίο αν και αναφερόταν σε όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις υποψήφιων δημάρχων και νομαρχών, εν τούτοις παραμένει ακόμη στα χαρτιά.
Το έργο αποτελεί όραμα δεκαετιών για τους κατοίκους και κυρίως τους αρδευτές της επαρχίας Αγιάς. Έτσι άνθρωποι που αγαπούν τον τόπο τους και έχουν αποφασίσει να παλέψουν για την επιβίωσή τους στην περιοχή μέχρι τέλους, αποφάσισαν να επαναφέρουν το θέμα στην επικαιρότητα, μήπως και αποφασίσει κάποιος πολιτικός να ασχοληθεί σοβαρά με την υπόθεση και να μην περιοριστεί απλά σε μια επερώτηση στη Βουλή.
Το ραντεβού με τους Αχιλλέα Σφυρή, Φίλιππο Μούμο, Γιώργο Γκουντάρα, Βάιο Ζιούρκα (Βελίκα), Ηλία Ευσταθίου (Κόκκινο Νερό), Χρήστο Ρήγα (Μελιβοία) δόθηκε στη Μελιβοία.
Το ταξίδι με αυτοκίνητα 4Χ4 ξεκίνησε και μέσα από έναν κακοτράχαλο δρόμο, αλλά στο πράσινο και μετά από 30 λεπτά περίπου φτάσαμε στην περίφημη πράσινη παράγκα. Το Κυνηγετικό Καταφύγιο με το Κιόσκι αποτελεί όαση, για κάθε επισκέπτη στην περιοχή του Κισσάβου, αν και δυστυχώς αυτό ήταν κλειστό. Ας ελπίσουμε τους χειμερινούς μήνες, που πιθανότατα θα είναι περισσότερο απαραίτητο για τους επισκέπτες να μην είναι κλειδωμένο. Στο καταφύγιο μπορεί κανείς να διακρίνει μεγάλα μαύρα λάστιχα, τα οποία έχουν τοποθετήσει αρδευτές στην κορυφή του Κισσάβου, για να μεταφέρουν νερό από τις διάφορες πηγές του Κισσάβου στα χωράφια τους. Ορισμένα λάστιχα διανύουν μέσα στο βουνό ακόμη και απόσταση 25 χιλιομέτρων για να μεταφέρουν στα χωράφια το απαραίτητο νερό. Μπορεί να φανταστεί κανείς και τα έξοδα των αγροτών για μια τέτοια επένδυση.
Να σημειωθεί πως κατά τη διάρκεια της διαδρομής, ουσιαστικά σε απίθανα σημεία, όπου εύκολα μπορούσες να γκρεμοτσακιστείς, συναντήσαμε συνεργεία του Συνεταιρισμού Χαλκιδικής, τα οποία ανέλαβαν από το Δασαρχείο Αγιάς την υλοτόμηση του Κισσάβου, ενώ η θερμοκρασία από τους 25 βαθμούς Κελσίου, μετά από λίγο υποχωρεί στους 17!
Μετά από λίγο (3 χλμ.) η αυτοκινητοπομπή φτάνει στον προορισμό της. Στα σύνορα της κοιλάδας του Μπελμά με την κοιλάδα των Λιβαδίων, πλάτος 250 μέτρων και μήκος 4 χλμ. αμφότερες, κάτω από την κορυφή του Κισσάβου, στην παλιά κεραία του ΟΤΕ. Τις χωρίζει ένας μεγάλος λόφος. Το ευτύχημα είναι ότι η φύση συνωμότησε και ουσιαστικά δημιούργησε μόνη της τις υποδομές που απαιτούνται για την κατασκευή του φράγματος. Ακόμη και η αυτοσχέδια έξοδος (στόμιο) του φράγματος, 20 μέτρων περίπου, φαντάζει ιδανική.
ΤΑ ΟΦΕΛΗ
ΤΟΥ ΦΡΑΓΜΑΤΟΣ
Στην κορυφή του Κισσάβου, όπου η σκέψη δεν βρίσκει αναχώματα και κοιτάζει μακριά, η αντιπροσωπεία των κατοίκων της επαρχίας, που μας οδήγησε εκεί ξεσπά:
Σύμφωνα με τον Αχιλλέα Σφυρή «το φράγμα μπορεί να κατασκευαστεί με λίγα λεφτά και να έχει πολλαπλασιαστικά οφέλη. Να βρεθεί καταρχήν τρόπος να χρηματοδοτηθεί η μελέτη, είτε από την Περιφέρεια Θεσσαλίας, είτε από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Αυτή τη στιγμή μας έχουν απαγορέψει τις γεωτρήσεις και αναγκαζόμαστε με δικά μας έξοδα να φτιάξουμε μικρές λιμνοδεξαμενές. Αν γίνει το φράγμα, εκτός από το πρόβλημα άρδευσης που είναι μεγάλο, θα λυθεί και το υδρευτικό, αφού θα εμπλουτιστεί ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας. Μπορεί να δημιουργηθεί και ένας ΤΟΕΒ, ο οποίος με συνδρομές μελών θα αποκτήσει έσοδα και θα γίνουν τα βασικά έργα υποδομής. Ταυτόχρονα η περιοχή μπορεί να γίνει επισκέψιμη, κυρίως στα Λιβάδια. Πριν από πολλά χρόνια ο Πλαστήρας με μηδαμινά έσοδα έφτιαξε την λίμνη Πλαστήρα. Σήμερα είναι αδιανόητο να μην μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα τέτοιο αναπτυξιακό έργο».
Από την πλευρά του ο κ. Ευσταθίου αναφέρει πως «κάποια στιγμή και οι πολιτικοί μας πρέπει να δείξουν τα αντανακλαστικά τους. Σε εποχές μνημονίου, τέτοια έργα που δεν κοστίζουν πολύ και έχουν τεράστια οφέλη για μια ολόκληρη περιοχή είναι έγκλημα να μένουν στα χαρτιά».
Τέλος ο κ. Ρήγας θεωρεί πως «με τη δημιουργία του φράγματος ταυτόχρονα πολλές εκτάσεις που είναι σήμερα ξηρικές θα γίνουν καλλιεργήσιμες και ποτιστικές, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για το εισόδημα των αγροτών της επαρχίας».
