Hμέρα χαράς μεγάλης ξημέρωσε σήμερα, Αδελφοί μου. Χριστούγεννα. Και τα Χριστούγεννα είναι όντως ημέρα μεγάλης χαράς. Είναι η ατίμητη προσφορά του Ουρανού στη γη, του Θεού στον άνθρωπο. "Ιδού", είπε ο άγγελος στους ποιμένες αγγέλλοντάς τους το χαρμόσυνο γεγονός, "ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν σήμερον σωτήρ, ος έστι Χριστός Κύριος". (Λουκ. β. 10-11). Και πράγματι, η νύχτα αυτή της Γεννήσεως του Κυρίου εσημείωσε μοναδικό σταθμό στη ζωή και στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το μέγα μυστήριο που είχαν προφητεύσει οι Προφήτες συντελέστηκε. Έλαβε πράγματι σάρκα ο Υιός και Λόγος του Θεού "ο λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν υμίν" (Ιω. α. 14). "Έκλινεν ουρανούς και κατέβη" (Ψαλμ. ιζ. 10). Και η σοφία των Πατέρων, μας εφιστά την προσοχή. Προσέχετε μας λέει: Αυτός που γεννήθηκε είναι ο Ιησούς Χριστός ο Υιός του Θεού ο Μονογενής ο οποίος είναι Θεός αληθινός και γεννήθηκε προ πάντων των αιώνων από τον Θεό Πατέρα. Δεν είναι νέος, είναι παλαιός. Είναι ο Θεός που έγινε άνθρωπος. Γεννήθηκε σαν άνθρωπος στη Βηθλεέμ. Αναλήφθηκε απ' το Όρος των Ελαιών. Έζησε ανάμεσά μας. Είναι ο παλαιός των ημερών, που ήλθε ανάμεσά μας ως άνθρωπος. Παιδίον Νέον. Είναι ο άχρονος και αιώνιος και αΐδιος Θεός που μπαίνει στον χρόνο. Γεννήθηκε σαν να αρπάχτηκε απ' την κοιλία της Παρθένου, όπως το 'γραφε ο Δαβίδ. "Ότι συ ει, ο εκσπάσας με εκ γαστρός" (Ψ. 21,10). Με απέσπασες απ' την κοιλίαν της Παρθένου Μητρός μου. Κι όπως είναι γραμμένο στο Βιβλίο του Ιώβ (Ιώβ 10, 10-11) "ώσπερ γάλα με ήμελξας, ετυρωσας δε με ίσα τυρώ. Δέρμα και κρέας με ενέδυσας, οστέοις δε με και νεύροις ενείρας". Εσύ με έκανες ρευστό σαν το γάλα που αρμέγεται κι έπειτα πιο στερεό όπως το τυρί. Με έντυσες με δέρμα και κρέας και με συναρμολόγησες με οστά και νεύρα". Ναι, λέει ο Κύριος διά του Προφήτου Ιερεμίου "Προ του με πλάσαι σε εκ κοιλίας επίσταμαί σε, και προ του σε εξελθείν εκ μητρός ηγίασα σε (Ιερ. Α.5). Σε γνωρίζω καλά πριν ακόμη σε πλάσω μέσα στην κοιλία της μητρός σου και σ' έχω αγιάσει, πριν να γεννηθείς.
Αυτό το θαύμα ζούμε σήμερα και εορτάζουμε στο Ναό, Αδελφοί μου. Τη σάρκωσι του Λόγου, την ενανθρώπησι του Χριστού. Εμείς που συναχθήκαμε σήμερα με χαρά, εμείς που φέρουμε τα' όνομά Του, Χριστιανοί και μάλιστα Ορθόδοξοι, εμείς που ομολογούμε ότι πιστεύουμε σε αυτόν τον Κύριο Ιησούν Χριστόν τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων, δι' ου τα πάντα εγένετο". Σ' αυτή την ημέρα συγκλίνουν όλοι οι χρόνοι και όλες οι εποχές. Σ' αυτόν τον γεννηθέντα Σωτήρα κλίνει "παν γόνυ" σήμερα. Αυτός δικαιώνει τους Προφήτες και φιμώνει τους αιρετικούς, τους αθέους. "Φιμούσθω - λέγει ο Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων - πάσα αίρεσις διαφόρους ποιητάς και κοσμοποιούς εισάγουσα, φιμούσθω βλασφημούσα γλώσσα τον Χριστόν τον Υιόν του Θεού". Ας φιμωθή κάθε αίρεσις που διατείνεται ότι υπάρχουν πολλοί και διάφοροι δημιουργοί αυτού του Κόσμου. Ας φιμωθή κάθε γλώσσα που βλασφημεί τον Ιησού Χριστό. Ιδού, Αυτός ο Κύριος βασιλεύει των υπ' Αυτού πεποιημένων, των ιδίων δημιουργημάτων. "Πάντα δι' αυτού εγένετο και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν". (Ιω. 1,3). Διατί άραγε, ο Παντοδύναμος Δημιουργός της ορατής και αοράτου κτίσεως "δι' ον τα πάντα και δι' ου τα Πάντα" "εκένωσεν εαυτόν μορφήν δούλου λαβών"; (Φιλιπ. β. 7). Ακριβώς για να μας φέρη τη χαρά. Τη χαρά της σωτηρίας μας. Να μας διαμηνύση ότι από αγάπη μας έπλασε, με αγάπη μας περιβάλλει, κι όπως αυτός ο Θεού Θεός "Λόγος σάρξ εγένετο" (Ιω. α. 14) μας δίνει τη χάρι και την δύναμι να γίνουμε παιδιά Του, υιοί και κληρονόμοι της βασιλείας Του. "Όσοι έλαβον αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι τοις πιστεύουσιν εις το όνομα αυτού". (Ιω. α. 20). Αδελφοί μου, ο Θεός έγινε άνθρωπος για να μας κάνη Θεούς. Αυτό είναι το ατίμητο δώρο της ενανθρωπήσεώς Του. Το παιδίον μας προσφέρεται. Τώρα τον λόγον τον έχουμε εμείς. Εμείς που είμαστε αυτοί που ελάβαμε Αυτόν, Αυτόν που Τον πιστέψαμε. Ν' απλώνουμε τα χέρια μας και ν' αδράξουμε το θησαυρό που μας προσφέρεται. Ιδού ο Εμμανουήλ, ο Θεός που θα 'ναι πάντα μαζί μας. Που θα 'ναι δικός μας. Το φως μας, η δύναμίς μας, η χαρά μας, η ειρήνη μας και η λύτρωσίς μας.
Ας ανοίξουμε σαν φάτνη την καρδιά μας και ας τον αποθέσουμε εκεί. Θα λύση από 'κει όλα τα προβλήματά μας. Τα παρόντα και τα μέλλοντα. Ας τον δεχθούμε, αδελφοί μου, κι ας τον υποδεχθούμε με άφατο ενθουσιασμό, τον μικρόν Ιησού της Φάτνης, που έγινε άνθρωπος σαν κι εμάς για να μας κάνη ομοίους του, Θεούς. Άλλους, κατά χάριν Θεούς. Ας ξεχειλίσουν οι καρδιές μας από ευγνωμοσύνη προς τον Κύριο, ας γιορτάσουμε με χαρά, κι ας μεταποιήσουμε την κάθε ημέρα της ζωής μας σε Γιορτή. Κι ας γιορτάζουμε πάντα Χριστούγεννα. Αιώνια Χριστούγεννα. Αμήν.
Με θερμές εόρτιες ευχές
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΥΡΝΑΒΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΣ
