Η απάντηση του δημάρχου ήταν αποκαλυπτική και αποδεικνύει ότι δεν είναι μόνο τα υπαρκτά προβλήματα χρηματοδότησης και προσωπικού που έχει ο Δήμος, αλλά πολύ σημαντικότερη και επικίνδυνη είναι η αντίληψη ότι αυτή είναι η κατάσταση, έτσι θα πορευτούμε, να μάθουμε να ζούμε μ’ αυτά τα προβλήματα.
Ο δήμαρχος μόνο που δεν μας παρουσίασε τα σχολεία σαν «πεντάστερα ξενοδοχεία», όταν την ίδια στιγμή δεν μπορεί να ανταποκριθεί άμεσα, έστω και ένα πόμολο πόρτας να αλλαχτεί σε σχολείο.
Τι μας είπε ο κ. δήμαρχος; Ότι:
1) «Αυτά μας δίνει το κράτος, τι να κάνουμε;».
Απαντούμε: Να καταγγείλετε κ. δήμαρχε την πολιτική οι φόροι και τα χαράτσια να μην πηγαίνουν στους πολέμους και το ΝΑΤΟ, στις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά στα σχολεία, στην υγεία κ.ά. Να διεκδικήσετε την κρατική χρηματοδότηση που χρειάζεται. Να ενημερώσετε πρώτα απ’ όλα γονείς, εκπ/κούς και μαθητές/μαθήτριες ότι τρεις δρόμοι υπάρχουν: α) διεκδίκηση κρατικής χρηματοδότησης, β) υπέρογκες αυξήσεις σε δημοτικά τέλη και γ) οι γονείς να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Ας αποφασίσουν αυτοί. Εσείς επιλέγετε την τελευταία λύση, αλλά οσονούπω ακολουθεί και η δεύτερη.
2) «Η καθαριότητα στα σχολεία θεωρείται αργομισθία».
Πρωτοφανές ο κ. δήμαρχος να θεωρεί αργομισθία την καθαριότητα στα σχολεία. Ενάντια στο αυτονόητο, ότι στα σχολεία, και κυρίως στα Νηπιαγωγεία και τα Δημοτικά, πρέπει να υπάρχει καθαρίστρια τουλάχιστον σε όλη τη διάρκεια του σχολικού ωραρίου. Και μάλιστα μιλώντας για εργαζόμενους που δουλεύουν αμειβόμενοι με «φιλοδωρήματα» και όχι αξιοπρεπείς μισθούς, με συμβάσεις και κάθε μορφή «ευέλικτης» εργασίας. Είναι άκρως επικίνδυνο ο δήμαρχος να κρίνει αν χρειάζεται καθαρίστρια το σχολείο ή όχι, με βάση αλήθεια ποια κριτήρια;
3) «Και ‘μεις πηγαίναμε σχολείο και είχαμε προβλήματα, δεν έγινε και τίποτα».
Δηλαδή δεν τρέχει και τίποτα αν τα σχολεία σήμερα βρίσκονται στην ίδια κατάσταση όπως 50 χρόνια πριν. Ε τότε να ξαναγυρίσουμε και στη «βίτσα» και τα «εκπαιδευτικά χαστούκια» σαν μέθοδο διαπαιδαγώγησης. Φαίνεται πως ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών, την ψυχική και τη συναισθηματική τους εξέλιξη και τον ρόλο που παίζει το σχολείο είναι άγνωστα πράγματα για τη Δημοτική Αρχή. Οι αντιλήψεις της Δημοτικής Αρχής, δυστυχώς, είναι πολύ επικίνδυνες για τα παιδιά μας.
Απ’ την πλευρά μας, θεωρούμε την εκπαίδευση ζήτημα ύψιστης σημασίας. Θεωρούμε την υλικοτεχνική κατάσταση των σχολείων εξίσου σημαντική, όπως και το μορφωτικό περιεχόμενο. Ιδίως σε μια εποχή που τα παιδιά μας μεγαλώνουν μέσα σε αδιέξοδα, στην απογοήτευση και την αγανάκτηση που φέρνουν η φτώχεια και η εκμετάλλευση, η εργασία που όταν βρίσκεται είναι με «μισθούς ψίχουλα», χωρίς ωράρια και δικαιώματα. Σε μια κοινωνία όπου βιώνουν πολέμους, «Τέμπη», μπορούν να πνίγονται σε μια βροχή ή να καίγονται σε μια πυρκαγιά. Θεωρούμε δικαίωμά μας να έχουμε σχολεία ανάλογα των επιστημονικών και τεχνολογικών επιτευγμάτων της εποχής μας.
Θα είμαστε μπροστά σε κάθε διεκδίκηση αυτού του δικαιώματος, όπως άλλωστε κάνουν και οι Δήμοι που στο τιμόνι τους βρίσκεται η «Λαϊκή Συσπείρωση».