Το βιβλίο του Δημήτρη Ψυχογιού «Η πολιτική βία στην ελληνική κοινωνία» παρουσιάζεται στη Λάρισα την Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014 από το σύλλογο «Φίλοι της ζωντανής παράδοσης – Ο Νικόδημος» και τις εκδόσεις «Επίκεντρο». Η εκδήλωση θα γίνει στο Αμφιθέατρο της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Λάρισας, στις 8:30 μμ, με ομιλητές τον καθηγητή Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Κωνσταντίνο Ν. Μαλίζο, τον μηχανικό Βασίλη Μίχο, τον εκδότη Πέτρο Παπασαραντόπουλο, τον φιλόλογο και βουλευτή Θωμά Ψύρρα και τον ίδιο τον συγγραφέα Δημήτρη Ψυχογιό.
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
«Γιατί η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρώπης όπου έγινε εμφύλιος και δικτατορία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο;» Ενδεικτικό ερώτημα που θέτει ο συγγραφέας στον πρόλογό του, για να καταλήξει στην βασική ιδέα που διαπνέει τα κείμενα αυτού του βιβλίου: «η βία εκδηλώνεται με αφορμή κοινωνικά-πολιτικά γεγονότα, έχει όμως πολιτισμικές ρίζες».
Η Ελλάδα έχει τη βιαιότερη πολιτική ιστορία στην Ευρώπη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, υποστηρίζει ο Δημήτρης Ψυχογιός. Η ανάλυσή του επικεντρώνεται στη μεταπολιτευτική περίοδο με στόχο να αποδείξει ότι η τρομοκρατία, οι αιματηρές συγκρούσεις διαδηλωτών-αστυνομίας, η «δίκαιη οργή», οι συνεχείς καταλήψεις και καταστροφές, ακόμα και η απειλητική ενίσχυση των νεοναζί, δεν εξηγούνται από την «υλική βάση», από τις κοινωνικές συνθήκες.
Την αιτία πρέπει να την αναζητήσουμε στην κουλτούρα της ελληνικής κοινωνίας: η πολιτική βία διαιωνίζεται επειδή αποθεώνεται η πολεμική βία των πραγματικών ή φανταστικών προγόνων μας. Πρόκειται για την αγωνιστική ανάγνωση της ιστορίας που η Δεξιά αναδεικνύει ως «πολεμική αρετή των Ελλήνων» και η Αριστερά ως «αντιστασιακό ήθος του ελληνισμού».
Η εκπαίδευση, η βίαιη ρητορική κομμάτων, συνδικάτων και μέσων επικοινωνίας εκμηδενίζουν τις δυνατότητες δημοκρατικού διαλόγου και συμβιβασμών. Υποκινούν τους πολίτες σε συγκρούσεις, σε αγώνες που μιμούνται και δικαιώνουν κάποιους που προηγήθηκαν – που και αυτοί δικαίωναν κάποιους προηγούμενους.
Όπως αναφέρει ο συγγραφέας, «όντας ανίκανοι να διαπραγματευτούμε μεταξύ μας, είχαμε φτάσει σε κατάσταση τέτοιας αδυναμίας που δεν μπορούσαμε πια τίποτα να διαπραγματευθούμε με τους άλλους, για να καταλήξουμε στην αδιαπραγμάτευτη αποδοχή των δύο μνημονίων».
