Η κοινή ανάσα και το κοινό βίωμα η σημαντικότερη παρακαταθήκη

Οι δικηγόροι της Ομάδας Θεάτρου του ΔΣΛ μιλούν στην «Ε» για το ταξίδι από τις δικαστικές αίθουσες στο θεατρικό σανίδι για το ανέβασμα της παράστασης «Το μεγάλο μας τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη

Του Θανάση Αραμπατζή
«Έδωσαν οι λέξεις του Καμπανέλλη φωνή στην ομάδα αυτή που θέλησε να μιλήσει, που θεώρησε ότι κάτι έχει να πει γιατί μόνο τότε κάτι γίνεται, και αυτό με τη σειρά του μας έδωσε δύναμη. Και η πιο σημαντική παρακαταθήκη από το εγχείρημα αυτό για την ομάδα μας υπήρξε για άλλη μια φορά το κοινό βίωμα, η κοινή ανάσα, το ότι αυτοί άνθρωποι έγιναν ένα σώμα και αποτύπωσαν στο σανίδι την ομορφιά αυτής της συνύπαρξης κλείνοντας το έργο με μια μεγάλη αγκαλιά επί σκηνής» τονίζει σήμερα στην «Ε» η Χριστίνα Βράκα, η σκηνοθέτης και ψυχή της Θεατρικής Ομάδας του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας.

Για το πώς βίωσαν αυτό το ταξίδι από τις δικαστικές αίθουσες στο θεατρικό σανίδι για να ανεβάσουν ένα εμβληματικό έργο του νεοελληνικού θεάτρου, το «Μεγάλο μας τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, μιλούν και οι 15 ηθοποιοί-δικηγόροι που συμμετείχαν στην παράσταση και υπηρετούν τον όρο ερασιτέχνης με την αρχική της έννοια: αυτή του εραστή της τέχνης. Για λίγο «θεατροπόλοι» λοιπόν, αντί για θεμιστοπόλοι...
Κατερίνα Σταυροπούλου
Ένα φλογερό «ως εδώ» αντηχεί μέσα από την τέχνη του θεάτρου. Πιασμένοι χέρι-χέρι με τους συντρόφους μας επί σκηνής, υπερασπιζόμενοι την ομορφιά που γεννιέται από το «εμείς», ακούμε φωνές μέσα από τον θόρυβο των αιώνων που μιλούν για τα πανανθρώπινα ιδανικά, τα πάθη, τις πίκρες και τις χαρές της ζωής.
Μένια Γαργάλα
Η παράσταση το «Μεγάλο μας τσίρκο» ήταν κάτι το μαγικό. Πολλή κούραση και πολλή ευχαρίστηση ταυτόχρονα. Εθίστηκα με το κείμενο το οποίο μας ταξίδεψε στην ιστορία του τόπου μας που δυστυχώς επαναλαμβάνεται. Μόλις τελείωσαν οι παραστάσεις ένιωσα μια απίστευτη ζεστασιά, σαν να πήρα μια μεγάλη αγκαλιά τους θεατές. Απίστευτη ευγνωμοσύνη που το τολμήσαμε.
Ιωάννα Πολύζου
Ανεβαίνοντας στη σκηνή αισθάνθηκα ένα συναισθηματικό βάρος, την ευθύνη να μεταφέρουμε στον κόσμο ένα μήνυμα, ότι μπορεί δυστυχώς η ιστορία να επαναλαμβάνεται, αλλά πάντα υπάρχει η ελπίδα εμείς να κάνουμε την αλλαγή, πρώτα μέσα μας και μετά στον κόσμο μας.
Φώτης Γιαννούλας
Ένα θεατρικό έργο - επιτομή της ιστορίας των Ελλήνων, που φωτίζει ως προβολέας και εστιάζει σε όσα τα σχολικά βιβλία ιστορίας ξεχνούν ή ντρέπονται να αναφέρουν.
Χρύσα Μούσιου
Η μεγάλη μας αγάπη γι’ αυτό που κάνουμε, ο ενθουσιασμός πριν από κάθε παράσταση και το δημιουργικό «θράσος» του ερασιτέχνη μάς έδωσαν δύναμη να βγάλουμε εις πέρας αυτό το απαιτητικό εγχείρημα. Έργο διαχρονικό και επίκαιρο που μας άγγιξε από την πρώτη ανάγνωση και, όσο το δουλεύαμε, ανακαλύπταμε το βάρος που κρύβει μέσα του. Μια εμπειρία που θα θυμάμαι για πάντα.
Ζωή Περιλή
Ένα διαχρονικό έργο, από την αρχή μέχρι το τέλος του, που μιλά στην ψυχή του Έλληνα. Του θυμίζει τους αγώνες, τις αγωνίες της φυλής του, αλλά και τα δυνατά “χαστούκια” που έχει αυτή δεχτεί, προβληματίζοντάς τον παράλληλα για το μέλλον.
Νατάσα Κουτσαμπέλα
Ένα έργο που κρύβει σε κάθε σκηνή τόσο βαθιά νοήματα, τόση επικαιρότητα που ένιωσα πως οι ήρωες δεν έχουν χρόνο, πως η ιστορία επαναλαμβάνεται και μας μεταφέρει στο παρελθόν σα δικό μας παρόν.
Αυτή η παράσταση ήταν σαν ένα πείραμα αντοχής και δύναμης πως μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα ως ομάδα, φυσικά με τον μαγικό τρόπο που η Χριστίνα Βράκα ξέρει να ζωντανεύει τους ήρωες.
Κατερίνα Κούτσικου
«Το Μεγάλο μας Τσίρκο» το αγαπήσαμε όλοι από την πρώτη ανάγνωση. Μας συγκίνησε βαθιά, μας προβλημάτισε, μας εξόργισε, μα στο τέλος μας ενέπνευσε να συνεχίσουμε να παλεύουμε για την αλλαγή που επιθυμούμε να δούμε γύρω και μέσα μας.
Δανάη Μπουροτζίκα
Μεγάλη η κούραση, μεγάλη η ευθύνη, μεγάλη και η τρέλα που μας έκανε να καταπιαστούμε με το «Μεγάλο μας Τσίρκο». Μεγάλη και η αγάπη και αγκαλιά που μας προσέφερε στην σκηνή του.
Ανθή Γιάγκα
«Το Μεγάλο μας Τσίρκο» ένα σπουδαίο θεατρικό έργο, υπήρξε για μας και μια σπουδαία εμπειρία, μια υπενθύμιση για όσα μπορούν να δημιουργήσουν οι ομάδες, οι άνθρωποι, όταν είναι ενωμένοι.
Θανάσης Φυτιλής
Ένα όμορφα μελωδικό ταξίδι στην ιστορία μας και πίσω. Διασκεδάσαμε, αλλά και προβληματιστήκαμε, γιατί ως γνωστόν... η ιστορία επαναλαμβάνεται!
Νίκος Κολοκυθόπουλος
Απίθανη εμπειρία να αλλάζεις ρόλους, κουστούμια και συνθήκες τόσο διαφορετικές στο ίδιο έργο και να βρίσκεσαι σε όλη τη διάρκεια του έργου, ακόμη κι εκτός σκηνής, σε συναισθηματική φόρτιση, ώστε βγαίνοντας για φινάλε να νιώθεις εξωτερική ψυχική δύναμη και εσωτερική βουβή συγκίνηση.
Ζωή Βαλιώτη
Αγωνία, έξαψη, ενθουσιασμός, χαρά, κούραση, προσπάθεια, αμφιβολία, εμπιστοσύνη... Τόσα συναισθήματα και σκέψεις για αυτήν την παράσταση που κλείνει μέσα της την ιστορία του Ελληνισμού με χιούμορ, ειρωνεία, αγάπη και τρυφερότητα... Ένα μεγάλο προσωπικό ευχαριστώ στην ομάδα και στη σκηνοθέτη μας!
Πόλυ Παναγούλη
Πρωτόγνωρα συναισθήματα συγκίνησης και έκπληξης, από τα βουρκωμένα μάτια που σε παρακολουθούν και από τα χείλη που σιγοτραγουδούν μαζί σου στο φινάλε της παράστασης. Συγκλονιστική αίσθηση στον αποχαιρετισμό, όταν οι θεατές σ’ ευχαριστούν για το θέαμα και το συναίσθημα που τους πρόσφερες!
