Του Κ. Γκιάστα
Το «ζουμί» της ιστορίας έχει ως εξής: Μια Ελληνίδα φεύγει για το εξωτερικό. Σπουδάζει, κάνει πρακτική, εργάζεται αλλά αποφασίζει να επιστρέψει στη χώρα της. Ψάχνει, προσπαθεί, κάνει σκέψεις και καταφέρνει να ανοίξει ένα ιδιωτικό γραφείο ευρέσεως εργασίας. Τώρα βρίσκει δουλειά αυτή για τους νέους αλλά οι προτάσεις δεν είναι για την Ελλάδα. Είναι κυρίως για το εξωτερικό. Ο κύκλος κλείνει από εκεί που άνοιξε. Ξενιτιά, απόγνωση και ξανά ξενιτιά…
Η Λαρισαία Μελίνα Ντάνη είναι η πρωταγωνίστρια μιας τέτοιας περίπτωσης. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Ρέθυμνο και μετά μεταπτυχιακό στις κοινωνικές επιστήμες και την κοινωνική έρευνα στο Μπέρμπιγχαμ. Σπούδασε και έζησα εκεί για 7 χρόνια.
«Έκανα συμβουλευτική επαγγελματικού προσανατολισμού» λέει στην «Ε» «Επίσης επιλέγαμε προσωπικό για μεγάλες επιχειρήσεις που ήθελαν άτομα». Όπως το 2010 ήρθε η στιγμή που άφηνε την Αγγλία για να επιστρέψει στην Ελλάδα «Έψαχνα αλλά οι δυσκολίες ευρέσεως εργασίας είναι μεγάλες. Πέρυσι πήγα στη Θεσσαλονίκη και δούλεψα σε ένα γραφείο εργασίας στη Θεσσαλονίκη» ώσπου της ήρθε η ιδέα «Είχα γνώσεις και γνωριμίες στο εξωτερικό και το αποφάσισα. Είπα πως θα ανοίξω ένα γραφείο ευρέσεως εργασίας στη Λάρισα» ένα από τα πρώτα στην πόλη.
Της ζητάμε να μας πει ποια είναι η πρώτη εικόνα και τη χαρακτηρίζει καλή, αλλά «Οι εργοδότες αυτή τη στιγμή είναι από το εξωτερικό. Αγγλία και κυρίως εστιατόριο. Για παράδειγμα έχω έναν πελάτη που έχει 29 εστιατόρια και αυτό έχει τρεις βάρδιες. Που σημαίνει πως θέλει πολύ κόσμο. Έχουμε καλό επίπεδο μαγειρικής και γι’ αυτό υπάρχουν πολλές σχολές. Επίσης έχει ενδιαφέρον ό,τι έχει να κάνει με νοσηλευτική. Θέλουμε ειδικευμένους 4ετούς φοίτησης νοσηλευτές γιατί είναι 2ετούς στην Αγγλία. Πληρώνουν και καλά μπορεί και 15 -16 ευρώ την ώρα» μας εξηγεί και τονίζει χαρακτηριστικά «Ο κόσμος θέλει να φύγει και το ζητάει». Δικαιολογημένα σε μεγάλο ποσοστό καθώς η κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή δεν δείχνει να βελτιώνεται.
Τι γίνεται όμως στην Ελλάδα; τη ρωτάμε για να μας πει: «Για την Ελλάδα μετά το τουριστικό κομμάτι και μετά το καλοκαίρι πολύ λίγα πράγματα. Μεγάλος είναι και ο αριθμός των ατόμων που ζητάνε αποκλειστικές εσωτερικές αλλά δεν πάνε οι Ελληνίδες. Περισσότερες είναι Βουλγάρες».
Όσον αφορά τώρα στο πώς δουλεύει ένα ιδιωτικό γραφείο ευρέσεως εργασίας αναλύει: «Εγώ πληρώνομαι μόνο από τον εργοδότη. Αν πάει και μείνει ένα μήνα τότε παίρνω την αμοιβή μου, αν όμως στο τρίμηνο φύγει, την επόμενη φορά που θα του βρω άτομο δεν θα πληρωθώ. Γι’ αυτό με ενδιαφέρει να βρίσκω σωστά άτομα».
Η 25ΕΤΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
«Με τον σημερινό ρυθμό και το μίγμα δημιουργίας επιχειρήσεων (περίπου 40.000 κάθε χρόνο, με μόνο 10% να επικεντρώνονται σε κλάδους προστιθέμενης αξίας και μόνο 1% να επιδεικνύει σημαντική ανάπτυξη), η Ελλάδα θα χρειαστεί 25 χρόνια για να δημιουργήσει τις θέσεις εργασίας που απαιτούνται», αναφέρει μελέτη της Endeavor Greece, παγκόσμιου μη κερδοσκοπικού οργανισμού στήριξης της επιχειρηματικότητας, που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του 3ου Διεθνούς Συνεδρίου του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) για την Κοινωφελή Δράση πριν από μερικούς μήνες. Για να το πετύχει αυτό σε λιγότερο από μια δεκαετία, σημειώνει η μελέτη, θα πρέπει να τριπλασιαστούν οι προσπάθειες που επικεντρώνονται σε κλάδους προστιθέμενης αξίας και να διπλασιαστούν τα ποσοστά επιτυχίας τους. Πάνω από όλα θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα κατάλληλο επιχειρηματικό οικοσύστημα το οποίο να καλλιεργεί, να υποστηρίζει και να συνδέει ποιοτικά επιχειρηματικά εγχειρήματα.
Πάνω από 200.000 Έλληνες, εκ των οποίων οι περισσότεροι νέοι και με προσόντα, έχουν φύγει από τη χώρα και έχουν βρει εργασία στο εξωτερικό. Το ελληνικό ταλέντο κινείται κυρίως εντός της Ευρώπης, πρωταρχικά στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία.
