Πολλοί είναι αυτοί που υποστήριζαν ότι η ψήφος της Τρίτης Ηλικίας, στη χθεσινή εκλογική μάχη θα ήταν καθοριστική, καθώς ένας στους πέντε εκλογείς είναι άνω των 71 ετών. Μάλιστα σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, το 1/5 των εκλογέων στις κάλπες του Ιανουαρίου πλησίασε τα 2.000.000. Και σε μία περίοδο την οποία η αποχή στους νέους αναμενόταν να χτυπήσει κόκκινο, τότε όλοι καταλαβαίνουμε πόση σημασία έχουν για τα πολιτικά κόμματα οι γνώμες των ηλικιωμένων.
Η «Ε» τους αναζήτησε χθες στα εκλογικά τμήματα της Λάρισας και δεν δυσκολεύθηκε να τους βρει. Λίγο μετά τις 10:30 το πρωί, αμέσως μετά την εκκλησία, θαρρείς πως κατέφθασε έξω από τα σχολεία κάποιο λεωφορείο του ΚΑΠΗ. Βέβαια όπως μας είπε ο δικαστικός αντιπρόσωπος υπήρχαν αρκετοί, οι οποίοι προσήλθαν με το άνοιγμα της κάλπης. «Προφανώς ήθελαν να ξεμπερδεύουν, για να πάνε για τσιπουράκι μετά την εκκλησία και να προχωρήσουν στο αγαπημένο τους σπορ, τον πολιτικό σχολιασμό. Σήμερα γι' αυτούς είναι γιορτή», θα μας πει χαριτολογώντας.
Η Τρίτη Ηλικία έδειχνε να απολαμβάνει την εκλογική διαδικασία. Οι περισσότεροι συνταξιούχοι δεν βιάζονταν. Συζητούσαν με άλλους συνομήλικους, άλλοι ανέμεναν καρτερικά κάτω από τον ίσκιο τη γιαγιά να ασκήσει κι αυτή το εκλογικό της δικαίωμα. Κάτω από τον πλάτανο του σχολείου συναντήσαμε τρεις ηλικιωμένους να συζητούν για τις εκλογές. Έδειχναν να συμφωνούν, αλλά στην πορεία της συζήτησης διαπιστώσαμε ότι ο ένας είχε ψηφίσει διαφορετικό κόμμα από τους άλλους δύο. Ωστόσο όπως μας τόνισαν και οι ίδιοι «οι εποχές σήμερα έχουν αλλάξει. Δεν υπάρχει ο φανατισμός του παρελθόντος. Και πολύ σωστά, αφού ο κόσμος άργησε αλλά το κατάλαβε ότι η σωτηρία της χώρας δεν θα έρθει από τα κόμματα και τους πολιτικούς, αλλά από τους ίδιους τους πολίτες» θα μας πούνε οι εκπρόσωποι της Τρίτης Ηλικίας, ενώ σχολιάζοντας την άρνηση της νεολαίας να ψηφίσει, αν και το καταδικάζουν ως γεγονός, «διότι με την ψήφο σου θα προσπαθήσεις να αλλάξεις κάποια πράγματα, με την αποχή παραμένεις παθητικός», εν τούτοις προσπαθούν να το δικαιολογήσουν: «Οι νέοι σήμερα είναι απογοητευμένοι. Έχουν μάθει αλλιώς. Σιγά μην στηθεί ο γιος μου στην ώρα, το μεσημέρι που θα ξυπνήσει για να ψηφίσει. Και ποιους, αφού τους θεωρεί όλους ίδιους. Μην κοιτάς εμάς. Στην εποχή μας η ψήφος ήταν υποχρεωτική, το κλίμα πολωτικό και αλίμονό μας αν δεν υπακούγαμε στον πατέρα μας».
Κατά τ' άλλα και σε αυτή την εκλογική διαδικασία εντοπίσαμε και περιπτώσεις ανήμπορων ή εξασθενημένων ηλικιωμένων, που μεταφέρονταν από νεότερους υποβασταζόμενοι, έχοντας φυσικά έτοιμο το ψηφοδέλτιο στην τσέπη του σακακιού. Προφανώς ο συνοδός «καιγόταν» για το χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα και δεν ήθελε να πάει χαμένη ούτε μια ψήφος. «Ε! κι αν ταλαιπωρήθηκε λίγο ο παππούς, θυσία για τα εγγόνια του» θα μπορούσε να ήταν η ανταπάντηση στην παρατήρησή μας.
Ο κ. Θανάσης 72 ετών σε πολύ καλή κατάσταση, έδειχνε ευδιάθετος και έτοιμος να μας αναλύσει την πολιτική κατάσταση και να προβλέψει τον νικητή των εκλογών. Εμείς του ζητήσαμε να μας σχολιάσει μόνο το κλίμα των ημερών. «Παλιότερα ήμουν παθιασμένος με την πολιτική. Θυμάμαι ομηρικούς καβγάδες με γείτονες και φίλους, ακόμη κι έξω από τα εκλογικά τμήματα, την ημέρα των εκλογών. Σήμερα και τα τελευταία χρόνια πολλή βουβαμάρα ρε παιδί μου. Άνοστη κατάσταση, όπως άνοστοι είναι και οι περισσότεροι πολιτικοί μας. Δεν θυμάμαι πόσες φορές έχω ψηφίσει. Τον τελευταίο καιρό τόσες φορές που έγιναν εκλογές, έχω χάσει τον λογαριασμό. Δυστυχώς δεν χρειάστηκε να συζητήσω ή να προσπαθήσω να επηρεάσω ή να επηρεαστώ από τα παιδιά μου, αφού η κόρη μου βρίσκεται στο εξωτερικό».
Από την πλευρά του, ο κ. Μένιος συνοδευόμενος από την εγγονή του ετοιμάζεται να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα. «Από μικρή στα βάσανα» τον ρωτάμε χαμογελαστά...
«Μα γι' αυτήν έρχομαι να ψηφίσω» μας απαντά και συνεχίζει: «Δεν μας έχουν μείνει πολλά όπλα για να παλέψουμε για το μέλλον των παιδιών και των εγγονών μας. Γιατί γι' αυτά πρέπει να ψηφίζουμε εμείς οι συνταξιούχοι και όχι για τις αυξομειώσεις των συντάξεών μας. Δεν προέχουν αυτές, αλλά ένα καλύτερο αύριο για τη νέα γενιά.
«Έχετε έτοιμο το ψηφοδέλτιο» συνεχίζουμε να τον πειράζουμε...
«Όχι, δόξα τω Θεώ ακόμη τα 'χω 400. Δεν παρεξηγώ όμως κι αυτούς που τους τα δίνουν άλλοι, έτοιμα. Δεν είδες στις προηγούμενες εκλογές που η γιαγιά μπερδεύτηκε κι έριξε στην κάλπη τις εξετάσεις ούρων της, και μια άλλη τον φάκελο με το 20 ευρώ. Πάνε τα λεφτά, πάει χαμένη και η ψήφος» θα μας πει γελώντας, κι αμέσως μπήκε στο σχολείο, αφού η μικρή -σε αντίθεση με τον κ. Μένιο- δεν είχε όρεξη για πολλά...
Την κ. Βούλα δεν τη ρωτήσαμε φυσικά για την ηλικία της, αλλά αυτοπροδόθηκε αφού όπως μας εξομολογήθηκε ψήφισε για πρώτη φορά στις 19 Φεβρουαρίου του 1956, τότε δηλαδή που απέκτησαν οι Ελληνίδες δικαίωμα ψήφου στη χώρα. Η ακοή της δεν βρισκόταν και στην καλύτερη κατάσταση της, οπότε συνομιλήσαμε με την κόρη της που τη συνόδευε. «Τον Ιανουάριο, λόγω καιρικών συνθηκών δεν προσήλθε στις κάλπες. Σήμερα αφού ο καιρός βοηθούσε και η ίδια ήταν σε καλή κατάσταση, είπαμε να την φέρουμε να ψηφίσει. Θα τη βοηθήσει ψυχολογικά. Ο συγχωρεμένος ο άντρας της άλλωστε ήταν βαθιά πολιτικοποιημένος. Δεν σας κρύβω ότι της έχουμε δώσει έτοιμο το ψηφοδέλτιο, αλλά για τυπικούς λόγους. Έτσι κι αλλιώς το ίδιο κόμμα ψηφίζει τόσα χρόνια...» δήλωσε η κόρη της.
Γ. Ρούστας
