Ομάδες νεαρών Κρανιωτών, τα Μπαμπαλιούρια, ντυμένοι τσολιάδες, κορίτσια (νύφες) και Κουδουνάδες, άρχισαν το χορό έξω από την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στην Κρανέα Ελασσόνας, την πρώτη μέρα του χρόνου. Έπειτα σε μπλούκια (ομάδες) επισκέπτονταν τα σπίτια, τραγουδώντας τραγούδια για το νοικοκύρη, τον τσέλιγκα, την νοικοκυρά, τον νέο, τη νέα, το νήπιο κ.ά. και εύχονταν ''χρόνια πολλά και καλή χρονιά''. Οι τσολιάδες κρατούσαν στα χέρια τους πετσέτες και χτυπούσαν ελαφρά στους ώμους, σε όποιον τραγουδούσαν, ζητώντας κέρασμα για τα κορίτσια (νύφες). Οι κουδουνάδες ντυμένοι με μάλλινες κάπες και καλυμμένοι στο πρόσωπο ήταν ζωμένοι με βαριές κουδούνες και κρατούσαν στα χέρια πράσα (τα οποία έχουν προηγουμένως ουρήσει) εκφοβίζοντας όσους έχουν πρόθεση να πειράξουν τα κορίτσια ή τους τσολιάδες. Με τον ήχο των κουδουνιών ειδοποιούσαν για την παρουσία τους στους μαχαλάδες αλλά και έδιωχναν το κακό φέρνοντας την ελπίδα και την χαρά στο χωριό! Ο Μ.Ε.Σ.Κ.Ε. (Μορφωτικός Εκπολιτιστικός Σύλλογος Κρανέας Ελασσόνας) υποδέχτηκε την νέα χρονιά αναβιώνοντας το ''γαϊτανάκι'' την ημέρα των Φώτων. Κρατώντας οι χορευτές χρωματιστές κορδέλες, διαφορετικού χρώματος η καθεμιά, τα γαϊτάνια, και χορεύοντας σε ζευγάρια, λικνίζονται, εναλλάσσονται με το ταίρι τους κι έτσι πλέκουν τις κορδέλες πάνω του, δημιουργώντας χρωματιστούς συνδυασμούς. Όταν πια οι κορδέλες τυλιχτούν στο στύλο και οι χορευτές χορεύουν όλο και πιο κοντά σε αυτόν, τότε ο χορός τελειώνει.
Το έθιμο είναι αρχαίο και αναβιώνεται τις Απόκριες σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.Το γαϊτανάκι συμβολίζει εποχές και τα γυρίσματα του καιρού, ο κύκλος του χρόνου όπως ακριβώς και η ζωή με τις χαρές και τις λύπες της, τη ζωή και τον θάνατο, η φύση που συνεχώς αναγεννάται, η άνοιξη μετά το σιωπηλό και κρύο χειμώνα.