Χριστίνα Βράκα
Από όταν πρωτοδιάβασα «το Μεγάλο μας Τσίρκο» με μάγεψε. Κάλυπτε και την ανάγκη της ομάδας να βρεθεί ένα πολυπρόσωπο έργο... είναι και που έκανα άμεσα τη σύνδεση με τη σημερινή κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα και δυστυχώς το βρήκα σε έναν μεγάλο βαθμό επίκαιρο... και σκέφτηκα: «Αυτό θα ανεβάσουμε!» Κι ας θεωρείται παρωχημένο. Κι ας μην άρεσε σε όλους στην αρχή. Με τον καιρό η ομάδα το αγάπησε. Το πίστεψε. Με πίστεψε. Και παλέψαμε με τα «θηρία», κουβαλώντας δηλαδή το βάρος της ιστορίας και του παρελθόντος, το βάρος των καθημερινών υποχρεώσεων του παρόντος, και με την ευθύνη να αντεπεξέλθουμε με αξιοπρέπεια στις απαιτήσεις του ανεβάσματος ενός έργου που άφησε εποχή σε μια πολύ σημαντική ιστορική περίοδο, που ακόμη πονά, και το οποίο έργο έχει συνδεθεί με τόσο μεγάλα ονόματα του θεάτρου, όπως τους Καρέζη, Καζάκο, Παπαγιαννόπουλο, Περλέγκα, Ξυλούρη, κ.λπ. Το δουλέψαμε ωστόσο με σεβασμό και επιχειρήσαμε να το φέρουμε στο σήμερα με διακριτικότητα και επίγνωση της όποιας παρέμβασης και με ακόμα μεγαλύτερο σεβασμό στον Ιάκωβο Καμπανέλλη και στο ζεύγος Καρέζη - Καζάκο που είχε παραγγείλει από τον ταλαντούχο αυτόν συγγραφέα ένα έργο που να αποτελέσει μια πράξη αντίστασης κατά της Χούντας και έφτασε έτσι «το Μεγάλο μας Τσίρκο» να γίνει σύμβολο του αντιδικτατορικού αγώνα. Όπως λέει και ο Ρωμιός στο έργο, «τρέμαμε αν θα τα καταφέρουμε». Έδωσαν, όμως, οι λέξεις του Καμπανέλλη φωνή στην ομάδα αυτή που θέλησε να μιλήσει, που θεώρησε ότι κάτι έχει να πει γιατί μόνο τότε κάτι γίνεται, και αυτό με τη σειρά του μας έδωσε δύναμη. Και η πιο σημαντική παρακαταθήκη από το εγχείρημα αυτό για την ομάδα μας υπήρξε για άλλη μια φορά το κοινό βίωμα, η κοινή ανάσα, το ότι οι 16 αυτοί άνθρωποι έγιναν ένα σώμα και αποτύπωσαν στο σανίδι την ομορφιά αυτής της συνύπαρξης κλείνοντας το έργο με μια μεγάλη αγκαλιά επί σκηνής και τραγουδώντας «πότε θα κάνει ξαστεριά». Μεγάλη η συγκίνηση και η περηφάνια για τους ανθρώπους αυτούς, για την τεράστια προσπάθεια που έκαναν, για την επαγγελματική τους συνέπεια και για τα βήματα που έχουν κάνει όλα αυτά τα χρόνια.
Πρόεδρος του ΣΠΑΔΛ Κατερίνα Λόκα
Η συμμετοχή μου στη θεατρική ομάδα του ΔΣΛ είναι μία μοναδική κι ενδιαφέρουσα εμπειρία. Αποτελεί μια όαση στην καθημερινότητα που ζούμε όλοι μας. Ιδιαίτερα όμως το εγχείρημα να ανεβάσουμε ένα τόσο δύσκολο και συνάμα διδακτικό έργο, “Το μεγάλο μας τσίρκο”, με κάνει να νιώθω υπερήφανη και ενθουσιασμένη για την ευκαιρία που μου δόθηκε να συνδυάσω δύο τόσο διαφορετικές ιδιότητες. Με την καθοδήγηση όμως της Χριστίνας Βράκα, ακόμη και το πιο απλησίαστο εγχείρημα-όνειρο, έγινε πραγματικότητα και μάλιστα με τεράστια επιτυχία κατά γενική ομολογία. Υπερήφανη που συμμετέχω στην ομάδα αυτή, που έχει τόσα πολλά ακόμη να δώσει στους συμπολίτες μας.