Της Λένας Κισσάβου
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, σε μια πόλη που προσπαθεί να δημιουργήσει γιορτινό κλίμα, με φώτα και στολίδια, κάπου στη σκιά της, συναντάς συμπολίτες που δεν γιορτάζουν. Που δεν χαίρονται. Που βάζουν λουκέτο στα καταστήματά τους. Δίπλα στα χρωματιστά λαμπιόνια και τα στολισμένα δέντρα, μια τέτοια ανθρώπινη φιγούρα βάζει κλειδαριά στο μεγάλο σιδερένιο δίχτυ της εισόδου του καταστήματός του, σφραγίζοντάς το οριστικά.
Η ματιά της άδεια από συναισθήματα. Σα να στέρεψαν όλα… Αφού κλειδώσει κάνει ένα βήμα πίσω για να κοιτάξει τελευταία φορά το άδειο μαγαζί του. Σε δύο μέρες έχει μαζέψει σε κούτες μια ολόκληρη ζωή!
Φεύγει σκυφτός, μονολογώντας: «Εκποιούνται ζωές…».
Εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα, το ταμείο ήταν μείον, αλλά οι οφειλές προς την Πολιτεία αυξάνονταν ραγδαία και νέα φορολογικά μέτρα ερχόταν για να βαρύνουν περισσότερο το ήδη ασήκωτο φορτίο του.
«Κάθε μέρα που κρατάω ανοιχτό το κατάστημα, χρωστάω και περισσότερα …», μας λέει ο Παύλος, που διατηρούσε χρόνια μια επιχείρηση στο κέντρο της πόλης και σήμερα είναι ένας από εκείνους που κατέβασαν -για τελευταία φορά- τα σιδερένια της ρολά.
Πριν λίγους μήνες, ο ίδιος αποχαιρετούσε τον γείτονα, έναν ιδιοκτήτη καταστήματος εστίασης. Είχε βάλει κι εκείνος λουκέτο, πριν καλά –καλά ανοίξει, μετά από ένα πρόστιμο κρατικού φορέα που ανερχόταν στα 10.000 ευρώ! Πιο κάτω, στην ίδια γειτονιά, λίγο καιρό πριν, το δικό της «ρέκβιεμ» έγραψε μια εμπορική επιχείρηση ενδυμάτων… Ένας «Αρμαγεδδών» φορολογικών μέτρων «γονατίζει» κάθε μέρα, τις μικρές επιχειρήσεις και η μείωση της αγοραστικής κίνησης δεν τους δίνει ελπίδα να επιμείνουν, αφού τα αποθέματα υπομονής και χρημάτων, τελείωσαν.
«Φόροι, τέλη, εισφορές, δαπάνες ενέργειας, δανεισμός… Ο μικρομεσαίος, ειδικά, σχεδόν διώκεται από τις κυβερνήσεις στην προσπάθειά του να επιβιώσει σε μια αγορά χωρίς καταναλωτές» μας λέει ο Παύλος.
«Έφτασα στο σημείο να τρώω τα ληγμένα προϊόντα του μαγαζιού μου…», καταλήγει.
Και σε πολλές άλλες γειτονιές, στο ευρύτερο κέντρο της Λάρισας, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα αλλάζει η εικόνα επαγγελματικής δραστηριότητας των ακινήτων τους, με έντονο το φαινόμενο ενός κύκλου που παρατηρείται «ανοιγο-κλεισίματος» καταστημάτων.
Άλλα κλείνουν και νέα παίρνουν τη θέση τους, με το 90% των νέων να είναι καταστήματα γρήγορου φαγητού και «καφέ σε πακέτο».
Αυτό, μεταξύ άλλων, φανερώνει την αγωνιώδη προσπάθεια ανθρώπων να κάνουν κάτι, για να επιβιώσουν, να επενδύσουν στην πόλη τους, στη ζωή τους σε αυτή, ελπίζοντας να τα καταφέρουν. Παρά τα δυσοίωνα μηνύματα, πολεμούν ενάντια σε αυτά, αν και απειλητικά τους συνοδεύουν…
