Του Δημήτρη Βάλλα
Με μαχητικές συγκεντρώσεις, αλλά και πορείες με φόντο το …ψιλόβροχο οι εργαζόμενοι της Λάρισας συμμετείχαν χθες στις πανελλαδικές κινητοποιήσεις της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.
Διαδηλώνοντας κατά των μνημονιακών επιλογών της κυβέρνησης και διαμαρτυρόμενοι για την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων και τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις οι εργαζόμενοι, δημόσιοι υπάλληλοι, επαγγελματίες, συνταξιούχοι και άνεργοι πραγματοποίησαν τρεις συγκεντρώσεις σε διαφορετικές πλατείες και ισάριθμες πορείες.
Αναλυτικά:
ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ
Κερδίζοντας τις εντυπώσεις, την πολυπληθέστερη συγκέντρωση πραγματοποίησε, χθες το πρωί, στην Κεντρική πλατεία το Εργατικό Κέντρο Λάρισας.
Εκεί χαιρετισμούς απηύθηνε ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Λάρισας κ. Γιώργος Τσιαπλές και εκ μέρους των συνταξιούχων ο πρόεδρος των Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ κ. Αθ. Κουματζέλης.
Κεντρικός ομιλητής ήταν ο πρόεδρος του ΕΚΛ κ. Τάσος Τσιαπλές που αναφέρθηκε στη «βάρβαρη επίθεση κεφαλαίου, κυβέρνησης και Ε.Ε. κάνοντας λόγο μάλιστα και για διπλές συγκεντρώσεις και «δήθεν ενότητα».
«Η σημερινή απεργία, τόνισε ο πρόεδρος του ΕΚΛ, αποτελεί κλιμάκωση της πάλης απέναντι στη βάρβαρη επίθεση κεφαλαίου-κυβέρνησης-Ε.Ε., μετά το μεγαλειώδες πανελλαδικό συλλαλητήριο της 1ης Νοεμβρίου στην Αθήνα, που έγινε με κάλεσμα του ΠΑΜΕ και συμμετείχαν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, μικροί ΕΒΕ, μικροαγρότες νέοι και γυναίκες, με τις αποφάσεις 1000 συνδικάτων, που στέλνει το μήνυμα: Δεν θα ζήσουμε με τα ψίχουλα των εκμεταλλευτών για να ζουν αυτοί στα πλούτη.
Αποτελεί απάντηση σε όλο το μπλοκ των δυνάμεων (παλιοί εργοδοτικοί και κυβερνητικοί συνδικαλιστές ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, αλλά και τους νέους της ΜΕΤΑ, κόμματα, πολλά αστικά ΜΜΕ), που κάνουν ότι τους έπιασε ο πόνος για το καλό και την ενότητα της εργατικής τάξης, ρίχνοντας μπόλικο «κλάμα» για τις διπλές συγκεντρώσεις, κρύβοντας ότι θέλουν «μια» συγκέντρωση με υποταγμένη την εργατική τάξη στο κεφάλαιο, στα κόμματά του, στην Ε.Ε., μόνιμο υποζύγιο ταξικής εκμετάλλευσης.
Δηλώνουμε, κατέληξε, ότι δεν δεχόμαστε, για να κολυμπά στα κέρδη μια μειοψηφία εκμεταλλευτών του λαού, η τάξη των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των κλινικαρχών, των μεγαλοξενοδόχων, των μεγαλοεπιχειρηματιών, εμείς να ζούμε με την ανεργία, απλήρωτοι και ανασφάλιστοι. Δεν δεχόμαστε να δουλεύουμε με 5μηνα, 2μηνα και άλλα προγράμματα που επιδοτούν τους εργοδότες και ανακυκλώνουν την ανεργία, με άθλιους μισθούς και συντάξεις, χωρίς ΣΣΕ, χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, να πληρώνουμε βαρείς φόρους και χαράτσια, να πληρώνουμε την υγεία, την παιδεία και να μην έχουμε τα στοιχειώδη.
Δεν δεχόμαστε, το 1% του πληθυσμού της Ελλάδας να κατέχει το 2014 σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης το 56,1% του πλούτου, ενώ το 2000 κατείχε το 54,1% και από την άλλη χιλιάδες εργατικές οικογένειες, μικροί επαγγελματίες και αγρότες να μην μπορούν να πληρώσουν τα χαράτσια και τους βαρείς φόρους, τις ασφαλιστικές εισφορές και να τους γίνονται ή να τους απειλούν με κατασχέσεις, να μην έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ρεύμα, θέρμανση, να μην μπορούν να αγοράσουν τα φάρμακα, να πάνε στον γιατρό, να μην μπορούν να σπουδάσουν τα παιδιά τους, να μην έχουν ακόμα και να φάνε.
Κάθε εργαζόμενος, άνεργος, συνταξιούχος, πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι, με ή χωρίς μνημόνια, όσο κουμάντο σ’ αυτό τον τόπο κάνει η τάξη των καπιταλιστών, όσο είμαστε στο δόκανο της Ε.Ε., όσο αναγνωρίζεται το χρέος των καπιταλιστών ως χρέος του λαού, όποια κι αν είναι η κυβέρνηση, η πολιτική και οι στόχοι της αντικειμενικά θα υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.
Η ολομέτωπη επίθεση κυβέρνησης-ΕΕ-εργοδοσίας, δεν αντιμετωπίζεται με τη μοιρολατρία, τον φόβο, τη λογική του μικρότερου κακού. Κανείς δεν θα γλιτώσει όπως έδειξε η πείρα των εργαζόμενων στα Σ-Μ Λάρισα, στη ΘΕΨΥΠΑ, στα ΚΤΕΛ, και σε πολλές ακόμα περιπτώσεις.
Δεν βγαίνει τίποτα με την ατομική προσπάθεια, το σιχτίρισμα, την κλάψα, με την ανάθεση ευθυνών. Είναι αδιέξοδος ο δρόμος αν περιμένουμε να μας βγάλει κάποιος άλλος “το φίδι από την τρύπα”. Να κάνουμε ξανά τα σωματεία μαζικά, δυνατά, με συμμετοχή των μελών τους στη λειτουργία και στη δράση, με δραστηριότητες για όλα τα προβλήματα που βασανίζουν τις εργατικές οικογένειες, με συνεχή παρέμβαση στους χώρους δουλειάς, σύγκρουση με την εργοδοσία, το κράτος και τους μηχανισμούς τους και συνεπή υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων...».
ΤΟ Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ
Το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ, πραγματοποίησε συγκέντρωση στην πλατεία Ταχυδρομείου με κεντρικό ομιλητή τον πρόεδρο κ. Δημήτρη Παπαποστόλου, ενώ χαιρετισμό έκανε και ο αντιπρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας κ. Βασίλη Πινακάς.
Ο κ. Παπαποστόλου αναφέρθηκε στο πογκρόμ που έχει εξαπολυθεί κατά των δημοσίων υπαλλήλων υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων:
«Η Κυβέρνηση συνεχίζει την αδιέξοδη και καταστροφική πολιτική της για τα συμφέροντα των εργαζομένων και της κοινωνίας. Επιχειρούν να περάσουν με κάθε τρόπο και νέα αντιδραστικά μέτρα. Αποτελεί στρατηγική επιδίωξη της Κυβέρνησης η συνεχής αποδιάρθρωση των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων.
Δίνει στον ιδιωτικό τομέα τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, μεγάλους τομείς της Υγείας, της Παιδείας της Κοινωνικής Ασφάλισης, καθώς και ό,τι μπορεί να αποφέρει κέρδος σε αυτό. Συρρικνώνει ό,τι έχει απομείνει από το Κοινωνικό Κράτος, φορτώνοντας τον «λογαριασμό» στους πολίτες. Με τη φορομπηχτική πολιτική της φέρνει σε απόγνωση τεράστια τμήματα του πληθυσμού και σε συνδυασμό με την τρομακτική ανεργία που έχει προκαλέσει, οδηγεί στη φτώχεια και στην εξαθλίωση πάνω από το 60% του λαού μας. Καταστρέφει τους μικρομεσαίους βιοτέχνες, επαγγελματίες και μικρεμπόρους, οδηγώντας τους στην ανεργία και στην απόγνωση. Μαζί με τη συρρίκνωση του Κοινωνικού Κράτους προχωράει και στη συρρίκνωση της Δημοκρατίας και των εργατικών δικαιωμάτων. Το συνδικαλιστικό κίνημα αναγορεύεται σε βασικό συντελεστή αντίστασης των εργαζομένων, γι’ αυτό και βρίσκεται στο στόχαστρο της Κυβέρνησης που του επιτίθεται με όλα τα μέσα που διαθέτει. Αυτό επιχειρείται μέσω της συστηματικής συκοφάντησης του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά και την ποινικοποίηση κάθε απεργιακής κινητοποίησης.
Η διαρκής απαξίωση των Δημοσίων Υπηρεσιών, η υποβάθμιση της λειτουργίας τους και η συστηματική απομάκρυνση προσωπικού, οδηγούν συστηματικά στην άμετρη και τελικώς επιβλαβή για τα συμφέροντα του Δημοσίου εισδοχή ιδιωτικών συμφερόντων στον χώρο των Δημοσίων Υπηρεσιών.
Εκμεταλλεύτηκαν τις γνωστές παθογένειες στη λειτουργία του Δημοσίου και την αρνητική εικόνα που είχε ήδη σχηματιστεί στην κοινή γνώμη. Απέκρυψαν, όμως, ότι αυτό το πελατειακό, αναποτελεσματικό, γραφειοκρατικό Κράτος είναι αποτέλεσμα της διαχρονικής πολιτικής όλων των Κυβερνήσεων. Συνέχισαν έτσι να βομβαρδίζουν την κοινή γνώμη με απαράδεκτους και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για το έργο και την απόδοση των εργαζομένων στο Δημόσιο, επιδιώκοντας την κατασυκοφάντηση του ρόλου, της αποτελεσματικότητας και σε τελευταία ανάλυση της ίδιας της χρησιμότητας του Δημόσιου Τομέα (στενού και ευρύτερου) για την κοινωνία.
Απέκρυψαν, βέβαια, τις σπατάλες που κατά κόρον γίνονται με τις στρατιές των υψηλόμισθων συμβούλων και τις ανεξέλεγκτες επιχορηγήσεις διάφορων Φορέων.
Εμείς οι εργαζόμενοι καλούμαστε να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας, να σταματήσουμε την καταστροφική πολιτική στην οποία μας οδηγούν για να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη των τραπεζιτών, να ανατρέψουμε τις αντιλαϊκές και αντεργατικές πολιτικές.
Οι εργαζόμενοι σε Δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, μπορούμε με τον αγώνα μας να ανατρέψουμε αυτή την αντιλαϊκή πολιτική.
Να διεκδικήσουμε μια άλλη πολιτική που θα αναγνωρίζει το κοινωνικό περιεχόμενο της εργασίας. Για μια πολιτική που θα έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, που θα διευρύνει το Κοινωνικό Κράτος…».
Η ΕΛΜΕ
Η ΕΛΜΕ πραγματοποίησε δική της απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Αγίου Βησσαρίωνα διαχωρίζοντας τη θέση της από το Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ, εκεί ομιλητής ήταν ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ κ. Δημήτρης Παπαδόπουλος.
Ο κ. Παπαδόπουλος ζήτησε από όλους να βρεθούν στην πρώτη γραμμή και επισήμανε χαρακτηριστικά:
«Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία πρέπει να βρεθούν στην πρώτη γραμμή για να μην περάσουν τα νέα μέτρα και να ανατραπούν όλες οι αντεργατικές πολιτικές κυβέρνησης-Ε.Ε.-ΔΝΤ και οι εφαρμοστικοί τους νόμοι, είτε λέγονται μνημόνια και δανειακές συμβάσεις είτε πάρουν οποιοδήποτε άλλο όνομα. Για να φύγει η σημερινή κυβέρνηση της φτώχειας, της ανεργίας και της καταστολής και κάθε κυβέρνηση που εφαρμόζει την ίδια πολιτική. Όρος για την ανατροπή του κοινωνικού κανιβαλισμού αποτελεί ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα. Που θα παλεύει για τα δικαιώματα και τις ανάγκες του κόσμου της δουλειάς. Ανεξάρτητο από την αστική πολιτική και λογική, συγκροτημένο σε ταξική βάση, που θα ασκεί πολιτική από τους ίδιους τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους. Της αλληλεγγύης και της συλλογικότητας, του μαζικού ανατρεπτικού αγώνα και όχι της διαμαρτυρίας. Της αποφασιστικής σύγκρουσης με τον κόσμο του κεφαλαίου, με την οικονομική και πολιτική εξουσία του.
Στην κρίση ή θα σωθούν τα κέρδη ή θα σωθούν οι εργαζόμενοι
Αντίθετα με τον υποταγμένο συνδικαλισμό, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να αποδεχθούμε την περιστολή των δικαιωμάτων μας, για τη σωτηρία των καπιταλιστικών κερδών».
Αμέσως μετά την ολοκλήρωση των ομιλιών πραγματοποιήθηκαν τρεις πορείες στους κεντρικούς δρόμους της πόλης με συνθήματα και πανό που έκαναν παντού αισθητή την παρουσία των διαδηλωτών…
