«Δεν έχουμε χέρια για τις φωτιές»

*ΚΡΑΥΓΗ ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ ΑΠΟ ΛΑΡΙΣΑΙΟΥΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ *ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΠΟΧΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ *ΜΕΣΗΛΙΚΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΣΤΗΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΩΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ, ΗΛΙΑ ΑΡΒΥΘΑ

Ο πρόεδρος της Ένωσης Πυροσβεστικών Υπαλλήλων Θεσσαλίας Ηλίας Αρβυθάς

Μόνο τον περσινό Ιούνιο του 2023 μετρήσαμε 42 αγροτοδασικές πυρκαγιές στην Π.Ε. Λάρισας, με αποτέλεσμα να καούν 1.147 στρέμματα.

Αν αναλογιστεί κανείς πως συνολικά σε όλη τη Θεσσαλία οι πυρκαγιές ήταν 83, το ίδιο χρονικό διάστημα, και τα στρέμματα που κάηκαν ήταν 1.506, τότε γίνεται αντιληπτό πως ο κίνδυνος είναι μεγάλος.
Θα περίμενε κανείς πως μετά από τα παραπάνω επίσημα στοιχεία, από τα ανοιχτά δεδομένα του Πυροσβεστικού Σώματος Ελλάδας, η Πυροσβεστική της Λάρισας θα ενισχυόταν σε ανθρώπινο δυναμικό προσωπικό, αλλά έναν χρόνο μετά, τον Ιούνιο του 2024, η δύναμή της παραμένει ίδια. Ίσως και… χειρότερη.
Την ίδια στιγμή, μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες της «Ε», τα φετινά νούμερα του Ιουνίου για τις πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν είναι το ίδιο μεγάλα.
Το προσωπικό δεν ενισχύεται με εποχικούς και οι μόνιμοι μεγαλώνουν ηλικιακά και παρά το γεγονός πως κάποιοι φεύγουν με συνταξιοδότηση, δεν υπάρχει ουσιαστική αναπλήρωση. Και όλα αυτά, την ώρα που η κλιματική κρίση έχει μπει για τα καλά στην καθημερινότητά μας και οι συνέπειές της εμφανίζονται με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα. Πλημμύρες και πυρκαγιές, παντού γύρω μας. Περιστατικά που απαιτούν άμεση και αποτελεσματική επέμβαση των πυροσβεστών.
 «Μα πώς να τα προλάβουμε όλα;» αναρωτιέται ο Ηλίας Αρβυθάς, πρόεδρος της Ένωσης Πυροσβεστικών Υπαλλήλων Θεσσαλίας, θέτοντας το κυριότερο και πάγιο πρόβλημα, που είναι η υποστελέχωση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
«Δε γίνεται να συνεχίσουμε έτσι. Είναι κάτι που φωνάζουμε χρόνια. Δεν έχουμε εποχικό προσωπικό. Δίνουν σε όλη την Ελλάδα προσωπικό και δε φέρνουν στη Λάρισα. Είναι κάτι ανεξήγητο και δε γνωρίζουμε για ποιον λόγο συμβαίνει» δηλώνει και αναφέρει πως όποιο πολιτικό πρόσωπο επισκέπτεται την Πυροσβεστική Υπηρεσία της Λάρισας, του εξηγούν πως είναι το βασικό τους αίτημα, αλλά δε βλέπουν να αλλάζει κάτι. Βουλευτές επισκέπτονται την Πυροσβεστική, συναντιούνται με τους εργαζόμενους, μεταφέρουν τα αιτήματα στον εκάστοτε υπουργό και αρχηγό, αλλά το πρόβλημα δε λύνεται.
«Το εποχικό προσωπικό λύνει τα χέρια από το μόνιμο προσωπικό και έτσι γινόμαστε πιο αποτελεσματικοί στην αντιμετώπιση όλων των περιστατικών» τονίζει, συμπληρώνοντας πως όταν για παράδειγμα στον 1ο Π.Σ. Λάρισας υπάρχουν μόλις 14 άτομα και η υπηρεσία χρειάζεται για να βγει 12 άτομα, δε «βγαίνουν» με τίποτα τα ρεπό και οι άδειες, παρά μόνο όταν πλησιάσουν τα Χριστούγεννα! Ανάλογη είναι και η κατάσταση στην Π.Υ. Ελασσόνας, στον 3ο Π.Σ. Λάρισας που εδρεύει στη ΒΙ.ΠΕ., στο κλιμάκιο Φαρσάλων, και στο κλιμάκιο Αγιάς, όπως και στο κλιμάκιο Εθνικών Οδών Πυργετού.
«Δεν είναι μια εργασία απλή. Είμαστε ψυχή και σώμα στα περιστατικά. Γινόμαστε μαύροι μέχρι να σβήσουμε φωτιές. Και μετά ξανά σε άλλο περιστατικό. Δύσκολα μπορεί ένας άνθρωπος να αντέξει σ’ αυτούς τους ρυθμούς και δε μας βλέπουν ούτε καν οι οικογένειές μας» δηλώνει και προσθέτει πως «όλοι πλέον οι μόνιμοι είναι και μιας κάποιας ηλικίας. Οι περισσότεροι είμαστε μεσήλικες. Κάποιοι ακόμα μπορεί να βγούνε στη σύνταξη σε λίγα χρόνια. Δεν υπάρχει προοπτική αναπλήρωσης όμως».
Ο κ. Αρβυθάς υποστηρίζει πως στη Λάρισα έχουν να έρθουν εποχικοί από το 2012.
«Τότε ήταν που οι εποχικοί έγιναν πενταετίας και το 2017 όσοι πληρούσαν τα κριτήρια έγιναν μόνιμοι. Από τότε τίποτα…» θυμάται με απογοήτευση.
Σημειώνει, όμως, πως παρά τη λειψανδρία, τα ποσοστά αποτελεσματικότητας στις φωτιές στη Λάρισα είναι πολύ καλά και αυτό οφείλεται στην άρτια εκπαίδευση όλων, αλλά και στο γεγονός πως οι πυροσβέστες που βρίσκονται στα κλιμάκια των επαρχιών γνωρίζουν άριστα τα επικίνδυνα σημεία και τις ιδιαίτερες συνθήκες.
Με δεδομένο πως η Π.Ε. Λάρισας είναι μια αγροτική περιοχή, ο πρόεδρος των Πυροσβεστικών Υπαλλήλων Θεσσαλίας προτρέπει τους αγρότες να αποφεύγουν την καύση των υπολειμμάτων καλλιεργειών, καθώς είναι κάτι που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την υπάρχουσα κατάσταση.
«Κατανοούμε εν μέρει τους λόγους για τους οποίους το κάνουν, αλλά πρέπει επιτέλους να καταλάβουν πως με αυτόν τον τρόπο αποδυναμωνόμαστε. Αν για παράδειγμα συμβεί κάτι σε άλλο σημείο, ενώ έχουν φύγει πυροσβέστες και οχήματα για να σβήσουν υπολείμματα καλλιεργειών σε αγροτική έκταση, τότε χάνουμε χρόνο». Και στις περιπτώσεις των πυρκαγιών ο χρόνος καμιά φορά είναι ζωή…
ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΙΑΣΤΑΣ