Καλό παραδοσιακό φαγητό, φθηνές αγορές, παιδικά παιχνίδια, χορός, διασκέδαση, ανθρώπινες σχέσεις, εξυπηρέτηση, φιλοξενία, παράδοση, χαλβάς από τους καλύτερους, είναι μερικά από τα στοιχεία της επιτυχίας που έγινε παράδοση.
Η πλειοψηφία των Τυρναβιτών θα περάσει μια βόλτα από το παζάρι, καθώς είναι ένας θεσμός, ένα ιδιαίτερο γεγονός για την πόλη που πάντα τιμούν.
Ο δήμαρχος Τυρνάβου Στέλιος Τσικριτσής βρέθηκε από την πρώτη μέρα στην εμποροπανήγυρη και δήλωσε ικανοποιημένος από την οργάνωσή του και τη συμμετοχή των εμπόρων, τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι «Για ακόμη μια χρονιά ξεκίνησε η εμποροπανήγυρη στον Τύρναβο, ένας θεσμός για την πόλη του Τυρνάβου, η συμμετοχή των πωλητών είναι αρκετά μεγάλη, αλλά και η κίνηση των πολιτών είναι ήδη ικανοποιητική».
Η λέξη προέρχεται (από το αραβικό Κουμ που σημαίνει άμμος και την αραβική επίσης λέξη bazaar = εμποροπανήγυρις).
Το Κούμ παζάρ Τυρνάβου ξεκινούσε πάντοτε μετά το Πάσχα των Ελληνορθόδοξων, την Άνοιξη και μάλιστα πριν φύγουν οι Βλάχικοι πληθυσμοί της Θεσσαλίας για τα Βλαχοχώρια της Πίνδου, με σκοπό να ψωνίσουν. Ο χώρος της εμποροπανήγυρης ήταν οι όχθες του Τιταρήσιου ποταμού (Ξεριά) στον Τύρναβο και επειδή οι όχθες είναι αμμώδεις, ονομάστηκε Κουμ – Παζάρ.
Τα νεότερα χρόνια, γύρω στον 19ο αιώνα και μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας στα 1881, το Κουμ – Παζάρ του Τυρνάβου θεσμοθετήθηκε με Βασιλικό Διάταγμα επισήμως για διάρκεια 8 ημερών, ενώ με νεότερο νόμο η διάρκειά του περιορίστηκε στις 7 ημέρες, με ημερομηνία έναρξης την 5η Μαΐου κάθε έτους.
Τα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά και του πρώιμου Ελληνικού Κράτους, η φημισμένη Εμποροπανήγυρη του Τυρνάβου δεχόταν πωλητές, οι οποίοι πωλούσαν τα δικά τους υπάρχοντα (π.χ. εργόχειρα) και οι αγοραστές αγόραζαν πράγματα για την καθημερινότητά τους, ακόμη και ολόκληρες προίκες για τις θυγατέρες τους, υποψήφιες για γάμο.